آفرین...درسته....این عوامل هم موثر هستند...نقل قول:
نمایش نسخه قابل چاپ
آفرین...درسته....این عوامل هم موثر هستند...نقل قول:
البته مطمئنا برای نو آوری و یا بداهه نوازی خیلی از اصول و چهارچوب ها رو باید بلد بود...اما یک موضوع دیگه ای هم هست. به نظر من هر کسی با هر سطح نوازندگی میتونه بداهه نوازی کنه و یا نو آوری کنه واسه خودش. اگه قرار باشه یه نوازنده منتظر این باشه که همه ی قواعد رو بلد باشه،چهارچوب ها رو بشناسه و... بعد بره سراغ نوآوری و بداهه نوازی، فکر میکنم اینطوری ذهنش بسته میشه. چون از همون اول ذهنش رو آزاد نذاشته که هر کاری خواست انجام بده. اما اگه از همون ابتدا آزاد باشه و به خودش این اجازه رو بده که بداهه نوازی کنه، وقتی اساس و اصولش رو هم یاد گرفت میتونه بداهه نوازی قوی تر و اصولی تری داشته باشه.نقل قول:
نکته بعدی در باره نو آوری . زمانی شما حق دارید نو آوری کنید که تمام چارچوبها را بشناسید . مثلا تمام گوشه های فلان دستگاه رو با ساز اجرا کرده باشید .
حورا خانوم درسته که به قول شما روستایی ها توانایی زیادی در بداهه نوازی دارند، بدون اطلاعی از علم موسیقی. اما همونا به طور تجربی مقام های موسیقی ای رو که اجرا میکنن رو میشناسن. حتی خیلی از اساتید میرن پیش روستایی ها که ازشون مقام ها رو یاد بگیرن...نقل قول:
به نظر من توانایی در بداهه نوازی شناخت ردیف نیست،توی شناخت گوش از موسیقی هست.
کسی که سعی می کنه گوشی کار کنه و به یه سری علامات موسیقی اکتفا نکنه بداهه نواز بهتری هست.
اینکه توانایی در بداهه نوازی ربطی به ردیف نداره اشتباست. هر کسی هر موسیقی که اجرا میکنه به هر حال باید با پایه و اساسش آشنا باشه. اما اینطوری میشه گفت که ردیف شرط لازمش هست،شرط کافیش نیست.
بله...منم اشتباهاتی داشتم...ممنون که اصلاح کردید....
:41::41::41:نقل قول:
آفرین . مرحبا . بسیار با حرف شما موافق هستم . شاید تابستان دو سال پیش بود که یک کتاب تدریس پیانو بدستم رسید که از امریکا برایم آورده بودند . بسیار تعجب کردم وقتی دیدم در متد تدریس از هنرجو خواسته میشه کار با آکوردها رو بصورت بداهه با الگوهای ریتمیک اجرا کنند .
فکر کنم از جلد دوم مباحث هارمونی تدریس میشد و بداهه نوازی از جلد سوم .
اما هنوز تو ایران خیلی ها سر مسائل پیش پا افتاده دارن بحث میکنند :9::9::9::9::9:
متد کتابی که گفتی خیلی جالب بود!
بله این ایران عزیز ما.... ولش کن حرف نا امید کننده نزنیم.
خب ظاهرا کسی نظری در رابطه با چگونگی کار این تاپیک نداشت. من خودم یک برنامه براش تشریح میکنم:
+ اول باید کسانی که دوست دارن توی این کارگاه مجازی شرکت کنن بگن. که بدونیم چند نفر هستیم و بر طبقش برنامه ریزی کنیم.
+ با هر سازی که توانایی اجرای موسیقی ایرانی داشته باشه میشه شرکت کرد.
+ فکر میکنم شرکت در این تاپیک برای کسانی که بیشتر از یک سال موسیقی کار کرده باشند مفید باشه.
+ طریقه ی کار به این صورته که ابتدا دستگاه شور برای بداهه نوازی در نظر گرفته میشه. و بعد دستگاه های دیگه. وقتی یک دستگاه برای کار انتخاب میشه یک هفته فرصت داده میشه که بچه ها روش فکر کنن و تمرین کنن.
+ اول هر هفته یک نفر بر اساس برنامه ریزی قبلی اجرای بداهش رو میگذاره روی سایت. و در طول هفته بچه های دیگه اجراش رو تحلیل و نقد میکنن. طبق تجربه ثابت شده که آدما در دنیای مجازی خیلی بی نظم میشن! پس برنامه ریزی لازمه که کارمون کمی نظم داشته باشه.
+برای نقد و نظر هم هر کسی چه خودش اینجا کار بذاره چه نه میتونه نظر بده.
+اگر کسی نوآوری و یا سوالی در زمینه ی موسیقی بداهه داره میتونه به بحث بگذاره و نظرات دیگران رو بشنوه.
وقتی تعداد به پنج نفر برسه شروع میکنیم.
اگر اشکالی در این چیزایی که بالا گفتم دیدید بگید که تصحیحش کنیم.
به نظرم دليلش ميتونه سختگيري بي جهت هنر آموزان در بحث آموزش باشه
و به قول معروف زياد اصولي كار كردن! نوازنده غير آموزشي كه مي بينه بايد روحشم ساخته بشه براي نواختن
نميدونم تونستم منظورمو برسونم يا نه
ببخشيد ولي بداهه مگه در چارچوب رديف نيست؟! حرفتون رو قبول ندارم!نقل قول:
یه علتش بنظرم اینه که افراد عادت کردند به ردیف نوازی و ذهنشون تنبل بار اومده.
چرا...اما احتمالا منظور دوستمون همون چیزی بود که شما گفتی. تعصب و سخت گیری و...روی ردیف. وقتی این تعصب تا جایی باشه که نوازنده ذهنش فقط از ردیف پر شده باشه و هیچ ملودی و خلاقیت دیگه ای رو نشنیده باشه و نپذیره، خب به قول مجتبی تنبل میشه ذهنش.
این جور چیز ها ربطی به ایران نداره.همه ی این ها به وجدان کاری هنرآموزهای خود ما و حوصلشون بر میگرده.اصلا اینجور نیست که هر استادی در اوایل کار ِهنرجو ،اون رو از بداهه نوازی مطلقا منع کنه.نقل قول:
بله این ایران عزیز ما.... ولش کن حرف نا امید کننده نزنیم.
طی صحبتی که درمورد بداهه نوازی و آموزش موسیقی با استادم داشتم گفتن که نوع آموزش ما اصلا شبیه این آموزشی که شما الان میبینید نبود.(البته از آموزشی صحبت میکردن که پیش اساتید نامی دیده بودند)می گفتن وقتی یک آهنگی رو یاد میگرفتن بعد از اینکه شبیه و شبیه همون نوازندگیِ استادشون تحویلش دادند باید نت ها رو با ابتکارخودشون تغییر میدادند و به بهترین شکل به استاد تحویل میدادند.
یعنی چنین حرکتی باعث قوی شدن در بداهه نوازی نمیشه؟؟؟؟
دوست عزیز استاد فاکتور بسیار مهمی هست اما تو شرایط حال حاظر بندرت میشه استادی پیدا کرد با این همه دلسوزی و تخصص .نقل قول:
تو کتاب روح الله خالقی میخوندم که ارتباط استاد و شاگرد محدود به هفته ای یک جلسه نبود و گاهی چند بار در یک هفته با هم در ارتباط بودند .
من فکر میکنم ردیف موئسیقی ایرانی که سرشار از ملودیهای شیرین هست مشکلی نداره . شاید بیشترین کوتاهی از طرف بی حوصلگی هنرجوها هست .
متاسفانه زندگی تند و سرعت بالای اون مانع از داشتن تمرکز تو خلاقیت شده :17:
سلام یوتاب. اینکه من گفتم این ایران عزیز ما...منظورم دقیقا آموزش بداهه نوازی نبود. جواب این جمله بود: اما هنوز تو ایران خیلی ها سر مسائل پیش پا افتاده دارن بحث میکنند.
این استادی که گفتی خیلی کار جالبی میکرده. کم پیدا میشن این جور کسا...
آخ آخ من چقدر غبطه میخوردم وقتی این کتاب خالقی رو میخوندم...اینا صبح تا شب توی مدرسه ی وزیری کیف میکردن!نقل قول:
تو کتاب روح الله خالقی میخوندم که ارتباط استاد و شاگرد محدود به هفته ای یک جلسه نبود و گاهی چند بار در یک هفته با هم در ارتباط بودند .
یعنی واقعا یک نفر هم نبود که اعلام آمادگی کنه؟؟؟
اگر چنین چیزهایی بیرون از دنیای مجازی بود و کلی هم پول گرفته میشد بابتش، کلی میرفتن ثبت نام میکردن،اما اینجا...! عجیبه برام جدی!
سلام .... علیرضا جان من در حدی نیستم که بخام نظر بدم چون خودم توی این مقوله مشکلات زیادی دارم ..... از خودم شروع میکنم .... فکر نمیکنم از لحاظ درک و حس درونی بداهه خوانی با بداهه نوازی فرقی کنه ..... من خودم نه کلاس اواز رفتم و نه ردیف میدونم و نه درک علمی از موسیقی ایرانی دارم ...... بلکه اکثر کارهایی که میکنم از روی حس شنیداری هستن .... ولی از نظر من تا وقتی که چیزی درونی بهت الهام نشه هیچوقت نمیتونی کاری بداهه انجام بدی ..... ممنون
سلام دوستان.منم تار میزنم.
با استادم که در این مورد صحبت میکردم،حرف جالبی زدن.گفتن اینی که شما الان میزنید اسمش مزخرف نوازی هست نه بداهه نوازی.
گفتن البته همین کار لازمه ی تقویت ذهن برا مودی سازی هستویعنی کمک میکنه بتونی بعدا ملودی سازی کنی ولی چون به ردیف تسلط نداری بداهه نوازی صحیحی نیست.
مثلا من چند روز نشستم توی آواز اصفهان مثلا برا خودم بداهه نوازی میکردم.ضبطم کردم.برا استادم که گذاشتم،تازه فهمیدم چیکار کردم.ی دقیقه تو اصفهان بود،30 ثانیه شده بود همایون،ی دقیقه شده بود شوشتری.خلاصه برا خودم ی سبکی اختراع کرده بودم.
اینه که باید حتما به ردیف تسلط داشت.که البته من به شخصه موقعی که ردیف میزنم حوصلم سر میره.مجبورم همراش اتودم بزنم،قطعه هم بزنم.که اینجوری فکر کنم هیچوقتم بداهه نواز خوبی نمیشم!!!
سلام امید...فکر میکنم اینکه یه نفر از روی تجربه و حس شنیداری کار کنه ، چه بخاییم چه نه نوعی از موسیقی محسوب میشه. مثلا gipsy kings با این همه معروفیت و شهرتشون آخر هم حاضر نشدند علم موسیقی رو یاد بگیرند.به خاطر همین فکر میکنم بدون درک علمی هم میشه بداهه خوانی کرد.نقل قول:
سلام ... علیرضا جان من در حدی نیستم که بخام نظر بدم چون خودم توی این مقوله مشکلات زیادی دارم ... از خودم شروع میکنم ... فکر نمیکنم از لحاظ درک و حس درونی بداهه خوانی با بداهه نوازی فرقی کنه ... من خودم نه کلاس اواز رفتم و نه ردیف میدونم و نه درک علمی از موسیقی ایرانی دارم ... بلکه اکثر کارهایی که میکنم از روی حس شنیداری هستن ... ولی از نظر من تا وقتی که چیزی درونی بهت الهام نشه هیچوقت نمیتونی کاری بداهه انجام بدی ... ممنون
تو شرکت میکنی توی این فعالیت؟
راستی تو کلاس آواز تا حالا نرفتی؟؟؟! پس چرا انقد خوب میخونی؟؟ خب برووووو حیفیییی!