به نظر من در مورد ساختن ملودی میتونه درست باشه ولی برای شاخ برگ دادن بهش و تنظیمش به نظر من باید آشنایی کامل داشته باشه.نقل قول:
ارسلان
نمایش نسخه قابل چاپ
به نظر من در مورد ساختن ملودی میتونه درست باشه ولی برای شاخ برگ دادن بهش و تنظیمش به نظر من باید آشنایی کامل داشته باشه.نقل قول:
ارسلان
آهنگساز در درجه اول کسی است که دارای یک استعداد خاص می باشد بدین معنی که ایده ها به او الهام می شوند و این ایده ها (شامل خود ملودی آنالیز و درک فرم و سلیقه تنظیم و حتی چیدمان ارکستراسیون قطعه) در اشخاص معمولی دیگر یافت نمی شود (سالها هم درس بخوانند ملودی هایشان پوچ و بی احساس است) درست مانند کسی که رشته دانشگاهی او ادبیات باشد ولی الزاما (شاعر) نمی شود. چون شعر گفتن یعنی خلق کردن یعنی همان کسی که به او الهام می شود.
آهنگساز در درجه دوم یک مهندس است! آن پارتی که توسط آهنگساز نوشته می شود مثل یک ماشین عمل می کند همه چیزش هارمونی دارد مهندسی شده و منظم و قانون مند است.
انسان هر چقدر هم از نظر حسی توانمند باشد بدون گردن نهادن به اقیانوس عظیم علم و دانش نمی تواند از احساساتش استفاده عالی را ببرد.
برای یک بنا نه آجر توی این دنیا کمه نه سیمان . نه تیر آهن کمه نه عمله !
ولی همه معمار خوبی نمیشن !
هرکس دوست داره یه آهنگساز خوب باشه , خوب به سمتش بره ! از تمام آدمایی که ادعا میکنن عاشق موزیک هستن فقط صدای افرادی شنیده میشه که واقعا عاشق هستند .
تئوری و هارمونی و ساز و نرم افزار و ... واسه همه هست
اونی هم که نمیتونه تهیه کنه دنبال این کار نباشه بهتره .
اون عشقی که باید باشه نیست !
یک آهنگساز باید سلفژ رو خیلی زیاد بدونه ( هرچی بیشتر بهتر )
باید با ارکستراسیون کاملا آشنا باشه
باید فرم شناسی بشناسه
باید با علم های هارمونی و کنترپوان آشنایی کامل داشته باشه
و از همه مهم تر استعداد و خلاقیت باید داشته باشه چون افرادی هستن که این علم ها رو خیلی خوب بلدن و تسلط کامل دارن اما استعداد آهنگسازی ندارن و نمی تونن آهنگهای خوبی بنویسن البته به نظر من اگه خلاقیت باشه نیاز زیادی به استعداد نداره
منظورم این نیست که استعداد لازم نیست منظورم اینکه اگه خلاقیت باشه و استعداد کم باشه کار ساده تر تا اینکه استعداد زیاد باشه و خلاقیت نباشه
البته هستن کسایی که بدون دونستن این چیزها آهنگ میسازن اما به دلایلی که نمی تونم بگم به اونا نمی شه آهنگساز گفت
درود بر همه،
من یکی از دوستام چند وقت پیش همین بحث رو می کردیم!
آهنگساز باید حداقل به یه ساز تسلط داشته باشه و بدونه که چطوری احساسات و هیجاناته خودش رو روی ساز پیاده کنه!
بعضی دوستان می گن باید همه چیز رو بلد باشه ولی دوووستان اون کارایی که می گید کار یه تنظیم کنندست!
کار تنظیم یه کاریه که حتی با قواعد ریاضی هم سرو کار داره و آهنگ سازی به نظر من 90% احساسات و ذوق و سلیقه ست!
و خیلی خوبه که آهنگ ساز راجع به کاری که می کنه اطلاعات جامع داشته باشه، این بهش کمک می کنه تا آهنگ های پخته تری بسازه!
اینم نظر منه!!!
بدرود
به نظر من احساسات حرف اول رو میزنه یه اهنگی که نوشته میشه باید یه حرفی برای گفتن داشته باشه دوست ندارم اهنگی رو بزنم که هیچ حسی برام ایجاد نکنه اهنگ و موسیقی یعنی بیان احساسات پس من در درجه اول به حس رای میدم و بعدش تئوری که واقعا درجای خودش مهمه
خوب این واضحه که باید علم موزیک داشته باشه ولی هر کسی که علم موزیک داره آهنگساز خوبیه ؟
درود بر شما
به نظر بنده تو اهنگسازی احساس حرف اول رو میزنه . و دونستن علم بیشتر برای تنظیم کنندگی هست تا اهنگسازی .
البته نمیدونم منظور این تاپیک تنظیم هست یا فقط اهنگسازی ، ولی صد در صد برای تنظیم علم و همچنین خلاقیت خیلی مهمتر از احساسه !
البته نباید از هنر میکس هم غافل شد ! چرا که نقش اساسی تو انتقال حس موسیقی به شنونده داره .
بدرود
به نظر من یک نکته رو این وسط باید مشخص کنید
درمورد آهنگسازی در چه سبکی صحبت می کنید؟
چون اگه کلاسیک باشه معمولا در 90% اوقات خود آهنگساز هست که آهنگ رو برای ارکستر تنظیم میکنه چون قصدش نوشتن برای یک آهنگ ارکستری بوده در موارد دیگه مثل کوارتت و کوئنتت و ... بازم خود آهنگساز قطعه رو تنظیم میکنه البته قبول دارم در بعضی از کارهای سولو کسای دیگه قطعه رو تنظیم کردن مثل زرنبور عسل اثر ریمسکی کورساکف که تنظیمش توسط راخمانینف انجام شده ولی در بیشتر کارهای کلاسیک خود آهنگساز کارهاش رو تنظیم میکنه
باید حتما با تئوری موسیقی آشنا باشه وگرنه بعدا کارش لنگ میمونه.
اگه گیتار هم بلد باشه خیلی بهتر میتونه با نرم افزار ها و وی اس تی ها ارتباط بر قرار کنه و آهنگ استاندارد در نوع سبک مورد نظرش بسازه .
درود بر همه
یک نکته ظریفی اینجا وجود داره ... این کلمات رو خوب بهش دقت کنید : آهنگساز - موسیقی دان - موسیقی نویس - نوازنده - نغمه پرداز - و ....
واقعا آیا به نظر شما این کلمات با هم فرقی دارند یا نه ؟
آره از نظر من فرق دارند ... شاید شما با تشریح هرکدوم از این کلمات اونطوری که من فکر میکنم موافق نباشید ولی بهر حال من فکر میکنم در این حیطه انواع مختلف استعداد و در نتیجه انواع مختلف اشخاص با کارهای متفاوت وجود داره ...
ببینید در یک روستایی یه خانم روستایی در حال تکون دادن تخت بچش براش آواز و لالایی سر میده و خیلی احتمال داره که ملودی هایی رو از خودش در بیاره و بخونه و زمزمه کنه ... یا مثلا ملودی هایی که دختران قالی باف حین کار از خودشون در می اوردند .. یا اصلا مرد زخم خورده ای ( حالا مثلا زخم عشق یا فراق یا امثالهم ) یه شعر سوزناک رو با حالت ملودیک توی صحرا می خونه و روی اون شعر الکی ملودی در میاره ...
از نظر من این افراد با ذکر این نکته خیلی مهم که اصولا هیچ از نت نمی دونند آهنگساز هستند ..
چرا نیستند ... ! خب دارند یه آهنگ میسازند دیگه ... مگه آهنگ حتما باید Mp3 باشه .. یا درون دفتر نت نوشته شده باشه ..
هزاران سال آهنگسازا همینطوری بودند ... یکی ملودی از خودش در می اورده و می خونده دیگران هم باهاش میزدند .. اهنگهای فولکلوریک ایرانی هم همین وصف رو دارند ..
حالا شاید شما یه اسم دیگه براشون درست کنی ولی بهر حال این افراد ملودی ساز هستند .. که میشه همون آهنگساز !!!!
خب حالا توی این دوره یه اتفاقای دیگه افتاده ... کنسرت داریم ... ارکستر داریم .. نت داریم .. و هزار چیز دیگه ... اگه شما بخوای یه ملودی رو بنویسی و یا با هر وسیله دیگه خواه مجازی یا حقیقی اونرو دوباره سازی (یا یکباره سازی !!! ) کنی نیاز به هزار چیز داری .. مثلا :
تسلط در نوازندگی حداقل یک ساز
سلفز - هارمونی --- کنترپوان - رنگ امیزی - علم تنظیم - ارکستراسیون - تاریخ موسیقی - سبک شناسی - و ....
اینجا تفاوت در این مقوله ظاهر میشه ... یعنی بطور مختصر هر کسی میتونه آهنگساز باشه
ولی کسی که بخواد موسیقی ساز باشه ( یا هر اسم دیگه ای که داره ) نیاز به آموزش مناسب و تمرین کافی در علوم بالا داره پس هر کسی نمی تونه موسیقی نویس یا موسیقی دان باشه ...
اون چیزهایی رو که در پست های قبل دوستان فرمودند لازمه آهنگساز بودن نیست بلکه لازمه موسیقی دان بودن هست ....
خب حالا این تاپیک روی کدوم داره بحث میکنه .. نمیدونم !! لوازم آهنگسازی چیه ؟ یا لوازم موسیقی دان بودن !!!!
نقل قول:
دوست عزیز درود. ضمن اینکه با حرف شما (در کلیت) موافقم، ولی به نظر من (ملودی ساز) (آهنگ ساز) نیست! به جامعه ی خود ما نگاه نکنید که مثلا منصور خواننده یک ملودی روی شعری می گذارد و بعد در انتهای کلیپ می نوسد: آهنگساز: منصور!! ساختن ملودی اگر با تعاریف علمی و دقیق مبتی باشد حد اقل به شناخت دقیق دو علم نیاز مبرم دارد (جدا از هم نیستند) 1- علم تقطیع (درک هجاهای شعر وزن شعر و مکث های امکان پذیر یا اتصال های امکان پذیر بین لغات و واژگان 2- علم تلفیق (که موسیقی ما به شدت تاکید می کنم به شدت در این زمینه در فقر وحشتناکی به سر می برد) که همین تلیفیق شعر با موسیقی است که باعث می شود شنونده معنی دقیق کلمات را بفهمد. مثلا یک وقت در یک جایی یک بنده ی خدایی ملودی ساخته بود که یک جای شعر می گفت: آفتاب هستی از ... در کلمه ی "آفتاب" به جای این که تاکید و آکسان را بر روی هجای آخر (یعنی تاب) بگذارد نت زیر تر (تاکید) را بر روی حرف (ب) گذاشته بود و ناخوداگاه به جای آفتاب هستی شما می شنیدید: آفتابه!!! جالب است تا وقتی خودم به او این موضوع را نگفتم خودش اصلا متوجه نشده بود!
دوست عزیز در دانشگاه های موسیقی دانستن تلفیق و تقطیع و هجا شناسی از وظایف (شخص آهنگساز) است و کسی که بدون این دانش صرفا ملودی می سازد (مثل همان دختر قالی باف) آهنگساز نیست.
اما در آخر به نظر من آهنگساز اول از هر چیز باید مانند یک پزشک (تعهد) داشته باشد! تعهد به اینکه هر چیزی را به عنوان آهنگ به خورد مردم ندهد! تعهد به اینکه برای گوش مردم و بالا بردن سطح درک آن ها از موسیقی ارزش قائل باشد.
چنین شخصی هرگز اگر علم نوشتن ملودی سالم و درست را روی یک شعر ندارد، به دلیل همین تعهد، به خودش اجازه نمی دهد تا کامل شدن علمش اسمش را به عنوان """آهنگساز""" در انتهای کلیپ (!) هایش بنویسد.
با درود..