جريانهاي حاشيه‌اي شعر معاصر
بعد از ظهور نيمايوشيج و پيدايش شعر نو فارسي و تثبيت اين قالب شعري جديد، جريانهاي مختلف شعري در شعر نو فارسي پديد آمد.اين جريانها به ترتيب تاريخ ظهور عبارتند از: 1)شعر تندركيا (شاهين) 2)شعر هوشنگ ايراني (شعر جيغ بنفشي) 3)جريان شعري موج نو (احمدرضا احمدي) 4)شعر حجم (يدالله رويايي) 5)شعر ناب (سيدعلي صالحي) شعر تندركيا: دكتر تندركيا پس از تحصيل هفت ساله در فرانسه و آشنايي با شعر آن ديار به نوشتن اشعاري دست زد كه به قول خودش تركيبي از نظم و نثر بود.اشعار كيا با عنوان "شاهين" منتشر شد.كار تندركيا نوعي خروج از نرم عادي و طبيعي شعر و زبان فارسي و هنجار گريزي محسوب ميشد.شعر نثرگونه تندركيا به علت گسترش بي‌مبناي هنجارهاي نظم و نثر، عدم اتكاي شعر به نظام جمال‌شناسي و جوهر شعري و ... ناموفق ماند.شعر هوشنگ ايراني: شعر ايراني در حقيقت تقليدي از ترجمه‌هاي منثور شعر فرنگي است .هوشنگ ايراني ابتدا اشعار خود را در مجله خروس جنگي منتشر مي‌كرد و همراه با غلامحسين غريب و شيرواني، بيانيه‌اي مبني بر شكستن سنتهاي شعري گذشته و توجه به تحول زمان و نوآوري در اين نشريه منتشر كردند.اصطلاح معروف "جيغ بنفش " كه عبارتي از شعر "كبود" ايراني است ، باعث استهزاء وي شده است .ويژگيهايي مثل: غيبت معنا، زبان خاص شعري و عدم توجه به موسيقي باعث فراموشي شعر ايراني شد.شعر موج نو:كه با انتشار"طرح" از احمدرضا احمدي متولد شد، با ويژگيهايي همچون زبان خاص شعري، بي‌وزني اشعار، تصويرگرايي بودن و غيبت معنا، موفقيت چنداني حاصل نكرد، اين جريان شعري طرفداران زيادي داشت كه هر كدام به گروههاي ديگر شعري پيوستند.مثل يدالله رويايي كه جريان شعري حجم را پديد آورد.موسس و شاعر برجسته اين جريان احمدرضا احمدي است كه مجموعه شعري "همه آن سالها" از اين شاعر براي بررسي ويژگيهاي شعر موج نو انتخاب شده است .شعر حجم طي بيانه‌اي در سال 1348 شكل گرفت .اين جريان شعري با مشخصه‌هايي همچون: نمادين بودن شعر، فقدان فرم و ساختار، تجريدي بودن ايماژها، غيبت معنا و ... به نقطه اوجي در شعر فارسي دست نيافت از ميان آثار يدالله رويايي - موسس اين جريان - مجموعه شعر "دريايي‌ها" براي نشان دادن مشخصه‌هاي شعري حجم انتخاب شده است .شعر ناب در مسجد سليمان پايه‌گذاري شد.بنيانگذاران آن سيدعلي صالحي، هوشنگ چالنگي - طرفداران شعر موج نو - بودند.مشخصه‌هاي مهم اين نوع شعر در هم‌ريختن اصول و قواعد شعري و تخيلي بودن اشعار است .همزمان با پيروزي انقلاب اسلامي اين جريان به پايان رسيد.مهمترين شاعر اين جريان سيدعلي صالحي است كه اثر معروف او "ديرآمدي ري را" براي نشان دادن مشخصه‌هاي شعر وي انتخاب شده است .محاوره‌اي بودن زبان، بكارگيري واژگان روزمره، عدم ساخت و موسيقي شعر از ويژگيهاي عمده اين اشعار است .اين جريانهاي شعري را ميتوان با جريانهاي شعري (مكتبهاي ادبي) غرب همچون سوررئاليسم، دادائيسم، ايماژيسم و ... مطابقت داد.اين جريانها در حقيقت آوانگارد شعر فارسي محسوب ميشوند كه با ويژگيهايي همچون رهايي از قيد و بند شعر سنتي و ترك اصول و قواعد شعر ظهور كردند.
منبع : [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
