پیروی از راه ِ رفته ی دیگران ؟

سلام به اساتید و نوازندگان عزیز

بنده دو سالی هست که در موسیقی قدم میزنم.
فروردین 94 شروع به یادگیری ساز پیانو کردم زیر نظر استادم ، با کتاب "مایکل آرون - سطح 1 " و یک سال طول کشید تا کتاب رو تموم کردم.
ابتدای سال 95 کتاب "چهل آهنگ-جهان آرا" رو شروع کردم و تا الان به درسGhubanin Agh Almasiرسیدم و دارم روش تمرین میکنم.
مباحث تئوری موسیقی رو تا حدودی میدونم. ریتم و سلفژهم چند ماه کلاس رفتم .

متوجه ی این امر هم هستم که روند یادگیریم کمی کند بوده. و دلیل اصلیش مشغله ی کاری و .. بوده.
توضیح مختصری دادم..که شما عزیزان ، سطح موسیقایی بنده رو درک کنید.

اما سوال بزرگ من اینهکه
تا کی باید با این روش پیش برم ؟
بنده دوست دارم والس ها و نوکترون های شوپن.. سونات بتهوون و دیگر قطعات ارزنده رو بزنم. میدونم که تکنیکی و بعضا سخت هست برای مبتدی. اما ، تا کِی ؟ من متوجه شدم که بددست ترین قطعه در یک میزان یا هر چند میزان ، با تمرین تکرار حاصل میشه. تمرین
اما چرا باید پله پله پیش برم ؟ خب بهتر نیست چیزی که دوست دارم رو روش تمرین کنم ؟ من که میخوام وقت صرف کنم ، یاد بگیرم.. درک کنم ، بهتر نیست بجای "گل ِگلدون" ، "سونات مهتاب بتهوون" رو بزنم ؟ موومان ساده اش رو حتی!. حتی شده اگر هفته ای 1یا2 میزان یاد بگیرم از اون قطعه..

استاد من کاملا مخالفه با این صحبت های من...البته ایشون واقعا استاد خوب و نوازنده ی برجسته ایه . و تاکیدش اینه که با متد روس باید پیش بریم

خواستم نظر شما رو هم بدونم...
ممنونم

سلام.
علاقه ی شما به موسیقی و این قطعات ارزنده بسیار ستودنیه. ولی این راهی که شما الان ازش خسته شدید راهیه که همه رفتن و میرن.
اول اینکه در سطح بین المللی توصیه شده این قطعات ازشمند تغییرات و یا ساده شده اجرا نشن. و وقتی هنرجو به سطح تکنیکی قطعه اصلی رسید روی اون کار کنه.
دوما، شما در این قطعات بزرگ در یک قطعه ممکنه با تکنیکهای خیلی زیادی روبرو بشید که هنوز به هیچکدوم نرسیده باشید. هر کدوم از این تکنیکها نیازمند تمرینهای جداگانه و اجرای اتودهای گوناگون هست که به درجه ی مطلوب برسه.
شما ناگهان با حجم عظیمی از تکنیکهای ناآشنا مواجه میشید و مطمئن باشید بزودی دلسرد خواهید شد، حتی اگر دلسرد نشید، به نتیجه ای نمیتونید برسونید و شکست میخورید. پس صبور باشید و قدم به قدم پیش برید.