-
معرفی و توضیح سمفونی
به نام یگانه تصنی? گر هستی
معر?ی و توضیح سم?ونی:
واژه سم?ونی از ریشه های یونانی " سیم " به معنی "با هم" و " ?ونوس" به معنی " صدا" گر?ته شده است.عنوان سم?ونی یا سم?ونیا در ابتدا برای همه انواع تصنی?ات- صدای انسان و ساز یا آمیزه ای از هر دو-به کار می ر?ت.امروزه این واژه به معنی اثری است که برای ارکستر نوشته شده باشد-که معمولا دارای چهار موومان و گاهی بیشتر است. ?رم سم?ونی به خصوص ?رم موومان اول، یک سم?ونی را از کارهای ارکستری دیگر متمایز می سازد.
موومان اول:
موومان اول در ?رم سونات است. ?رم سونات را که معمولا دارای دو ملودی یا دو تم متمایزاست، می توان به نمایشنامه ای با دو شخصیت اصلی مقایسه کرد.تم اصلی را می توان به قهرمان مرد تشبیه کرد که مثبت و قوی است؛ تم ثانوی را نیز می توان به قهرمان زن تشبیه کرد که تغزلی و لطی? است.
?رم سونات نیز همچون نمایشنامه در سه مرحله جریان می یابد:
1-ارائه یا عرضه
2-بسط
3- مرور یا بازیا?ت، که به نتیجه منجر می شود.
ساختار موومان اول یک سم?ونی کلاسیک این گونه است:
قبل از ارائه ممکن است چند آکورد مقدماتی بیاید (یا شاید یک مقدمه طولانی تر که سایه خود را بر سرتاسر سم?ونی خواهد ا?کند.)یا ممکن است ارائه مستقیما با ورود تم اصلی، با طرحی واضح و قوی؛ آغاز گردد.سپس پاساژ های پیوند دهنده می آیند و آنگاه تم ثانوی شروع می شود.
در مرحله دوم، یعنی بسط، هر دو تم در یک الگوی دائما متغیر به صورتی در هم با?ته پس و پیش می شوند. آهنگساز ممکن است ما یه های دیگری نیز اضا?ه کند. در ضمن بسط است که آهنگساز بالاترین حد مهارت و استادی خود را نمایان می سازد.
در مرحله سوم ، یعنی مرور، دو تم اصلی تکرار می شوند.آهنگساز پس از گذراندن دو تم از نقطه اوج درام، آن را به نتیجه پرمعنی و مهمی می رساند.
موومان ممکن است با یک کودا(دنباله کوتاه پایانی)به پایان رسانده شود.کودا نام مناسبی است که از واژه ای ایتالیایی به معنی دنباله گر?ته شده است.در ابتدا این قطعه پایانی خیلی کوتاه بود،اما بعدها ، به ویژه در آثار بتهوون ، از اهمیت بیشتری برخوردار گردید.
موومان دوم:
موومان دوم یک سم?ونی به طور عادی در تقابل با موومان اول است .اگر موومان اول قدرتمند و دراماتیک باشد، موومان دوم معمولا دارای حالتی آرام خواهد بود. اگر آهنگساز تصمیم داشته باشد دوباره ?رم سونات را به کار گیرد، مطلب خود را با حالت یک موومان آهسته منطبق می سازد.
یا این که ممکن است برای موومان دوم ?رم روندو را انتخاب کند. در چنین موردی الگوی خود را از روندو، که یک قاالب شعری است و در قرون وسطی مورد علاقه تروبادورهای(خنیاگران دوره گرد)?رانسوی بود به عاریت می گیرد. وجه مشخصه روندو بندگردانی است که در ?واصل منظم در شعر تکرار می شود.
موومان سوم:
سومین موومان هر سم?ونی معمولا دارای سبکترین و شادترین حالت است.این موومان زیبایی و لطا?ت و جذابیت مینوئه را منعکس می سازد.
مینوئه در اصل یک رقص ?رانسوی بوده است.این رقص نیز همچون تمامی رقص های دیگر در مسیر ورود خود به تالارهای رقص دچار تغییرات ?راوانی گردید.جای حرکات قوی و شدید آن را گامهای میزان بندی شده اهسته گر?ت.وقتی آهنگسازان مینوئه را به عنوان یک موومان در سم?ونی پذیر?تند، شان و ارزش مناسبی بر ای آن قائل شدند.مینوئه به تدریج شادتر و جسورانه تر شد، تا اینکه در سم?ونی های هایدن گویی به اصل روستایی قدرتمند خود بازگشته است.
موومان چهارم:
آهنگساز در موومان آخر سم?ونی نیز حق انتخاب از بین چند ?رم را دارد؛ می تواند ?رم روندو یا سونات را برگزیند و یا ممکن است موومان آخر خود را به عنوان یک تم و واریاسیون ها شکل دهد.برای این منظور، آهنگساز باید ملودی را بیابد یا ابداع کندکه به حد کا?ی انعطا? پذیر باشد تا تغییرات و گونه گونی های بسیاری را در خود بپذیرد و اینجاست که او آزمون واقعی تخیل و مهارت را از سر می گذراند.
گردآورنده: محمد علی حیدری(ویومن)
برگر?ته از منابع مختل? موسیقی
با تشکر از شما
