-
رمانس قطعه ایست که برای توصیف یک داستان عاشقانه از آن استفاده می شود و به همین دلیل دارای ملودی های تغزلی و تمپویی آهسته است. رمانس دارای قدمت بسیار زیادیست که از قرن 18 آهنگسازان تصمیم گرفتند علاوه بر آواز از سازها نیز برای تصنیف آن استفاده کنند. بتهوون نیز دو رمانس (Op. 40 و Op. 50) نوشت که کاملا سازی هستند و ویولن در آنها نقش اصلی را ایفا می کند. همچنین در هر دوی آنها از فرم تم و واریاسیون استفاده شده است. قطعه زیر رمانس دوم بتهوون در فا ماژور (Op. 50) می باشد که ارکستری شامل زهی ها، یک فلوت، دو ابوا، دو فاگوت و دو هورن،،،، ویولن را همراهی می کنند.
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
-
کاش اساتید می آمدند و بخش موسیقی کلاسیک را احیا می کردند. اکثر تاپیک های آموزنده متعلق به چند سال پیش هستند و جای خالی موضوعات جدید کاملا احساس می شود. موسیقی کلاسیک مانند یک اقیانوس بی کران است و مجال بحث و گفتگوی فراوانی در آن وجود دارد. زندگی آهنگسازان و نوازندگان، آشنایی با تصنیفات و آنالیز آنها، فرم های مختلف و نحوه تکاملشان، بداهه نوازی و دشیفراژ، ارکستراسیون و رهبری ارکستر تنها بخش کوچکی از مطالبیست که می تواند مورد بحث قرار گیرد.
-
والس یکی از چندین نوع موسیقی کلاسیک است که ریشه آن به رقصی باز می گردد که در اروپای قرن شانزدهم رایج بود و توسط سلطان والس جهان یعنی یوهان اشتراوس پسر به نقطه اوج تکامل خود رسید. این موسیقی زیبا و با وقار اکثرا در ریتم سه چهار و فرم سه تایی نوشته می شود اگرچه از ریتم های شش هشت و پنج چهار و ... و همچنین فرم باینری نیز برای ساخت آن استفاده می شود. نکته خیلی مهم در ساخت والس این هست که باید بر اساس یک ریتم هارمونیک ساخته شود، به این صورت که پایه آکورد تریاد روی اولین ضرب میزان و سوم و پنجم آکورد روی ضرب دوم و سوم قرار می گیرند.
پ.ن: والس بیشتر به صورت قطعه ای مستقل تصنیف می شود بر خلاف منوئه و اسکرتزو که اکثرا موومانی از یک اثر بزرگ تر مانند سمفونی هستند.
والس شماره دو آهنگساز شهیر روسی دیمیتری شوستاکوویچ تقدیم به شما عزیزان
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]