منظورم از اسناد،مکتوبات بخشهای آموزشی ای بود که تا همین حدود 100-150 سال پیش وجود داشته نه اسناد مربوط به قرون گذشته.وگرنه نوشته های ابن سینا،فارابی(بخصوص الموسیقی اکبیر)،صفی الدین ارموی(مثل:الادوار)،عبدالقا ر مراغی(شرح الادوار،مقاصدالالحان،جامع الالحان و ...)قطب الدین شیرازی(بحور الالحان) و آثار دیگری از باقی مشاهیر تاریخ ایران هم اکنون در دست هست و در مورد خود موسیقی،حتی فواصل در مقامات شعرها و انواع و اقسام اطلاعات در اونها ذکر شده مثلآ همین جامع الالحان درسالهای اخیر عینآ چاپ شده و در دسترسه و حدود 520-530 صفحه هست(با توضیحات و حواشی مولف-خود اصل مطالب کتاب حدود 400 صفحه هست)توی این کتاب دقیقآ به اندازه فواصل در هر دور(گام) بطور دقیق اشاره شده و اعراب امروز هم همین فواصل رو بکار میبرن(البته جوانتر ها مثل نسل اخیر ما گرایش به تعدیل پیدا کردن و برخی مقامها رو بدون ربع پرده مینوازن).حتی نت چند آهنگ مراغی که بصورت ابجدی-ایقاعی نوشته شده و مال حدود 600 سال پیش هست در ترکیه محفوظه و اونها برخی آهنگهای مراغی رو امروزه هم اجرا میکنن و جایی خوندم که از ایشون به عنوان پیش کسوت یاد میکنن...نقل قول:
سلیقه هست دیگه...امیدوارم که موفق باشی.ولی حتمآ باید پیش یه استاد درست و حسابی بری که با عمق مطالب آشنا بشی.چون بخش اعظم آموزش بطور سینه به سینه هست.نقل قول:
نه بابا...اصلآ من که دنبال انکار اونها نیستم...خیلی هم کارشون خوبه،نه تنها اونها بقیه اقوامی هم که از موسیقی ما اقتباس کردن هم کارهاشونرو دوست دارم...قضیه یلج و لجبازی که نیست!!!نقل قول:
نه اینکه عینآ ردیف رو!
چون ردیف بخش اعظمش حالت ریتمیک نداره و آوازی هست...اونهایی که من عرض کردم نمونه آهنگهایی هست که مثلآ در شور دشتی شوشتری اصفهان و .... ساخته شده.البته وسط برخی هاش آواز هم هست...مثلآ حجم صدای ارکستر کم میشه و سازهای کوبه ای همچنان همراهی میکنن...روی این بستر ریتمیک خواننده یک قطعه آواز اجرا میکنه و بعد ادامه آهنگ...