گل سرخ
باز تو بهار قلبم ………….نفس تو سينه پژمرد
واسه غم اقاقی……………... دل ستاره افسرد
رسيد روزای ناله ……………...واسه گلای لاله ----واسه گلای تشنه
واسه غمی که عمری…………. شده مث يه هاله-----نشسته روی سينه
نوبت رسيد به روزی……. که سنگ به گريه افتاد
آسمون از غم اون………….. دلش به لرزه افتاد
واسه غم گل سرخ …………...از غصه های دنيا
تو دشت خشک حسرت ………حتی تو باغ رويا
واسه نگاه خسته ش………... دردايي که کشيده
اون همه محنتی که…………. از اين زمونه ديده
باز تو بهار قلبم……………. دلم از غصه پر شد
چشم ستاره ها هم …...……آخر به گريه تر شد
ترانه سرا: امير حسين نجف آبادی
