Scream/Growl/Shriek/فریاد

فریاد کشیدن، گرول/Growl کردن، جیغ زدن، Scream یا Shriek... همه مون این اصطلاحات رو شنیدیم،
اصطلاحاتی که اصولا در موسیقی متال معنی پیدا می کنند
و کسانی که با این سبک آشنایی نداشته باشند برداشت متفاوتی ازشون دارند،
از دیوانه هایی که جیغ می زنند گرفته تا فلان پرست و غیره.

تو این تاپیک قراره درباره ی چگونگی اجرای اصطلاحات بالا صحبت کنیم،
گرول/Growl کردن، فریاد زدن، جیغ کشیدن، False Cord Screams یا هر اسم دیگه ای که روش می ذارید/می ذارن.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• تنفس

مهم ترین قسمت در فریاد/Growl/Scream/Shriek تنفس هست.

یه چیزی تو بدن هست به اسم دیافراگم/Diaphragm که حتما همه تون اسمش رو شنیدید
چی هست و به چه دردی میخوره؟ به بحث ما مربوط نیست.

چیزی که تو این تاپیک برای ما مهمه اینه که می تونیم از دیافراگم برای خوندن/فریاد کشیدن استفاده کنیم،
به تصویر زیر دقت کنید:


[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]


اون چیزی که در تصویر بالا با رنگ قرمز می بینید دیافراگم/Diaphragm هست.

در هنگام خواندن و فریاد کشیدن شما احتیاج به هوا دارید،
باید نفس بکشید تا بتونید نت یا فریاد موردنظر رو اجرا کنید.

اولین بار که سعی کردم فریاد بزنم/Growl کنم چند تا اشتباه از من سر زد،
که یکیش رو اکثریت انجام میدن: هر چی می تونید هوا رو بدید داخل و با فشار بدید بیرون.
این رایج ترین اشتباه ممکن هست که دلیل وقوعش اینه که قطعه هایی شنیدیم اینطور به نظر می رسند
که وکالیست ها با تمام فشار هوا رو بیرون می فرستند که گاهی واقعا اینطور هست اما نه دقیقا اینطور!
خب! اول اینکه شما می خواین نفس بکشید و هوا رو یه جایی از بدنتون نگه دارید تا بتونید فریاد بزنید/Growl کنید یا حتی بخونید.
سوال اینه که چطور باید نفس بکشید و هوا رو کجا نگه دارید؟
سوال احمقانه ای به نظر می رسه، نه؟ (همه می دونن چطور نفس بکشند!)
درسته همه می دونید چطور تنفس کنید، اما واقعا باید اون هوا رو کجا برد؟
و مهم تر از اون اینکه در هنگام تنفس بهش فکر می کنید؟

همه ی ما عادت داریم که نفس بکشیم تا زنده بمونیم
و این کار رو در همه ی شرایط انجام میدیم، توی کوه، در حین کرال سینه در استخر،
در حین تمرین گیتار و یا در حین خوندن همین تاپیک.

وقتی نفس می کشید یه چیزهایی باید پر از هوا بشن و بعد برای بازدم خالی،
مسئله ای که در خوندن و فریاد کشیدن/Growl کردن و اینطور مواقع مهم هست
اینه که هوا کجا بره و برای تنفس از کجامون استفاده کنیم.

پاسخ اینه: از دیافراگم، عضلات شکمی، پهلوها و عضلات پشت.

قبلا هم اشاره شده، در هنگام خوندن یا فریاد کشیدن باید عضلات سینه و بالاسینه کاملا ثابت باشند
و شما هوا/چیزی رو در پهلوها، عضلات شکمی و کمی هم در بخش پشت بدن احساس کنید
اینطور تنفس، تنفسی ست که موردنظر ماست و به کمک اون می تونید هوا رو مدیریت کنید.
شونه هاتون در حین تنفس باید ثابت باشه و قسمت بالاسینه کاملا ثابت.

این دیافراگم که گفتم به چه دردی می خوره؟ شما همین الان دارید ازش استفاده می کنید! فقط حواستون نیست!
وقتی نفس می کشید و عضلات شکمتون جلو و عقب میرن (یا اگه خوابیده باشید بالا و پایین میرن)
این دیافراگم هست که حرکت می کنه و عضلات شکم و اینا رو حرکت میده.

یه سری تمرین هایی هستند که اگه انجام بدید بدنتون... یا شاید ناخودآگاهتون! عادت می کنه
که اونطوری تنفس کنه. مثلا شما می تونید هوا رو در پهلوها نگه دارید
در عین حال به تنفستون ادامه بدید، این تکنیک که بهش استفاده از محفظه ی ذخیره هم میگن
در فریادهای طولانی و بلند کمکتون می کنه، بدون اینکه به خودتون فشار بیارید.
و اگه تمرین ها رو انجام داده باشید همه ی این اتفاقات ناخودآگاه رخ میدن،
چون اگه قرار باشه در حین خوندن/فریاد زدن حواستون به استفاده از پهلوها، تنفس صحیح،
دیافراگم و ... باشه مسلما واژه ی اول رو یادتون میاد، اما بعدیا رو نه!



بایستید و روبرو رو نگاه کنید،
طوری که اگه یه نفر هم قد خودتون جلوتون باشه بتونید دقیقا در چشماش خیره بشید.
دست ها رو دو طرف بدنتون نگه دارید طوری که نوک انگشتان به سمت پایین باشند (=کف دست ها به طرف خودتون باشه).
شانه ها هم ریلکس و راحت باشند.
بعد از اینکه در این موقعیت قرار گرفتید، نفس عمیق بکشید، (نفس عمیق! نه اینکه منفجر بشید)
دقت کنید که شانه ها و عضلات بالاسینه حرکت نکنند.
در اینصورت مسلما عضلات شکمی شما درگیر خواهند بود و کمی هم پشت و پهلوها.
برای تمرین تخصصی روی پهلوها، می تونید تصور کنید که در یک بشکه ی چوبی قدیمی گیر افتادید
و تنها راه فرار افزایش حجم پهلوها با تنفس هست!
اینکه گفتم تمرین نیست و فقط یه درک کلی از مسئله در اختیارمون میذاره.
اگه نتونستید از روش بالا چیزی در پهلوها حس کنید حتما از عضلات سینه/بالاسینه و شانه ها استفاده کردید...
که اینها چیزهایی هستند که در تنفس برای خوندن/فریاد کشیدن بهشون نیاز نداریم
چون وقتی با عضلات بالاسینه نفس می کشید، کنترلتون رو از دست میدید.

اگه نتونستید از روش بالا چیزی در پهلوها حس کنید یه کار دیگه بکنید:
همونطور که بالا گفتم صاف بایستید، دست ها رو روی پهلوهاتون بذارید و بلند بگید: هی!
اون ضربه ها در پهلوها حس می کنید؟ عجیبه که چطور پهلوها در تنفس و بازدم موثر هستند؟

منتظر پست های بعدی باشید. :53:

منبع: Metclub.us

- - - Updated - - -

توصیه ها:


1. آب: آب بنوشید! دست کم نه یا ده لیوان در روز آب بنوشید.
البته اگه ورزش می کنید، رژیم غذایی خاصی دارید، دارو مصرف می کنید یا ... ممکنه لازم باشه آب بیشتری مصرف کنید.
دقت کنید چایی، نسکافه، شیر، آبمیوه ها، نوشابه، دلستر و دیگر نوشیدنی ها، به هیچ وجه جای آب رو پر نمی کنند.
سعی کنید آبی که در طول روز می نوشید، آب ولرم (نزدیک به دمای اتاق) باشه و آب سرد و خنک مصرف نکنید،
به خصوص در زمان های تمرین. هدف از نوشیدن آب در طول روز، نرم و آماده نگه داشتن تارهای صوتی شماست.



2. چرا باید فریاد بکشید؟
اگه تو ذهنتون به این مسئله فکر می کنید که «چرا باید فریاد بکشید وقتی خوندن معمولی زیباتره؟»،
یا اگه می خواین Growl کنید که بقیه کف کنند،
یا می خواین یاد بگیرید جیغ بزنید برای اینکه صرفا باحاله/مد روزه،
بهتره همین اولِ کار، بیخیال بشید.



3. خودتون باشید: توجه داشته باشید که شما منحصر به فرد هستید.
اندازه و شکل تارهای صوتی، ظاهر، افکار، نگرش و باقی مواردی که در زندگی تون دارید، مخصوص شماست،
هیچ دلیلی وجود نداره که شما شبیه کس دیگه ای بخونید/فریاد بزنید.



4. گرم کردن صدا: قبل از خوندن یا فریاد کشیدن عاقلانه ست که صداتون رو گرم کنید،
بهتره قبل از تمرین با دوستان، قبل از تمرین تکی گوشه ی اتاق یا قبل از اجرا وسط استادیوم آزادی صداتون رو گرم کنید.
گرم کردن صدا اصولا با انجام چند تمرین انجام میشه که تمرین های گرم کردن مخصوص فریاد کشیدن رو در ادامه معرفی می کنم.
انجام اینطور تمرین ها علاوه بر افزایش آمادگی فیزیکی شما برای اجرا/تمرین، از نظر روانی هم باعث آرامش خاطر شما میشه.
دقت کنید که اگه بخوابید، چرت بزنید یا بیهوش بشید، لازمه که دوباره گرم کنید.



5. به خودتون فشار نیارید: هنوز کامل متوجه نشدید که چی به چیه، ولی هر چی نفس و زور دارید میندازید تو صداتون...
خب مسلما به صداتون آسیب می زنید.
اگه تو تمرین های آواز/فریاد کشیدن دردی رو احساس کردید، تمرین رو متوقف کنید چون حتما خطایی در کار هست؛
تمرین اشتباه، عادت های غلط، نوشیدن/خوردن چیزهای مضر، کم خوابی، آماده نبودن در اون روز خاص و ... می تونه عامل مسئله باشه.
به غیر از اینها؛ شرایط آسیب زدن زیاد پیش میاد، به طور مثال در مکان هایی که سر و صدا بسیار زیاد هست؛
جاهایی مثل کنسرت ها، تو ماشین یا تو خونه در هنگام پخش بلند موسیقی با اسپیکر/هدفون، کارگاه/کارخونه های بزرگ و ...
در چنین جاهایی فریاد نزنید تا بقیه صداتون رو بشنوند، به جاش روی یه تیکه کاغذ بنویسید یا کلا بیخیال انتقال مطلب بشید.
همچنین اگه تو زیرزمینی/استودیی چیزی با یک گروه تمرین می کنید، حتما از میکروفون استفاده کنید
و جان من سعی نکنید با سازهای دیگه مسابقه ی حجم صدا بذارید.
اگه اون روز به خاطر تنظیمات صداتون رو نشنوید، بهتر از اینه که هیچ وقت نشنوید.


6. تنفس: تو این تاپیک در این مورد زیاد حرف می زنیم چون یه جورایی مهم ترین مسئله ست!
اگه نتونید اون تنفسی که نیاز هست رو انجام بدید، نفس کم میارید، اجراتون خراب میشه
و مهم تر از همه به خودتون آسیب می زنید؛ پس پست اول رو حتما بخونید.


منبع: Metclub. us

یاد بگیرید یا خودش باشید؟

شما وقتی بسکتبال بازی می کنید بهش فکر می کنید؟
یعنی تصور کنید نزدیک تور هستید و توپ در دست شماست،
آیا محاسبه می کنید که با چه زاویه و قدرتی باید توپ رو پرتاب کنید؟
مسلما نه. کاری که می کنید اینه که توپ رو میندازید، پاس میدید، دفاع می کنید یا زبونم لال خطا می کنید و ... .
اولین روز که توپ بسکتبال رو می بینید به نظرتون میاد چقدر سنگینه و ممکنه نتونید درست پاس بدید،
ولی بعد از چند روز بازی، دیگه به این مسائل فکر نمی کنید بلکه فکرتون اینجاس که می برید یا می بازید.

خوندن و فریاد کشیدن هم همینطوریه،
اگه قرار باشه هر دفعه که می خواین بخونید/فریاد بزنید به سیستم تنفسی، منقبض شدن عضلات مرتبط
و اینطور مسائل تکنیکی فکر کنید، مسلما Lyric/ترانه ی قطعه رو یادتون میره!
پس چیزایی که در ادامه گفته میشه بخشی از ناخودآگاه شما خواهد شد!


چگونگی

روز تولدتونه، می خواین فوت کنید تا اون شمع های منحوسی که روی کیکتون هست خاموش بشن و برین مرحله بعد.
چیکار می کنید؟ مسلما آرواره هاتون رو تا آخر باز نمی کنید، چون در اونصورت هوا با فشار خیلی کمی خارج میشه؛
کاری که می کنید اینه که لب هاتون رو به هم نزدیک می کنید و هوا رو بیرون می فرستید.
می بینید که فشار هوا چندین برابر حالتی هست که لب ها از هم دور هستند و می تونید شمع ها رو با یه فوت خاموش کنید.
پس با استفاده از هوایی که توی گونه هاتون هست
و نزدیک شدن لب هاتون به هم می تونید هوا رو با فشار/سرعت مناسب هدایت کنید.

حالا می خواین فریاد بزنید؟ به هوا احتیاج دارید؟ دقیقا باید از مثال بالا استفاده کنید؛
با این تفاوت که هوا توی گونه هاتون نیست بلکه داخل شش هاست
و اون بخش هایی که باید به هم نزدیک بشن تارهای صوتی هستند نه لب ها.

پس چیزی که باید یاد بگیریم
اینه که بین نزدیکی تارهای صوتی و هوای خروجی شش ها یه تعادلی برقرار کنیم... بدون اینکه بهش فکر کنیم!


حجم صدا؟


شیش ساعته تو صف تاکسی وایسادین، 2400 نفر جلوتون بودن، بالاخره نوبت شما رسیده،
شما نفر چهارم صف هستید، یعنی هر ماشینی بیاد به شما هم می رسه.
یه سمند تر و تمیز با یه راننده ی خوش اخلاق از راه می رسه که اتفاقا آهنگ مورد علاقه تون رو هم گذاشته،
شاد و سرخوش از اینکه بالاخره راه میفتید و میرین خونه، سه نفر جلویی سوار میشن،
نوبت شما که می رسه آقایی که پشتتون بوده فرتی میره جلوی ماشین میشینه و اصلا به روی خودش هم نمیاره!
عصبانی میشین و... چیکار می کنید؟ فریاد می زنید که نوبت شما بوده و ایشون باید صف رو رعایت کنند!
سوال اینه که چطوری صداتون رو زیاد می کنید؟ این حجم فزاینده ی فحش و داد و بیداد از کجاتون میاد؟
این Volume Knobتون کجاست؟

خب اگه خواننده نباشید و مدتی رو داد بزنید حس می کنید که تو گلوتون یه چیزی خراشیده میشه
و اگه خیلی طول بکشه درد می گیره و یه حس خشکی هم بهش اضافه میشه، چرا؟ چون همه ی صدا رو با گلوتون ایجاد کردید.
چیزی که ما نمی خوایم اتفاق بیفته.

سوال اینجاس: ما چطوری صدا ایجاد می کنیم؟ صدا از کجای گلومون و چطوری بیرون میاد؟
همه مون دو تا عضله تو گلو داریم
که بهشون میگن تارهای صوتی یا Vocal Cords (واژه ی Chord به معنی آکورد هست، با Cord اشتباه نگیرید)
وقتی نفس می کشید هوا از طریق بینی/دهان وارد میشه و از وسط تارهای صوتی رد میشه
و به شش ها/ریه می رسه.
وقتی حرف می زنید/می خونید یا کلا صدا ایجاد می کنید، تارهای صوتی نزدیک هم میشن
و از لرزیدنشون صدای موردنظر ایجاد میشه.
موقع غذا خوردن/نوشیدن هم تارهای صوتی به هم چفت میشن تا غذا/آب وارد ریه نشه،
که اگه اینطوری نشه اون حالت خفگی معروف بهتون دست میده.

به عکس زیر توجه کنید:

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]


حالا اگه همه ش داد بزنید و اون تارهای صوتی بیچاره رو به هم با فشار زیاد نزدیک کنید
تا بلرزند و صدای موردنظر شما رو ایجاد کنند، مسلما خشک میشن، درد می گیرند و در نهایت آسیب می بینند
(در مورد آسیب مفصل صحبت خواهیم کرد).

پس چطوری باید حجم صدامون رو زیاد کنیم؟ با استفاده از هوا!
پس برگشتیم به مفهوم اصلی تنفس صحیح که تو اول تاپیک و تاپیک های دیگه در موردش بحث شده بود.
تمام حجم صدا و به اصطلاح Volume شما از فشار هوایی که از شش ها به کمک پهلوها میاد تامین میشه
و نه از تارهای صوتی بیچاره.

از اونجایی که در این مورد به اندازه ی کافی بحث نشده، پس یه ویدیو میذارم که به صورت تصویری ببینید
وقتی نفس می کشید چه اتفاقی میفته و به خصوص دیافراگم چیکار می کنه:

لینک دانلود: [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
حجم: 1.91 مگابایت
منبع ویدیو: Zen Of Screaming 1


خب حالا اولین کاری که باید بکنیم اینه که هوا رو بدون خوندن/فریاد زدن/خراشیدن تارهای صوتی بفرستیم بیرون.
دقت کنید که همینطوری بیست و چهار ساعته دارید از دیافراگمتون استفاده می کنید،
ولی الان ما می خوایم همه ی تمرکز رو بذارید در عضلات شکمی و پهلوها.
بایستید، عضلات سینه تون رو ثابت نگه دارید و فقط هوا رو به روشی که گفته شد بکشید داخل و بدید بیرون.
این چیزیه که از اول زندگیتون انجام دادید، ولی می خوایم از پهلوها هم استفاده کنید
و واقعا مثل ویدیویی که دیدید اون بخش ها به کار بیان.
منبع: Metclub. us

- - - Updated - - -

• گرم کردن صدا / Vocal Warm Up

بهترین تمرین های گرم کردنی رو که تا حالا دیدم، خانم Cross معرفی/ابداع کردند،
البته منظور گرم کردن برای فریاد زدن هست و نه برای خوندن های مدل دیگر.
این تمرین ها یه بخش آموزش تمرین دارند یه بخش تمرین،
که خوشبختانه این دو بخش از هم جدا هستند. یعنی چی؟
یعنی شما یه ویدیو می بینید که توش یاد میدن چطور باید تمرین ها رو اجرا کنید
بعد تعدادی فایل صوتی جداگانه تقدیم میشن که باهاشون تمرین ها رو اجرا کنید.
همچنین ویژگی دیگه ی این مجموعه ی گرم کردن صدا اینه که دسته بندی شده
و برای هر Range صدایی بسته ی جدایی آماده کرده که این فوق العاده ست.

اولین کاری که باید بکنید اینه که تشریف ببرید [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] و پست اول رو بخونید.
بعد از خوندن پست دیگه می دونید Soprano یا Baritone چیه
و همچنین اگه یه ساز داشته باشید یا کار با یکی از برنامه های خیلی ساده (مثل گیتارپرو یا FL Studio یا ...) رو بلد باشید
می تونید بفهمید که مرکز صداتون کجاست و در چه Rangeی راحت تر هستید.

اون وقت می تونید از مجموعه ی تمرینی گرم کردن صدا،
مجموعه ی مربوط به Range صدای خودتون رو دانلود و استفاده کنید.

نکته: همه ی مجموعه های تمرینی در Rangeهای مختلف مثل هم هستند،
تفاوتشون اینه که در اکتاوهای مختلف هستند،
در نتیجه با دیدن ویدیوی آموزشی جدا از اینکه در چه Rangeی هستید
چگونگی اجرای تمرین ها رو یاد می گیرید.


برای اینکه تو این ویدیو اصطلاحات تکنیکی/تاکتیکی استفاده میشه
و بعضی واژه ها واضح نیستند این بخش رو ترجمه کردم و با زیرنویس فارسی میذارم:

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

Password: Metclub

فایل های صوتی تمرین ها رو (که شما باید باهاشون تمرین کنید)
در پست بعدی میذارم به صورت جدا-جدا برای هر Range صدا،
پس زودتر برید به تاپیک Range و ببینید تو کدوم Range هستید
که وقتی تمرین ها رو گذاشتم بتونید ازشون استفاده کنید.
اگه دقیقا یکی از Rangeهای دسته بندی شده نبودید
و بین اونها قرار می گرفتید هم مهم نیست، می تونید از تمرین های هردو Range استفاده کنید.

تو این ویدیو یه سری اصطلاحات به کار میره که شاید ترجمه شون کافی نباشه،
پس یه توضیح مختصری میدم درباره شون:

قفسه سینه = Rib cage : دقت کنید که حرکت قفسه ی سینه ربطی به عضلات سینه و بالاسینه نداره
و در عین این تمرین ها باید همون روش تنفسی که بارها بهش اشاره شده رو رعایت کنید.

بالای مداد = Above the pencil : احتمالا با دیدن ویدیو خودتون متوجه میشید،
ولی اگه نشدید اینطوری تصور کنید که یه مداد رو بین لب هاتون گرفتید (که مداد با زمین موازیه)
حالا اگه صدا رو از بالای مداد از دهانتون خارج کنید میشه بالای مداد
و اگه از پایینش خارج کنید میشه پایین مداد.
گرچه این فقط یه تمثیله و دقیقا اون اتفاقی نیست که میفته
ولی یه مثاله که Melissa Cross می زنه تا راحت تر مسئله رو درک کنیم.

ویبراتو = Vibrato : تغییری با نظم در زیری و بمی/Pitch صدا.
اگه گیتاریست باشید می دونید ویبراتو چیه،
تو خوندن هم مثل همونه یعنی کمی بالا بردن و پایین آوردن نت
که در بازه ی مشخصی اتفاق میفته و منظم هست.
اگه هیچ سازی بلد نیستید یه چیزی تو مایه های لرزش کنترل شده ی صدا رو تصور کنید،
که یه جور حس و گرمی خاصی به آواز اضافه می کنه.
از شجریان گرفته تا Ronnie James Dio همه از ویبراتو استفاده می کنند.
البته تو این ویدیوی آموزشی از این تکنیک استفاده نمیشه
فقط جایی از ویدیو از ما می خواد که بتونیم کنترلش کنیم،
چون بعضی ها عادت دارن کلا از ویبراتو استفاده کنند، چه بخوان چه نخوان.

نت بالا و بالاتر = High And Higher Pitches : اگه با نت ها آشنا هستید که توضیحی لازم نیست،
اگه نیستید در این حد بگم که نت بالاتر یعنی نتی که زیرتره
و وقتی اجراش می کنید صداتون بیشتر شبیه بچه ها میشه
و نت پایین تر یعنی نت بم تر.

دبلیو = حرف W در انگلیسی

فالستو = Falsetto : پیچ دانگ صدایی در انسان که از صدای معین شخص بالاتر باشه.
یه نوع خوندن که معمولا یه جور تداخل نتی در یک اکتاو بالاتر از حالت عادی نت داره.
اجرای نت به صورت Falsetto احتیاج به تمرین و زمان داره
و تو این ویدیوی آموزشی یه تمرینش یه نت Falsetto داره که فکر کنم با شنیدنش
کاملا متوجه بشید چی هست.
منبع: Metclub. us

چه پست سازنده ای؟
کلی توش مطلب هست. البته دوستان اضافه کنم 90 درصد مطالب مربوط به تنفس که دوستمون فرمودند توسط اساتید آواز تدریس میشه و خیلی از اونها اصولا باید زیر نظر استاد انجام بشه تا روش درستش یاد گرفته بشه. مثلا من خودم وقتی خیلی عمیق تنفس میکنم دیگه روی حنجره کنترل ندارم. اینها همشون تکنیکهایی داره که توسط یه استاد واقعی و مسلط آموزش داده میشه.

(اگه نمی دونید مرکز صداتون کجاست یا اصلا Range چیه، به [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] مراجعه کنید.
اگه بعد از خوندن پست مذکور باز هم مشکل داشتید،
می تونید تمرین های مربوط به جنسیت خودتون رو دانلود کنید
و باهاشون تمرین کنید ببینید با کدوم راحت ترید و به صدای عادیتون نزدیک تره
و مجبور نیستید زور بزنید یا از تکنیک های خوندن استفاده کنید تا به اون نت ها برسید.)

حالا میریم سراغ تمرین ها با دسته بندی Range صدا بر طبق دسته بندی موسیقی کلاسیک و Choral.
تعداد تمرین ها برای همه ی Rangeها چهارده عدد است
که روش اجراشون در ویدیوی موجود در پست بالایی توضیح داده شده است.

• آقایان:

دانلود تمرین های مناسب برای Bassها: [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

Size: 22.53 MB

دانلود تمرین های مناسب برای Baritoneها: [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

Size: 24.28 MB

دانلود تمرین های مناسب برای Tenorها: [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

Size: 24.02 MB

All MediaFire Passwords: Metclub

• بانوان:

دانلود تمرین های مناسب برای Contralto/Altoها: [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

Size: 25.12 MB

دانلود تمرین های مناسب برای Mezzo-Sopranoها: [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

Size: 23.96 MB

دانلود تمرین های مناسب برای Sopranoها: [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

Size: 23.14 MB

All MediaFire Passwords: Metclub

نکات ویژه ی این تمرین ها:

1. این تمرین های گرم کردن صدا/Vocal Warm-up مخصوص فریاد زدن/Growl/Shriek هستند
گرچه تاثیر بسیاری بر هم صدا برای خوندن ملودی و هارمونی و ... دارند.

2. ویژگی اصلی این تمرین ها زمان کوتاهشونه.
هر چهارده تمرین رو که به صورت متوالی اجرا کنید، حدود یازده دقیقه وقت می گیره
که هم برای یادگیری مناسبه هم برای قبل از اجرای کنسرت ها وقت زیادی از شما نمی گیره.
البته برای اینکه اون یازده دقیقه گرم کردنتون مفید باشه؛ باید کاملا یاد بگیریدشون،
چون فوت و فن های ویژه ای دارند که تو ویدیوی پست بالایی موجوده.

3. اگه نه Bass هستید نه Baritone و حس می کنید بین این دو قرار می گیرید
می تونید با هر دوشون تمرین کنید و اونکه براتون راحت تره رو انجام بدید
و اگه واقعا وسط وسط وسط وسطشون باشید (که غیر ممکنه تقریبا)
بهتره هر تمرین رو تا اونجایی ادامه بدید که حس می کنید Range راحت صداتون هست
و در این حالت باید از هر دو مجموعه ی Bass و Baritone استفاده کنید.
(اگه واقعا می دونید دارید چیکار می کنید اینطوری رفتار کنید،
ولی اگه آماتور هستید از یه مجموعه ی تمرینی در یک Range استفاده کنید)
در مورد سایر Rangeها هم همین مسئله برقراره، مثلا بین Alto و Mezzo-Soprano و یا غیره.

4.پیشنهاد می کنم تمرین ها رو زمانی اجرا کنید که شکمتون پر نباشه
(مثلا بعد از شام عروسی یا ناهار حسابی یا کلا وعده های غذایی کامل زمان خوبی نیست).
همچنین قبل از تمرین از مصرف موادی که باعث حساسیت/سوزش میشن خودداری کنید،
مثلا سرکه، سرکه ی بالزامیک، نوشیدنی های تند و ترش، نوشابه، بستنی، یخمک و هر چیز خیلی سرد،
دخانیات، نوشیدنی های ا/ل/کلی و یا هر چیزی که گلوتون رو اذیت کنه.

5. در طول تمرین یه لیوان آب ولرم (دمای اتاق) کنارتون داشته باشید،
اگه لازم دیدید بنوشید تا گلوتون خشک و بی آب نباشه.

منبع: Metclub. us

- - - Updated - - -

خب بالاخره رسیدیم به بخش اصلی کار!

• چطور فریاد بکشیم؟

اول از همه میریم سراغ مهم ترین چیز: فشار نیارید!

یک جمله ی غلط: «چون دارید فریاد می زنید، پس باید خودتون هم تحت فشار باشید.»
این جمله کاملا اشتباهه.
می خواین تو صداتون خشونت، اعتراض، عظمت، جنون، غم یا هر چیز دیگه ای حس بشه؟
این احساسات از درون شما میاد و حنجره ی شما مسئول همه ی اینها نیست.
اولین اشتباهی که بسیاری از علاقه مندان به این نوع آواز/فریاد انجام می دهند همینجاست؛
فشار بیش از حد، کج و کوله کردن صورت، چشم ها، دهان و در نتیجه فشار اضافه بر تارهای صوتی بیچاره.
این فشار نیاوردن و ریلکس/آرام بودن در زمان تمرین بسیار مسئله ی مهمیه
که در زمان یادگیری حتما باید بهش دقت کنید.

اول یه سری نکاتی رو میگم که نباید انجام بدیم:

دقت کردید وقتی حرف «خ» رو ادا می کنید، یه حس خارش تو گلوتون به وجود میاد؟
این دقیقا همون چیزیه که می خوایم ازش دوری کنیم.
پس حواستون باشه، در موقع فریاد زدن اصلا نمی خوایم به سمت صدای «خ» بریم
چون هم صدای خوبی نداره هم بسیار آزاردهنده و آسیب زاست.

«سیگار کشیدن»، «استفاده از نوشیدنی های الک/لی» و «تف کردن»
هیچ تاثیر مثبتی در فریاد کشیدن ندارند حتی می تونند باعث آسیب بیشتری بشند.
پس برای فریاد کشیدن روی این شایعات رایج هم اصلا حساب نکنید.

نکته ی دیگه اینه که فریاد زدن در حالت عصبانیت با فریاد زدن در حالت اجرای موسیقی بسیار متفاوته
و نباید این دو تا رو با هم ترکیب کنیم یا یکی بدونیم.
شما نمی تونید همینطوری پشت میکروفون قرار بگیرید
و مثل وقتی که از دست کسی عصبانی هستید فریاد بکشید.
هم خروجی چیز خوبی نمیشه هم احتمال اینکه به خودتون آسیب بزنید زیاده.
حتی اگه قطعه ای که اجرا می کنید عصبانی و خشن هست، این خشونت در قلب شماست
نه در نحوه ی فریاد کشیدن شما.

مسئله ی بعدی اینه که به حجم صدا فکر نکنید.
اصولا به هر کسی که به این نوع آواز/فریاد وارد نیست بگید یه Growl کن
یا یه جیغ بکش، سعی می کنه یه صدای بلند و پرتنش ایجاد کنه.
در حالی که در اول کار، نباید به حجم صدا فکر کرد.
فریاد بلندتر، فریاد بهتر نیست.


حالا چطور فریاد بزنیم؟


احتمالا پست های بالایی رو کامل نخوندید و اون ویدیو رو هم درست ندیدید،
برای همین هنوز هم موقع فریاد زدن که می رسه از حنجره شروع می کنید...
خب ببینید، این خیلی مهمه که بتونید به تنفستون کنترل داشته باشید.
یه سوال: می تونید پشت سر هم بدون وقفه صحبت کنید و حتی لحظه ای تنفستون قطع نشه؟
اگه می تونید این کار رو بکنید فریاد زدن براتون خیلی راحت تر هست
اما اگه از اون آدمایی هستید که موقع حرف زدن معمولی هم حرفتون زیاد قطع و وصل میشه
صد در صد روی تنفستون کنترل کامل ندارید که می تونه تو فریاد زدن اذیتتون کنه،
همچنین خوندن عادی شما هم لذت بخش نخواهد بود.

در حقیقت موقع فریاد زدن این گردش هوا هر چقدر منظم تر و روون تر باشه
راحت تر و با آرامش بیشتری اجرا می کنید، در نتیجه صدای خروجی بهتر میشه
و آسیب کمتری به تارهای صوتی تون وارد می کنید.

اول از همه اینکه وقتی رو برای یادگیری فریاد زدن در نظر بگیرید
که قبلش غذای سنگین نخورده باشید
و حداقل یک ساعت کامل از آخرین وعده ی غذایی تون گذشته باشه.
دوم اینکه قبل از تمرین چیزهای سرد
مثل بستنی، آب سرد یا سایر چیزهای خنک توی یخچال/فریز رو استفاده نکنید.
سوم اینکه اون روز آب به اندازه ی کافی (دست کم هشت لیوان در کل روز) خورده باشید
تا تارهای صوتی تون خشک نباشند.

حالا آماده اید...

• Fry Screaming

خب Fry Screaming چیه؟

برای فریاد زدن Fry لازمه که شما با تارهای صوتی در حنجره تون
یه دیوار بسازید که پشت این دیوار هوا با فشار ثابت وجود داشته باشه
که این فشار ثابت رو شما با استفاده از کنترل دیافراگمتون به دست میارید.
میشه گفت ساده ترین روش فریاد زدن همین Fry هست
و از دیدگاه یک دکتر این روش کمترین میزان آسیب رو به تارهای صوتی (Vocal Cords) وارد می کنه (در بین روش های فریاد زدن)
در حقیقت این بخش آسیب بیشتر برای کسانی معنی میده که هر شب در شرایط کنترل نشده کنسرت داشته باشند.
خوبی دیگه ش اینه که بیشترین حجم Overtone رو ایجاد می کنه
که باعث میشه صدای حقیقی پیچیده تر به نظر برسه و یه سری فواید دیگه.

بعید می دونم کسی بتونه به این راحتی ها با تارهای صوتی خودش یه دیوار بسازه!
در حقیقت شاید اصلا ندونید تارهای صوتی تون در حقیقت کجا هستند.
بهترین راه برای یادگیری Fry Screaming اینه که به حجم صدا فکر نکنید.
برای یادگیری Fry Screaming، اول باید Fry Noise رو یاد بگیرید.
ابتدا باید Humming(همممم!)رو بلد باشید.
که بسیار کار راحتی هم هست.
اگه نمی دونید Humm چیه روی لینک روبرو کلیک کنید: [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

Fry Noise، مثل اینه که دارید Humm می کنید در عین حال یه جور نویز ایجاد می کنید.
در حقیقت صدای خروجی یه نت ثابت و یه صدای مشخص نیست
یه جور گرفتگی و تلاطم توش به گوش می رسه.
برای شنیدن Fry Noise از لینک روبرو استفاده کنید: [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

روش تولید این صدا با خوندن/حرف زدن معمولی فرق می کنه و فشار خیلی کمی هم نیاز داره.
اگه این کار رو درست انجام بدید، هیچ دردی نداره و هیچ فشار اضافه ای رو هم حس نمی کنید
همچنین دقت کنید این نوع صدا شبیه زمزمه کردن نیست و تارهای صوتی در تمام صدا ثابت هستند.
وقتی کامل تونستید این صدا رو به وجود بیارید با کمی تلاش می تونید تبدیلش کنید
به یک فریاد کامل بکنید.
فقط دقت کنید که برای تبدیل کردنش به فریاد نباید فشار بیشتری به حنجره، گلو یا تارهای صوتی تون بیارید
بلکه این حجم اضافه ای که می خواین بهش اضافه کنید تا یه فریاد خوب بشه
از عضلات شکم... یا در حقیقت از طریق هوای اضافه ای میاد که از حنجره تون رد میشه
نه اینکه حنجره تون تغییر خاصی بکنه. باز هم تکرار می کنم: فشار نیارید.

یه مسئله ی دیگه هم هست که بعضی اساتید در موردش صحبت می کنند
به نظرم کاملا درسته اما درکش یه جورایی وقت می بره
و حتما باید مدتی روی صداتون کار کرده باشید تا منظورم رو کامل متوجه بشید.
اون هم اینه که موقع خوندن/فریاد زدن به صداتون گوش نکنید، بلکه خود صداتون باشید.
چون وقتی دارید گوش می کنید که چه صدایی از شما بیرون میاد
باعث میشید که گردش هوا خیلی روون و نرم نباشه.
این نکته به این برمی گرده که صدا یه جور تصور ذهنیه و بیشتر جنبه ی ناخودآگاه داره تا خودآگاه.
مثلا وقتی یه خبر بد می شنوید، ممکنه صداتون خیلی نازک تر از صدای عادی تون بشه
و با صدای خیلی تیزی بگید: «چی؟!»
فکر می کنید چرا صداتون اینقدر نازک شده و اینقدر بالا رفتید تا یه «چی؟!» بگید؟
این صدا در حقیقت از تصور ذهنی شما از اون موقعیت ناجور درست شده
و اگه از بالا (از دیدگاه منطق!) بهش نگاه کنید هیچ دلیلی نداره که صداتون رو اونطوری کنید.
در مورد خوندن/فریاد زدن اما شما لازم دارید که نت های مختلفی رو اجرا کنید
یا فریاد تیز یا بمی بزنید. در نتیجه بهتره به صدای خودتون در هنگام اجرا گوش نکنید
تا بتونید خود اون صدا باشید. یه مدت که تمرین کنید مطمئنا منظورم رو متوجه میشید.

خب میریم ادامه ی بحثمون، حالا صدای فریاد Fry Screaming چطوری میشه؟
اینطوری: [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

• False Cord Screaming

False Cord Screaming حالتی هست که False Cordها روی تارهای صوتی اصلی بسته میشن
و یه حالت X درست می کنند. در حقیقت صدای خروجی از میان تارهای صوتی بیرون میاد
و به زحمت از کنار False Cords رد میشه تا به لب ها برسه و صدا رو بشنوید
برای همین یه حس تمیز نبودن تو این فریاد کاملا مشهوده.
False Cord حجم صدای خیلی بیشتری داره
و همچنین احتیاج به فشار بیشتری به عضلات شکم و دیافراگم داره.
صدای خروجی False Cord Screaming یه جورایی مثل فریاد زدن معمولی هست
و اون حس Distortion موجود در Fry رو نداره.
برای شنیدن نمونه ی False Cord از لینک روبرو استفاده کنید: [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

False Cord Screaming بیشتر برای Baritone و Bass مناسب هست
چون فشار زیادی به تارهای صوتی وارد می کنه.
برای خانم ها در همه ی Rangeها و آقایان در محدوده ی Tenor اصلا پیشنهاد نمیشه.
همچنین برای این مدل از فریاد زدن باید کنترل دقیقی به میزان هوای خروجی داشته باشید
تا کمترین میزان آسیب رو به تارهای صوتی و False Cordها وارد کنید.

• Death Growl

تو این روش، حنجره در پایین ترین حالت ممکن قرار می گیره
و نفس های کوتاهی از میون تارهای صوتی رد میشن.
این نوع فریاد بیشترین میزان فشار رو از طرف دیافراگم و عضلات شکمی و پهلو نیاز داره
تا بتونه صدای خوبی داشته باشه و همچنین اگه این کار رو درست انجام ندید،
می تونه بیشترین آسیب رو به تارهای صوتی تون وارد کنه.
Death Growlها بم ترین صدا رو بین فریادها تولید می کنند.
در Death Growl هیچ نت/Musical Pitch یا بافتی پیدا نمیشه
و عملا یه نویز یا فریاد صرف هست که قطعه ی موسیقی رو تکمیل می کنه.
برای شنیدن نمونه روی این لینک کلیک کنید: [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

مهم ترین نکته در اجرای Death Screaming یا Death Growl تنفس صحیح هست
تا صدای خوبی داشته باشید و در عین حال به حنجره و تارهای صوتی تون آسیب نزنید.

دقت کنید که در همه ی حالت های مختلف فریاد زدن،
شما و اطرافیان شما اون چیزی رو نمی شنوید/نمی شنوند که باید بشنوید/بشنوند.
برای همین به حرف اساتید گوش کنید و به صدای خودتون (در هنگام اجرا) گوش نکنید
بلکه با یه میکروفون خوب در یه محیط خوب ضبطش کنید و بعد نتیجه رو گوش کنید.


خب این پست خیلی طولانی شد، ادامه ش رو در پست های بعدی می نویسم.
هنوز در مورد Pitch، تغییرات فرکانسی و بالا و پایین رفتن و چند تا چیز مهم دیگه جا داره صحبت کنیم.

دقت کنید! برای تمرین کردن فریاد زدن علاوه بر نکاتی که بالاتر گفتم
لطفا بیشتر از چند دقیقه مداوم تمرین نکنید،
چون اصولا در ابتدای کار اشتباه می کنید تا بتونید روش صحیح رو یاد بگیرید.
پس نهایت هفت-هشت دقیقه تمرین کنید بعد یه ساعت به حنجره تون فشار نیارید
و بعد دوباره هفت-هشت دقیقه.
اگه صداتون گرفت یا هر دردی در نواحی مرتبط احساس کردید تمرین رو بیخیال شید
و فردا دوباره شروع کنید.
در طول تمرین فقط نوشیدن آب گرم رو پیشنهاد می کنم نه هیچ چیز دیگه.
اگه گلوتون موقع تمرین خیلی خشک میشه صد در صد آب کم می خورید.

پیشنهاد می کنم فعلا فقط روی «به دست آوردن صدای فریاد» تمرکز کنید
و بیخیال واژه ها و کلمات بشید.

منبع: Metclub. us

سلام

لینک دانلود مشکل داره میگه پسورد میخواد

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Spiritual [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

سلام

لینک دانلود مشکل داره میگه پسورد میخواد

---

پسورد همه ی لینک های این صفحه: Metclub

- - - Updated - - -

• فریادهای تیز/High و بم/Low

اگه پست‌های بالایی رو خونده باشید
و مقداری تمرین کرده باشید الان (احتمالا) می‌تونید چند مدل صدای فریاد-مانند ایجاد کنید
شاید هم فوت و فنش دستتون اومده باشه و حسابی بتونید فریاد بزنید...
اما یه مشکلی هست؛ چطور این فریاد رو تیز و بم (High و Low) کنیم؟

پاسخ در حقیقت بسیار ساده‌ست. شاید با دیدن چند تا ویدیو هم متوجه این نکته شده باشید؛
وقتی می‌خواین صدای فریادتون بالا/تیز/High (یا برعکس پایین/بم/Low) بشه
کافیه حالت و شکل دهانتون رو عوض کنید.
توضیح دادن حالت‌های دهان زیاد برام آسون نیست برای همین از یه ویدیو استفاده می‌کنم.
این ویدیو از Zen Of Screaming 2 جدا شده:

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
Password: Metclub

همونطور که تو ویدیو می‌بینید وقتی جناب Philip Labonte (وکالیست All That Remains)
شکل و حالت دهان و فکشون رو تغییر میدن، فریاد تیزتر یا بم تر میشه.
برای اینکه این حالات رو یاد بگیرید دهانتون رو در حالتی قرار بدید که می خواین بگین: «Oh»
حالا همون صدای فریادی که از پست بالا یاد گرفتید رو ایجاد کنید.
می‌بینید که صدا بم تر از حالت عادیه.
اگه در همین حالت زبانتون رو گرد کنید
و به دندان های بالایی نزدیک کنید صدا بسیار بم‌تر و نامفهوم تر میشه،
چیزی شبیه فریادهایی که تو موسیقی Brutal Death شبیهش رو شنیدید.
حالا اگه دهانتون رو باز کنید صدا تیزتر میشه چون فضای کمتری داره که صدا توش بپیچه.
در حقیقت بدون اینکه فشار خاصی به حنجره و تارهای صوتی‌تون بیارید،
موفق شدید صدا رو بم‌تر یا تیزتر بکنید.
توجه کنید که اینجا منظور از تیز و بم، Pitch/نت بالاتر و پایین‌تر نیست.