تاریخچه ی آموزش موسیقی به کودک در دنیا

به طور کلی چندین روش به عنوان روش های آموزش موسیقی به کودک در دنیا وجود دارد که در حقیقیت، تدوین این روش ها از ابتدای قرن بیستم بنا به ضرورت و نیاز به روش های موثر و مفید آموزشی و وجود آشفتگی و سر در گمی فراوان در امر آموزش موسیقی کودک به وجود آمده است.

اولین کسی که به تدوین روش ها ی صحیح و کامل موسیقی پرداخته یک پزشک ایتالیایی به نام (کلودیو مونته سوری) می باشد که حرفه ی اصلی اش موسیقی نبود و اطلاعات زیادی در این مورد نداشته است.او در سال 1907 خانه کودکان را برای کودکان 3تا 7 سال تاسیس نمود و سعی کرد مسائل آموزشی تربیتی کودکان معلول را مطرح کند و از همین طریق به موسیقی دست یافت.

بنابراین، آرای نظرات مونته سوری هرگز موسیقایی نبودند بلکه تعلیم و تربیتی بودند، او معتقد بود که کودک باید در فرآیند آموزشی، خود عامل فعالی باشد یا باید به او به عنوان یک عامل فعال در فرایند آموزشی خود نگاه کرد. کودک کسی نیست که فقط در معرض اتفاقات قرار گیرد.بلکه کسی ست که باید به وسیله ی اراده اش، اتفاقات را به وجود آورد. به همین دلیل، ما باید همیشه ساختمان تجربه ی مداومی را پی ریزی کنیم چرا که کودک در هر لحظه ممکن است حرکت متفاوتی را انجام دهد، پس روش آموزش، به خود کودک بستگی دارد.

اولین نتیجه ای که می توان از این روش گرفت، این است که فراگیری کودک، بسیار آزاد است و آن را در هیچ سیستمی نمی توان محدود کرد و به عقیده او اشیا بهترین مربیان هستند. او محیطی را به وجود آورد که در آن اشیا همگی واقعی هستند، یعنی هیچ اسباب مصنوعی وجود ندارد.

مونته سوری معتقد است کودک را نباید رها کرد.بلکه مربی باید گام به گام با او حرکت کند.البته نه این که مانند او رفتار کند اما حتی الامکان سعی نماید بیاموزد که چگونه با کودک رفتار کند. مونته سوری پس از همکاری با دوست موسیقی دان اش( ماچرونی)،اساس دوره های آموزشی خود را بر مبنای درک مفاهیم موسیقی گذاشت.ابتدا صداها را دسته بندی نمود و با شیوه های مختلف، کودکان را آزمود و تمریناتی را در جهت دقیق شنیدن صداها به عنوان برترین نمود آموزش موسیقی، پایه ریزی کرد و معتقد بود که بسیاری از فعالیت های صدایی و غیر صدایی، باید به آواز خواندن منجر شود.یعنی بچه ها صداهایی را که می شنوند، باید بخوانند.

نکته ی مهم دیگری که در روش مونته سوری داراری اهمیت می باشد،حرکات ریتمیک است که موجب پرورش و رشد جسمانی کودک می شود و برای این منظور نیز (ماچرونی) با تغیر سرعت در قطعاتی که توسط پیانو می نواخت، به کودکان می آموخت که چگونه به صداهای مختلفی که با سرعت های متفاوت اجرا می شوند، عکس العمل نشان دهد.

با وجود نکات مثبتی که در روش مونته سوری وجود داشته، اما بسیاری از نقطه نظرات او به زودی به فراموشی سپرده شد چرا که او به کار گروهی اعتقادی نداشت و تجربیات اش بسیار فردی بود اما یک نقطه نظر اساسی مونته سوری هیچ گاه از یاد نرفت و آن هم این بود که : بچه ها باید بیاموزند که چگونه بیاموزند ؟

تولید و تالیف توسط [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] هنر ایران زمین