اهداف هنرمندان ما

روارزش گذاری هنری مقوله ایست که فقط برای هنرمندان معنای درستی دارد..واژه هنرمند هم فقط برای هنرمند معنی میدهد..وبراستی فقط وفقط گذرزمان و رسیدن به پایان کار یا عمرهنری یک هنرمند معیار ومقدار وعیار هنرهنرمندرا روشن میسازد..ایابراستی هنرمند یاهنرمندانی که به قصد رسیدن به شرایط بهتر مادی یا معرفی کار خود انهم به قصد رسیدن به شرایط بالاتر مادی کوچ میکنند.یا ارایه کار مینمایند هدفی دوگانه و مجزا از هنر ندارند؟وقتی هنرمند به اصطلاح روشن فکر ماهم مثل عواماناس ومتناسب باانان وبه جلب انان راه بپیماید نتیجه این میشود..امروزه هنرمندان ایرانی زیادی را میبینیم که قصد خودرااز کوچ ومهاجرت به خارج عواملی هنری معرفی میکنند.اما کنش وعمل انها بعداز چندسال در بلاد خارجه نشان از دست وپازدن زورکی جهت رسیدن به چیزهایی بجز هنراست.وحتی نوع نگرش وسبک ایشان هم متفاوت وحتی دست دوم تراز چیزی که قبلا بوده میشود.درست مثل خیاطی که به قصد درامد بیشتر به ارتقا مغازه ودکان خود بهبود میبخشد ومدلهایی متفاوت وفقط به قصد جلب رضایت مشتری به قصد مادیات بیشتر میسازد،!هنرمندان واقعی بدون جلب رضایت کورکورانه عوام وبدون قضاوت عوام حرف دلشان را میزنند.و این نیازبرایشان مثل نیازبه غذا خوردن ونفس کشیدن است.واگربااین معیارها بخواهیم بسنجیم هنرمند واقعی بسیارکم است.هنرمندی که در فرم خاصی البوم موسقایی میسازد و بزوردرهمه اثارش رد سازش رابجا میگذارد .دیگر نباید از فروش کم البومش ویا درک خریداران البومهایش بنالد زیرا خود این هنرمند نمبداند چه میخواهد ؟مثل اشپزی که سلیقه خودرا به مزاج مشتری تحمیل کند و از نخوردن وامتناع مشتریانش بنالد.!اغلب هنرمندان ما وقتی به جایگاه مادی رضایت بخشی میرسند هنرشان میخشکد وسینه زدن ودغدغه انان برای جوانان تبدیل به دغدغه شخصی میشود.وبراستی گذرایام کارنامه هنرمند را وعیار انرا روشن میسازد.هنرمند باید فرهنگ ساز جامعه خویش باشد.و بکوشد که سهمی اندک دراین مهم داشته باشد.هدف هنرمند رسیدن به تکامل خود وجامعه خوداست.وقتی داوران برنامه های که به سیرک وشو شبیه است تا به موسقی ازاقشارمطرب به اصطلاح مطربان دیروزی که شیک پوش تروظاهرفریب تر شده اند باشند ومتاسفانه اکثریت هم بیننده پروپاقرص باشند وحتی هالوها هم از داوری اینان تعجب کنند چه میتوان انتظارداشت.؟آری هرهنرمندنمای معروف حتما لایق نیست.80 درصد این هنرمند نماها پشت ظاهر زیبای موسقی قایم میشوند تا به اهداف دیگر خود برسند وامروزه کم نیستند اینگونه افراد.وهنرمن ان واقعی ما باید بجای انزوا و سکوت واقعا هنردرست ونگاه دقیق رابه عوام یاد دهند.هنرمند سلیقه ومشی فکری جامعه رارقم میزند اما امروزه برعکس..خودهنرمند دنبال جنس وکالاییست که خریداردارد.چون دغدغه اش ویلا..اتومبیل..ورفاه بیشتراست .ودغدغه ای بجز این اساسا ندارد..کسی باداشتن لباسهای فاخر ومدل موی متفاوت و ساز گرانترواداواطوارهای متفاوت تر هنرمند نمیشود..هنر میتوانددروجودهرانسانی باهر شرایطی باشد...