بچه ... کی میخوای از این کارا دس برداری؟؟!!

[hdhamid]

خوب خیلی جالبه ... این همه آدمیم با مشکلات یکسان!!! حالا داستان من خیلی باحاله!!!
من تا 4 سال پیش انقده تو مخم خونده بودن که موسیقی حرومه و ... باورم شده بود .. شاید باور نکنین من اصلا موسیقی گوش نمیدادم!!!
تو پیش دانشگاهی یه مراسم داشتیم!! از یه گیتاریستی دعوت کردن برای اجرای برنامه!! منم شاکی که چرا توی یه مدرسه کار حروم دارن انجام میدن!!! ولی پیش خودم گفتم .. باید ببینم .. این چیه که اینطوری در موردش موضع میگیرن!! ؟؟
خلاصه گوشامونو وا کردیم به نوای ساز و آواز آقاهه!!! ... اون مینواخت و سالن کف کرده بودن!! تکنوازی و آوازش همه رو برده بود تو آسمونا!!! خداییش خیلی قشنگ میزد!!!
برنامه تموم شد .. پیش خودم گفتم این که انقده قشنگه .. چرا حرومه؟؟! دیگه پی قضیه رو دیگه نگرفتم ...
چند سال بعد ... (یعنی همین سه .. چهار سال پیش) بازم یکی دو تا اجرا دیدم .. دیگه این حس تو من تحریک شد که .. یه دستی بزنم به ساز ببینم چه حالی میده!!!
بی اجازه ی ددی .. رفتم از پس اندازام یه ساز خریدم و بردم خونه ...

داستان ادامه دارد ...

در قسمت بعدی(چجوری بردن ساز به خونه ... تحریم اقتصادی ... انزوای خانگی ... سیر و سلوک تا کلاس موسیقی به شکل پیاده البته!! و...)

to be continued

[stamina89]

آقا ساز حرام نيست ، يك چيزي مي گن . زمان صدر اسلام هم توي جنگاشون دايره مي بردند و تازه زنها را هم مي بردند تا تشويق كنند و شعر بخونند و اين كارها رو بكنند تا جنگجويان جو گير بشن و بتركونند !
از زمان اين پادشاهان صفوي به بعد كه آمدند كاسه داغتر از آش شدند و چادر سر اين ملت كردند و حرمسرا درست كردند و اين حرفها ، براي موسيقي هم حكم درست كردند . اين ملت هم كه از هيچي نمي ترسن غير از دين ، باور كردند و پدر و مادر ما هم وقتي كم مي يارن گير مي دن كه حرامه ! اما وقتي يك آهنگ مي زاري مي بيني پاهاشون مي جنبه !
هيچوقت يا نفهميدند و يا نخواستند قبول كنند كه موسيقي در زمانه الان علاوه بر اينكه هنر هست علم هم هست مثل فيزيك .

[سحر جوون]

من اینجور مشکلی ندارم
ولی از نظر من اون هایی که این مشکلو دارید سعی کنید باهاش کنار بیاید خونواده رو رضی نین که کار بدی نیست مطمعنم خدا کمکتون میکنه

[hadi_e]

سلام دوستان
مشکلات همه ی ما یه جورایی شبیه هم
من هم مشکلاتی از این قبیل رو تجربه کردم اما خوشبختانه سر حرام بودن یا نبودن موسیقی نه خودم و نه خانواده باهام مشکلی نداشتن خوشبختانه بابام با این که پنج کلاس سواد بیشتر نداره از اینهایی که ادعا میکنند خیلی حالیشونه و موسیقی رو حرام میدونند بیشتر میفهمه البته نه اینکه فکر کنید بی قید و بار و بی بندو باره ها نه ما کمپلت خانواده ی مذهبی هستیم و ارزش های دینی برامون مهمه اما از اونایی نیستیم که هر چیزی رو قبول کنیم بدون هیچ منطق و فکری و هر چیزی رو هر کی بنویسه یا بگه بگیم درسته
حالا اگه اشتباه نکنم این جمله باید از پیامبر باشه که یک لحظه تفکر بهتر از هفتاد سال عبادت بدونه تفکر است
حالا اگه کسی بتونه منو متقاعد کنه از نظر علمی و منطقی که موسیقی حرامه من دربست در خدمتشم و همین الان هم موسیقی رو میبوسم و میزارم کنار
مشکلات من بیشتر سر اینه که این کار آخر عاقبت نداره و در آینده میخوای چیکار کنی و مشکلات مالی و برو به فکر نون باش که خربزه آبه و بقیه ی مشکلاتی که دوستان گفتن
با تشکر

[BaBak_ParSian]

درود - به این حرفا گوش نده سعی کن پیشرفت کنی

[pp017]

اقا چه مشکلی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خانواده من با ساز زدن من تازه کلی حال میکنن و تشویقم میکنن

[Atrovan]

حالا توی خونه ما من هر وقت از ساز زدن نا امید میشم خانواده هی تشویق می کنن که ادامه بدم!! خوشبختانه من از این مشکلات در خونه ندارم.

[Atrovan]

حالا افرادی هم که چنین مشکلی دارند امیدوارم هر چه زودتر مشکلشون حل بشه!!! خوش باشید!

[mahsa90]

سلام دوستان عزیز من تازه به درد شما مبتلا شدم مدت کمی که موسیقی را شروع کردم و می خوام از دانشگاه درس... انصراف بدم و فقط فقط ساز بزنم و الان تا سر حد مرگ مشکل پیدا کردم میگنداگه موسیقی اب ونون میشد الان... واقعا به موسیقی به چشم یه تریح نگاه میکنند تا وقتی که کنار درس باشه که البته درس در اولویت موسیقی را قبول دارند اما اگه بخوای موسیقی را تنها انتخاب کنی اون موقع موسیقی بد میشه

[mostafa_violon]

من یه پیشنهاد داشتم می شه با این تایپیک یه فیلم ساخت

[music6808]

سلام
خیلی تاپیک باحالی بود
همه رو خوندم :دی
خوشبختانه من از این مشکلات نداشتم و ندارم
به قول یکی از بچه ها توی همین تاپیک کلی هم خونوادم با ساز زدنم حال میکنن
اوایل میخواستم گیتار کار کنم
نشد
بعد خودم هم دیدم انگار علاقه ای ندارم
رفتم سراغ سنتی
و باز هم به قول یکی از بچه ها
حالا تاسف می خورم که چرا زودتر تصمیم نگرفتم و سراغ موسیقی نرفتم
واسه درسم هم مشکلی پیش نیومد
تازه شاگرد ممتاز هم شدم ;)
واسه همینه که کسی باهام مشکلی نداره

میگمه پسر جون یه کلاس زبان برو یه میکانیکی یاد بگیر برو برو برو وای مردم ای خدا

من موندم این کلاس زبان چیه که همه عالم و آدم میرن!! حالا خوبه هیشکی هم از این زبانکده ها چیزی باد نمیگیره!!
(من خودم دانشجو مترجمی هستم ;))

همگی موفق باشید

[netmooteler]

درود
داستان ها رو خوندم ...
تو خونه ما موسیقی جایگاه والایی داره چرا که خدا رو شکر همه بویی از موسیقی بردن (مادر خونه فقط سنتی) ولی در مورد این که موسیقی نباید تمام فکر و ذکر من باشه قصه های زیادی داریم...

از جمله ... پسرم تو قراره فردا زن و بچه نون بدی / اگه رفتیم خواستگاری بگیم تو چکاره ای /
این کارا آخر و .../ تو خیلی خوش بینی / و و و و...

که البته راستش با درکی که مردم این دورو زمونه از موسیقی دارن و سطح پایین فرهنگ موسیقیشون ،
تا حدی این حرفا حقیقت داره ...

راستی اینم بگم بیشتر وقتا توکه هایی سنتی برا مامان اجرا می کنیم برای کسب اجازه و...
بیشتر آخر شبا (4_1) تمرین می کنم و به خاطر بی خوابی پای چشام گود افتاده تازگی ها
میگن نکنه معتاد شدی تو ...

ولی به هر حال برا امثال ما ها که تصمیم مونو گرفتیم این حرفا اثر نداره ...
و در فرجام ...
هنر رخــــــتخوابش ابــر یشم بـــود

[shahram201]

سلام عزیزان

آماده باشین که بعنوان پیرمرد مجلس (با سن حدود 38 سال) میخوام برم بالای منبر!

ببینید دوستان، غیر از معدود والدینی که ممکنه کلاً با موسیقی از همون اساس مشکل داشته باشن، عمده نگرانی اغلب اونها، همونطور که خودتون هم اشاره کردین، بخاطر آینده شغلی و رفاه مالی فرزندانشون هست که بنظر اونها با دنبال کردن موسیقی تامین نمیشه. وگرنه قلباً خیلی هم خوشحالن از اینکه فرزندشون به هنر علاقمنده.

میدونم براتون خیلی سخته که نگرانی های اونها رو درک حس کنین و در نتیجه مخالفت های اونها رو کاملاً غیرمنطقی میدونین، چون با توجه به سن تون هنوز به اصطلاح وارد «گود» زندگی نشدین. ولی پدر یا مادر شما، مشکلات اقتصادی رو با تمام وجود احساس میکنن. همه ما میدونیم که غیر از طبقه مرفهین بی درد (یا به عبارتی: از ما بهترون!) ، تامین هزینه های زندگی و چرخوندن اون به شکلی آبرومند، تقریباً برای همه مشکل بزرگیه. تازه چشم و هم چشمی و هزینه های فرعی که توی زندگی ها ایجاد میشه به کنار!
پدر یا مادر شما، در واقع روزی رو می بینند که شما هم مثل اونها مسئولیت یک خانواده رو به عهده میگیرین و خودتون پدر یا مادر میشین. به همین خاطر و با توجه به عدم حمایت از موسیقی در کشور ما، کاملاً نگران میشن و پیش خودشون میگن: «آخر عاقبت این بچه چی میشه تو همچین جامعه ای؟»

خوب، بعد از این توضیحات، حالا بریم سر اصل مطلب. در واقع منظورم از توضیحات بالا این بود که خیلی هم یک طرفه به قاضی نرین.

عزیزان من: ما یک بار بیشتر زندگی نمی کنیم بنابراین باید زندگی رو اونطور که میخواهیم بسازیم. برای این کار، قبل از هر چیز، اول باید تکلیفمون رو با خودمون روشن کنیم و صد البته برای این کار باید با خودمون روراست باشیم. برای شروع، این سئوالات رو از خودتون بپرسین:

آیا علاقه من به موسیقی اونقدر هست که تمام زندگیم رو بر اساس اون برنامه ریزی کنم؟ و اگر هست، چقدر حاضرم براش هزینه بدم؟ (فقط هزینه مالی منظورم نیس. شاید لازم باشه از خیلی چیزا چشم پوشی کنین!)

آیا واقعاً میخوام موسیقی رو به عنوان حرفه خودم انتخاب کنم؟ یا اینکه دوست دارم موسیقی بعنوان یک hobby توی زندگیم حضور داشته باشه؟

آیا این توانایی رو در خودم سراغ دارم که با وجود احتمال مشکلات مالی و غیره در آینده، خودم رو فقط با موسیقی ارضا کنم؟

و خیلی سئوالات دیگه که خودتون هم میتونین از خودتون بپرسین. فقط لطفاً موقع پاسخ دادن به این سئوالات، جوگیر نشین! با خودتون روراست باشین. ظرفیت های خودتون رو کاملاً واقع گرایانه درنظر بگیرین و حتی علایق دیگه ای غیر از موسیقی که ممکنه در زندگی داشته باشین رو فراموش نکنین.

پرحرفی منو ببخشید بچه ها. در پایان میخوام وضعیت خودمو از سال دوم دبیرستان تا امروز براتون تعریف کنم:

1- دوستی داشتم که فلوت کلاسیک میزد و منو تشویق کرد که منم شروع کنم. بدم نیومد و از پدرومادرم خواستم یه فلوت برام بخرن. اون موقع ها ساز مثل الان فراوون نبود و با هزار بدبختی یه فلوت یاماها دست دوم داغون پیدا کردیم به قیمت 17 هزار تومن! خلاصه فلوت بدبخت رو زدم تا دیپلم گرفتم.
2- با این دوراهی روبرو شدم که بالاخره میخوام موزیسین بشم (بصورت حرفه ای) یا نه؟ چون واقعاً به این ساز علاقمند شده بودم و حسابی هم تمرین میکردم (بیچاره پدر و مادرم! ولی طفلکی ها هیچی نمی گفتن ولی همسایه ها صداشون دراومده بود!)
3- نشستم دودوتا چهارتا کردم و با توجه به وضعیت خودم، به این نتیجه رسیدم که دنبال کردن موزیک بصورت آماتور بیشتر برام مناسبه. به همین خاطر رفتم دانشگاه و مهندسی شیمی خوندم.
4- ارتباطم با موزیک کمتر شد ولی هیچوقت قطع نشد. بخصوص با اینکه آنچنان وقت تمرین ساز نداشتم ولی موزیک گوش میکردم در حد جنون! یه مقدار تئوری رو هم جلو بردم و یه دوره آموزش هارمونی و کنترپوآن هم دیدم.
5- دانشگاه تموم شد و رفتم سر کار. یه مدت بعدش هم پولامو جمع کردم و یه پیانوی روسی خریدم. یکی دوسالی هم پیانو زدم.
6- اتفاق خاصی نیفتاد تا اینکه ازدواج کردم. بعد از ازدواج یه دفعه با ولع عجیبی دوباره به آموختن ساز علاقه پیدا کردم. علتش هم یکی از دوستانم بود که گیتار الکتریک میزد. اما خوب مشکلات، کمبود وقت، مسئولیت های زندگی مشترک و خیلی چیزای دیگه باعث شد آموختن این ساز چند سالی به تعویق بیفته.
7- کمتر از یکسال پیش، یعنی حدود 10 سال بعد از ازدواجم، دیگه تصمیم خودمو گرفتم: من باید گیتار الکتریک یاد بگیرم! خلاصه رفتم یه ساز چینی خریدم و شروع کردم. یکی دوماه پیش هم که سازمو عوض کردم و یه ساز بهتر گرفتم. فعلا هم مشغولم. البته به جایی نرسیدم هنوز توی این ساز، ولی برام مهم نیس! دلیلشو الان براتون میگم.

الان دیگه اون دیدی که زمان دبیرستان نسبت به موسیقی رو داشتم، ندارم. اون موقع موزیک برام یه ایده آل بود، ولی الان برام یه امر واقعیه. الان میدونم که موزیک از من جدانشدنیه و هرچند تمام زندگیم رو وقف اون نکردم، ولی احساس بدی هم ندارم چون الان دارم با عشق و علاقه اون رو دنبال میکنم. بنظر خودم، این مهم نیس که در موسیقی به چه درجه ای رسیدم. مهم اینه که تا چه حد تونسته در زندگیم نقش داشته باشه و این نقش رو حفظ کنه. فراموش نکنیم: آماتور بودن به معنی جدی نبودن نیست!!

آقا دیگه واقعاً روده درازی رو به حد اعلا رسوندم. شرمنده ام!!

خوش باشید

[hossein-18]

تا بوده همین بوده چه میشه کرد جز تاسف خوردن

به امید روزهای آزادی

آمین

[mehdihooman]

راستش من تا الان اين تاپيك رو نديده بودم . خيلي باحال بود مخصوصاً‌ صحبتهاي مهيار . فكر مي كنم نسل ما بايد يه تاوان مي داد به نسل قبل و حالا از اين به بعد نسلها بيشتر رو به موسيقي بيارن چون ديگه اون زمان گذشته كه خانواده ها مي گفتن موسيقي حرومه و عيبه و ...
حالا خود خانواده ها دارن تشويق مي كنن به موسيقي

[rumour]

آخه مسله اینجاست که ما مختاریم. که هر کاری می خوایم بکنیم. زندگی ماله ماست. نگرانیش هم ماله ماست. من به هیچ کس حق نمی دم که باسه من نگرانی کنه. یا بدتر از اون دخالت کنه. من دلم بخواد میزنم زندگیم نابود می کنم. کیه که بگه نکن؟؟؟
مهم اینه که شما چه قدر به خودت باور داشته باشی. به قدر کافی می تونی هر کاری بکنی به حرف هیچ کس هم گوش ندی...
وگرنه من هم دارم از این مشکلات... زیاد هم دارم.