آیا شما هم این مسئله روانی را در نوازندگی سه تار یا هر ساز دیگر دارید؟

[AliB]

بله حمید جان ، منظور از هر «فرصت» ای استفاده کنید برای ساز زدن دقیقا هر موقعیتیست که بشه اسمش رو گذاشت یک «فرصت» برای ساز زدن! و زمانیست که جمع ، جمع مناسبی برای ساز زدن باشه و به اصطلاح شنونده و خریدار ساز زدن شما باشه! وگرنه در هر جمعی و برای هر کسی نمیشه ساز زد! و منوط به تقاضای شندوندگان خواهد بود! البته ، مطلب دیگه ای که باید بگم اینه که ، باید روی خودمون هم کار کنیم و عصبی و تعصبی نباشیم! زیاد به بازخورد شنونده ها کار نداشته باشیم و اینکه اگر تو باغ نیستن! اگر گفتن بندری بزن ، نباید ناراحت بشی ، اولا مگه بندری چه اشکالی داره؟ مگه بندری زدن و خوندن و رقصیدن اصلا می تونه اهانتی به ما تلقی بشه؟ مگر موسیقی بندری یکی از موسیقی های محلی مردم سرزمین ما نیست! حتی تو وجه شاد و تفریحانه اش هم ، چیز بدی نیست به جای خود کارکرد و استفاده ی خودش رو داره ! و اینکه کسی به شوخی و یا به جدی و از روی دانایی و نادانی همچین خواسته ای از ما داشته باشه نباید باعث ناراحتی ما بشه ، خیلی راحت باید جواب داد که این ساز مناسب بندری زدن نیست و من هم بلد نیستم بندری بزنم ، این ساز مخصوص موسیقی سنتی ایرانیه و اگر دوست دارید بشنوید من خوشحال می شم براتون بزنم! کلا این قسمت هم یکی از قسمت های قوی کردن روحیه و اعتماد بنفسه ، اینکه این فکر که جمع نمی فهمه من دارم چکار می کنم و یا ارزشی برای کار من قائل نیست ، روی کار ما و احساساتمون اثر نذاره (البته این یه تمرینه ، بعضی جاها ممکنه خود من هم در بدایت امر واکنش احساسی در درونم داشته باشم نسبت به این مسایل ، اما سریع ف ی ل ت ر و پالایشش می کنم و با تفکرات منطقی، از بین می برم این احساس رو و بطور منطقی پاسخ طرف رو میدم.

[J.D.M]

آره دقیقا ...
منم زیاد خوشم نمیاد هرجا و توی هرجمعی ساز بزنم (البته زیاد یاد ندارم فقط در حد مبتدی)
مثلا وقتی فک و فامیل میگن این سازت رو بیار، من به زور قبول میکنم که بیارم و بزنم
تا قبل از اینکه ساز بزنم هم ساکت هستن و منتظر
وقتی ساز رو در میاری همه شروع میکنن به صحبت کردن ...
اصلا ارزش قائل نمیشن وقتی هم میبینن که بدجور عصبی شدم میگن تو ساز زدنت باید اونقد قوی باشه که هرکی هم داره صحبت میکنه رو تحت تاثیر قرار بده و ناچار به گوش دادن به آهنگت بکنه.
بعضی وقتا به این فکر میکنم که شاید ساز زدن من واقعا ضعیف هست ولی با خودم میگم مگه سه تار چه حجم صدایی داره که بتونه صدای قوی از خودش توی مهمونی نشون بده که حداقل 10 نفر توش هستن ...
حالا ایناکه قابل تحمل هستن، بعد از اینکه سازت رو میزنی یکی بلند میشه سازت رو ازت میگیره با انگشت (نه با ناخن) میوفته به جون سه تار که ازش صدا دربیاره
حالا با چه رویی هم ساز رو ازش بگیری، درکل باید وقتی ساز رو ازت میگیرن همه چی رو به دلت بخونی متاسفانه چون به احترام اون فرد بزرگتر هیچ کاری نمیتونی بکنی
حالا یه صداهایی هم به صورت گوش خراش از اون وسط در میاد همه هم به اون طرف میگن دمت گرم بابا، ایول چه قشنگ میزنی بعد طرف هم جوگیر رو به تو میکنه میگه دیدی باید اینطوری بزنی
آقا مگه دوتاره که اونجوری بزنم؟
اه اعصابم داغون میشه بعضی وقتا بخدا

[AliB]

نه دیگه! اعصابتون رو خورد نکنین بچه ها! این نکته که اشاره کردی جمال جان خیلی موثره در برابر شنونده ی عامی ، یعنی حجم صدای کم و حجم صدا در جلب توجه مخاطب خیلی موثره از این روست که داشتن یک اکو همراه :دی _به سبک خوانندگان محترم روضه _ بسیار واجب است اگرچه من خودم هنوز ندارم ولی داشتنش خوبه بدون شوخی و می تونه کمک کنه!

[lonelyoblivious]

فرمولش فقط اینه:
اا: تمرین تمرین تمرین تمرین ا تمرین تمرین تمرین تمرین ا تمرین تمرین تمرین تمرین ا تمرین تمرین ... :اا

پیشنهاد من اینه که تا مجبور نشدی تو جمعی که حرمتی برای موسیقی قایل نیست ساز نزنی از اون گذشته سه تار به خاطر وسعت صدایی کم مناسب برای جمع نیست،یه جمع فامیلی رو فرض کن که مثلا تلویزیونم در کنارش روشنه و تو می خوای نوازندگی کنی
ولی اگر مجبور شدی همیشه سعی کن یه قطعه آوازی(مثلا گوشه یه دستگاهی که دوست داری) رو بنوازی؛به چند دلیل:
1-قطعات آوازی تاثیر گذار ترند(به نظر من)
2-به خاطر نداشتن وزن و ریتم احتمال خطا بسیار پایین میاد
3-می تونی هر جا که گیر گردی بداهه نوازی کنی البته اگه جمع متوجه نشه
4-احتمال رخ دادن فجایعی نظیر دست زدن،رقصیدن و ... وجود نداره

در مورد اعتماد به نفس همیشه موقعی که می خوای توی جمع نوازندگی کنی(یا هر کار حرفه ای دیگه) این رو بدون و مطمئن باش که تو از لحاظ روان شناختی در موضع قدرت هستی و بقیه در موضع ضعف.

[mehdi m]

حالا که همه دوستان نظرشون را گفتن و من خیلی استفاده کردم دوست دارم نظر خودم را در مورد ساز زدن توی جمع بگم. به نظر من(همنطورکه دوستان گفتن) باید ساز زد ولی نه برای هر کسی... ببینید من سال پیش یه کنسرتی رفتم (تکنوازی تار استاد لطفی) باور کنید وقتی کنسرت شروع شد و استاد شروع کرد همه محو این کنسرت بودن بدون اینکه کسی تکون بخوره... آقا و خانمی کنار من نشسته بودن وسط کنسرت به اون بزرگی ناگهان این دو نفر مشغول باز کردن پفک شدن آنچنان این صدا زجرآور بود که من فکر میکنم که خود استاد هم متوجه شد حالا باز شدن پفک یک طرف صدای خش خش خوردن اون یک طرف تمام حس و حال از من و اطرافیانم گرفته شد...
هدفم از این خاطره تلخ این بود که ما نباید انتظار زیادی داشته باشیم و همه ی افراد همفکر نیستن در کل برای کسانی که درک موسیقی ندارن ساز زدن حرام است

[nava10]

کسی اینو نپرسید
درس یا قطعه ای که هر جلسه به شما میدن چه قدر یا چند دقیقه هس ؟ به ظاهر که زیاده

[shoorideh]

درود

البته یک نکته ای هم در سخنان این دوست گرامی بود. دوست عزیز شما خودت میگی هنگامی که میخوام برای دوستام بزنم می بینم یه جای کار می لنگه. این مسئله نشانگر در درجه نخست کمبود تمرین است و در ادامه گفته اید که هنگامی که در خلوت برای خود می نوازید با نواخته های خود حال می کنید حتی اگر اشتباه یا توپوق هم داشته باشید. خب مسئله کاملا روشن است وقتی شما با توپوق های خود و در خلوت خود حال می کنید وقتی به یک عرصه ی جدی تر می رسید دیگر چیزی برای عرضه ندارید مگر اینکه در خلوت خود دائما در پی کاهش اشتباهات خود باشید. اگر هم نه کلا اهل اضطراب و این جور مسائل هستید که دوستان بهتر از من راهنمایی کردند.
یک نکته ی دیگر اینکه حتما زمان برای دوره درسها کنار بگذارید. اگر شما به فرض مثال فقط دستگاه شور را خوب بنوازید بسیار بهتر از ان است که شور را نصفه و نیمه بزنی. ماهور را شکسته بسته بزنی و...