مشکل نتهای اثار÷یانو ایرانی

[arsalan212]

درموسقی کلاسیک بخاطر وجود ناشران زبده درعصر زندگی موسقیدانان ونت خوانی ونت نویسی عالی انها نتها بی نقص وایراد است وشاید ازلحاظ انگشت گذاری مثلا قطعات شو÷ن در نشرهای گوناگون کمی تفاوت داشته باشند. اما این مشکل به وفور دراثارایرانی به چشم میخوره. مثلا جواد معروفی اغلب اثار خودشو در استودیو ضبط وتولید میکرده ویا دوست نداشته نت اصلی اونارو منتشرکنه یا دیده وقتی حفظه نیازی به اینکارنیست چون هدفش اراییه اثرصوتی بوده. از خوابهای طلایی گرفته تا دیگر اثار را بعدازمرگ هنرجویان یا علاقه مندان دستکاری وبراساس انچه که خود می÷نداشته اند منتشرکرده اند. مثلا اورتور اول خوابهای طلایی در هیچیک از کتابها نیست اما در اثر صوتی هست. فریبرز لاچینی که خود زنده وحی وحاضر است هم کاری مثل ÷اییز طلایی را منتشرکرده که میبینیم نت منتشر شده با اثری که مرحوم اندره ارزومانیان نواخته تفاوت در اکتاو ویا نت دقیق ویا نتهای زینت بیشماردارد. بی تعارف ورک باید گفت که دلیل عمده ان ضعف در نت نویسی وحتی با عرض معذرت کمی اطلاعات منصفان است وبی دقتی ناشر است. کتابی تحت عنوان اثار معروف ÷یانو خریدم که همه در 4/4 بود وغلط املایی نتی تا اخر داشت. مثل اینکه جمله ( هواسرد است) رو بدین صورت بنویسند (هواس ردا ست)... حالا بیا و بخون .

[soroosh_269]

درود
در مورد این منم خیلی گله دارم
اگه کتاب گزیده اثار استاد معروفی رو ببینید میبینید که مثلا تو دست چپ نت چنگی که باید همزمان با یک نت چنگ توی دست راست اجرا بشه ۳ ۴ سانتیمتر جلوتر از دست راستیست!!!
و این اتفاق توی ۵۰ ٪ میزان ها میفته و واقعا ابن اتفاق خوبی نیست
خیلی اذیت میکنه آدمو!!!
ای کاش یکم نت نویسی آثار ایرانی بهتر بود...

[keeps_gettin_better]

واقعا باعث تاسفه که موزیسین های ایرانی به خودشون زحمت نمی دن نت های ساخته هاشون رو به درستی منتظر کنن، مثل این که متوجه نیستن با این کار خودشون رو جاودانه می کنن!

استادم می گفت من با وارث استاد معروفی صحبت کردم و گفتم بیا با همکاری هم نت های استاد معروفی رو مرتب و منظم و تصحیح کنیم، آقا گفتن باید 100 میلیون بیاین به من حق کپی رایت بدین، بعدا!! باز استادم تعریف می کرد همین پیسنهاد رو به سامان احتشامی داده، احتشامی گفته اگه من نت هام رو بدم بازار، از شاگردام کم میشه! هر کی نت می خواد، بیاد پیشم درس ببینه!

وقتی آدم این جور طرز فکرها رو ببینه، فکر می کنه بره همون لیست و شوپن و بتهوون رو بزنه، سنگین تره!!

حالا من خودم الان دارم رو راپسودی اصفهان کار می کنم و نتش رو ادیت می کنیم و خیلی تمیز با نرم افزار finale می نویسمش، با دینامیک و نت های زینت درست و ... . ان شالله تموم شد یه جوری پخش می کنم بقیه هم بتونن استفاده کنن.

[justnooryes]

با سلام
من قبول دارم که این مشکل بزرگ در آثار مصنفین ایرانی وجود دارد اما نمی توانیم از این موضوع گله مند باشیم . دوستان عزیزی که به هنرمندانی چون جواد معروفی خرده می گیرند باید توجه داشته باشند که فرهنگ موسقیایی و ضوابط و مناسبات موسیقی کلاسیک غربی با فرهنگ موسقیایی ایران زمین بسیار متفاوت است. همه دوستان می دانند که پیشینه نت نویسی و انشا موسیقی در غرب قدمتی تقریبا 300 ساله دارد . هنرمندان و مصنفین از همان زمان آثار خود را می نوشتند ، منتشر می کردند ، به یکدیگر جهت قضاوت می فرستادند و یا به بزرگان تقدیم می کردند . حتما حکایتهای متعدد درگیریها و اختلافات بزرگانی چون بتهوون و شوپن را از ناشرین آثار خود خوانده اید که همگی حاکی از وجود یک مناسبات حرفه ای و فراگیر در خصوص فرهنگ مکتوب موسیقیایی می باشد.
اما همه می دانیم در مشرق زمین و از جمله ایران موسیقی یک مفهوم انتزاعی ، شفاهی و سینه به سینه بوده است.
دوستان توجه کنند اساتیدی چون محجوبی و معروفی برآمده از متن یک فرهنگ غنی موسیقیایی نیستند بلکه تک ستاره هایی هستند که در یک برهه تاریخی می درخشند و می روند و در این زمان کوتاه که می بایست همه چیز را از صفر شروع کنند دیگر مجال و فرصت و توانی برای ترویج و اشاعه ادبیات نوشتاری موسیقی خود نمی یابند.
نکته بعدی بحث صرفه اقتصادی در این آشفته بازار موسیقی است که آیا هنرمندی مانند سامان احتشام حق دارد که امساک کند و هرچه را که کسب کرده در مشت خود محکم نگه دارد یا خیر؟ البنه از لحاظ بنده جواب روشن است.
فکر می کنم مقولاتی نظیر سرمایه گذاری ،حمایت ، ترویج ،ارتقا و اصلاح فرهنگ موسیقیایی به عهده مراجعی چون موسسات دولتی و یا وزارت فرهنگ باشد و نه افراد خصوصی و نه خود هنرمندان .
با تشکر.

[keeps_gettin_better]

با سلام
من قبول دارم که این مشکل بزرگ در آثار مصنفین ایرانی وجود دارد اما نمی توانیم از این موضوع گله مند باشیم . دوستان عزیزی که به هنرمندانی چون جواد معروفی خرده می گیرند باید توجه داشته باشند که فرهنگ موسقیایی و ضوابط و مناسبات موسیقی کلاسیک غربی با فرهنگ موسقیایی ایران زمین بسیار متفاوت است. همه دوستان می دانند که پیشینه نت نویسی و انشا موسیقی در غرب قدمتی تقریبا 300 ساله دارد . هنرمندان و مصنفین از همان زمان آثار خود را می نوشتند ، منتشر می کردند ، به یکدیگر جهت قضاوت می فرستادند و یا به بزرگان تقدیم می کردند . حتما حکایتهای متعدد درگیریها و اختلافات بزرگانی چون بتهوون و شوپن را از ناشرین آثار خود خوانده اید که همگی حاکی از وجود یک مناسبات حرفه ای و فراگیر در خصوص فرهنگ مکتوب موسیقیایی می باشد.
اما همه می دانیم در مشرق زمین و از جمله ایران موسیقی یک مفهوم انتزاعی ، شفاهی و سینه به سینه بوده است.
دوستان توجه کنند اساتیدی چون محجوبی و معروفی برآمده از متن یک فرهنگ غنی موسیقیایی نیستند بلکه تک ستاره هایی هستند که در یک برهه تاریخی می درخشند و می روند و در این زمان کوتاه که می بایست همه چیز را از صفر شروع کنند دیگر مجال و فرصت و توانی برای ترویج و اشاعه ادبیات نوشتاری موسیقی خود نمی یابند.
نکته بعدی بحث صرفه اقتصادی در این آشفته بازار موسیقی است که آیا هنرمندی مانند سامان احتشام حق دارد که امساک کند و هرچه را که کسب کرده در مشت خود محکم نگه دارد یا خیر؟ البنه از لحاظ بنده جواب روشن است.
فکر می کنم مقولاتی نظیر سرمایه گذاری ،حمایت ، ترویج ،ارتقا و اصلاح فرهنگ موسیقیایی به عهده مراجعی چون موسسات دولتی و یا وزارت فرهنگ باشد و نه افراد خصوصی و نه خود هنرمندان .
با تشکر.

معذرت می خوام، ولی به نظر من این حرفا فقط بهانه تراشیه برای سستی و تنبلی موزیسین های ایرانی! اولا یعنی چی „از صفر باید شروع کنن” ؟! ثانیا قسمت قابل توجه ای از وقت یک آهنگساز باید صرف نت نویسی آثارش بشه. اینا همش توجیه ه، و به نظرم هیچ ربطی به پیشینه تاریخی انتشار نت نداره. همین الان تو بازار که تشریف ببرید، چند کتاب قابل قبول نت های قطعات ایرانی برای پیانو می تونید پیدا کنید، درسته که از کیفیت نت های سونات های بتهوون یا والس های شوپن برخوردار نیستن، ولی در همین حد هم نشون می ده نوشتن نت های درست و چاپ درست اون ها، اون قدر ها هم کار مشکلی نیست؛ و تازه سود هم داره. من که هر دفعه می رم شهر کتاب، یه کتاب نت جدید ایرانی می بینم. قاعدتا این کتاب ها رو یه سری می خرن که یکی پس از دیگری چاپ می شن!

اصلا همین کتاب جواد معروفی که خواب های طلایی و ژیلا و ... رو داره، به نظرم فقط جهت سود جویی صرف چاپ شده، نت ها دقیق نیستن، نوانس ندارن، انگشت گذاری نشدن، ... خوب آدم از خودش سوال می کنه واقعا هدف اصلی ناشر از چاپ یه همچین نت نازل و بی کیفیتی، چیزی به غیر از سود جویی بوده؟! وقتی هدف این باشه، آیا واقعا حمایت دولتی تاثیری در کیفیت این نت ها داره؟! یه آهنگسازی مثل احتشامی، کاملا مشخصه که طرز فکری مشابه همینی که گفتم داره، و واقعا متاسفم که اسم هنرمند رو رو خودش گذاشته!

این رو گفتم یاد استاد بزرگ، فرانتز لیست افتادم که هر شاگردی رو قبول نمی کرد، فقط بهترین ها، و هیچ پولی هم بابت کلاس های درسش از شاگرداش نمی گرفت. فکر کنم بهتر باشه الگوهامون رو بزرگان موسیقی قرار بدیم، و دنبال دلیل تراشی و توجیه کردن نباشیم!

درود می فرستم به فریبرز لاچینی، که هفته پیش چاپ جدید پاییز طلایی 2 رو دیدم، و دیدم که چقدر چاپ بهتر و دقیق تریه نسبت به اون چیزی که من چنیدن سال پیش خریدم.

[justnooryes]

ولی به نظر من این حرفا فقط بهانه تراشیه برای سستی و تنبلی موزیسین های ایرانی!

با سلام
من عرض کردم که قبول دارم این مشکل بزرگ در آثار مصنفین ایرانی وجود دارد . وضع انتشارات آثار موسیقی هم به آشفته بازار توصیف کردم . اما گفتم هنرمندانی چون استاد معروفی و محجوبی که قبل از آنها موسیقی ایرانی برای پیانو سابقه ای نداشته است، کمترین تقصیر را دارند .
اما در نهایت با شما موافقم . شاید یکی از دلایل وجود چنین نقایصی افرادی چون من باشند که از وضعیت فعلی زیاد برآشفته نمی شوند و تحمل می کنند و می گویند که „خوب همین است دیگر !!” .
به خاطر همین ، روحیه کمال طلبانه شما را تحسین می کنم . بله تصدیق می کنم که ما هم نباید به این حد راضی باشیم اما گام بعدی بعد از این گله گذاریها چیست ؟ فکر می کنم اگر علاقمندان و هنرجو هایی چون ما کمی مانند شما قناعت نکرده و مطالباتمان را بیان کنیم شاید وضع بهتر شود. مثلا فکر می کنم در بخش پیانوی این سایت حداقل 30 نفر کاربر فعالانه مشارکت داشته باشند . اگر همگی این مطالبات و توقعات منطقی را بعنوان مخاطبان حرفه ای و جدی این هنرمندان به مراکز نشر و انتشارات این آثار منعکس نمایند یا مثلا در سایت استاد لاچینی یا صفحات شخصی facebook هنرمندانی چون ساسان احتشامی و منوچهر چشم آذر و غیره مطرح نمایند که : استاد این چه وضع نت نویسی و انتشار موسیقی است. شاید بتوان به این اوضاع تلنگری زد.


با تشکر

[keeps_gettin_better]

پیشنهاد جالبی دادین. البته راستش رو بخواین من بعید می دونم چندان تاثیری داشته باشه، ولی اگه مثلا یه طومار مانندی تهیه کنیم و تا می تونیم هنرجو و پیانیست دعوت کنیم که امضاش بکنن، شاید تاثیری داشته باشه. باز اگه دوستان دیگه پیشنهادی دارن بدن. بالاخره یکی باید به این وضع سر و سامان بده!

[arsalan212]

مابایدفرهنگ سازی واموزش صحیح زیرنظرافرادلایق وذیصلاح داشته باشیم تازمانیکه انتشاراتی کتاب موسقی خودش نت ندونه ویا فروشنده ساز خودشاینکاره نباشه ارباب اموراینا میشن. هنرمندایاصلی باید بنالند وناله شون هیچجانرسه. وقتی اقتصاد وپول محورهمه چیزباشه همه بنده پولن ده نمکی میشه کارگردان. فلان پولدارمیشه کنسرت گذار. بهمان میلیاردر یا مدیر چی توز میشه اسپانسر کاست والبوم. تو ایتالیا مدیر یکی ازباشگاههای فوتبال پول میده اما حق اضهارنظرراجع به کارشناسی واینکارا نداره اما اینجا پول مساوی با همه چی وانتشاراتی هم حتی اگه بدونه نمیگه چون پوله مهمتره واسش تا هنر. یه ذره بی ربط بنظر مطلب رو گفتم اما همه به همین پول صاحب مرده ربط داره. وفرهنگ به به وچه چه الکی ولقب تیکه پاره کردن واستاد خطاب کردن نااهلان ونالایقان...