0
سلام...
اولین اجرای من تو دانشگاه بود که آهنگHelloرو زدم. نه اینکه قبل از اون واسه کسی نزده بودم،نه... من همیشه اینقدر درگیر احساساتم تو اون آهنگ بودم که به هیچ چیز توجهی نمیکردم. نه استرس،نه طپش قلب و نه لرزش دست...
اولین اجرای من تو آمفی تاتر دانشگاهمون بود که پیانو رو روی سن دیدم اصلا نتونستم خودمو کنترل کنم و بدون توجه به حضور بقیه با کمال اعتماد به نفس رفتم اون بالا... رشته ی من موسیقی نبود و همه حضار استاد موسیقی و دانشجوی اونجا بودن و همیشه آرزو داشتم آکادمیک ادامه بدم موسیقی رو که نشد...
انگار همین دیروز بود... تو تمام چیزایی که میزنم همیشه گریه جز مهم ترین اجرامه و دست خودمم نیست چون با اون آهنگا یه دنیایی دارم...
ممنون...
علاقه مندي ها (Bookmarks)