از اساتید عزیز که در انجمن حضور دارند عذر خواهی می کنم که در محضر ایشان راجع به موضوع اجرا در تاپیک می نویسم .
سلام به دوستان خوبم...
سوالات:
1- حسی که اولین بار برای اجرا داشتین چی بوده؟ قبل و بعدش؟ لطفا بگین که چه مدت بعد از شروع یادگیریتون اجرا داشتین؟ سنتون هم بگین بد نیست...
قبل از اجرا چون اولین اجرا بود اضطراب و استرس شدید داشتم مخصوصا اینکه قبل از اجرا در میان مخاطبین نشسته بودم و حتی قصد داشتم اجرا نکنم اما نمی دونم چی شد (دقیقا یادم نیست) رفتم روی ستیج و خواب های طلایی رو نواختم .
وقتی این اثر رو نواختم اصلا فکر نمی کردم شدت تشویق ها اینجوری باشه و تازه اون لحظه فهمیدم که اجرای خوبی داشتم
فکر کنم 15 یا 16 ساله بودم .
تا جایی که یادم هست دو سه سال بعد از شروع یادگیری بود
تصور می کنم اون سالن 300 نفر مخاطب داشت
2- در کل بعد از اجرای اولتون دوست داشتین بازم اجرا داشته باشین؟
کیه که دوست نداشته باشه روی یک ستیج خوب ،سالن خوب ، مخاطبین خوب اجرای خوبی ارائه کنه ؟
3- آیا اتفاق جالبی تو اجراهاتون تا حالا افتاده؟ خنده دار، گریه دار؟
لازم شد اضافه کنم که حالا اگه اجرا نداشتین، خوب جاهایی برای اجرا رفتین دیگه که کسی دیگر اجرا کنه، برای اونا اتفاقی نیفتاده؟
آهان همون اجرای اول آنقدر اضطراب شدید بود نفهیدم کی به آخر قطعه رسیدم فقط می دونم آنقدر این اثر رو تمرین کرده بودم که هنوز در گوش و ذهن من جای دارد
4- حالا درکل اون موقع ها که کلاس میرفتین برای یادگیری، به هر حال خود استاد هست، شاگردایی که از شما جلوتر بودن هستن، اون موقع ها شده بود هول کنید، یا دستتون یخ بزنه، یا شل بشین؟ بیشتر منظورم تحت تاثیر جو قرار میگرفتین؟ برای غلبه با این مسئله چیکار میکردین؟
کلاس ما اینجوری بود که استاد عزیزمان همه سازها رو تدریس می کردند این کلاس یک میز داشت که همه دور اون می نشستند و محل خاصی از میز برای ارائه درس بود که با نوبتی که استاد تعیین می کردند درس ها رو ارائه می دادیم .
سازهایی از قبیل : سنتور ، تار ، سه تار ، ویولن ، تمبک و ...
تا جایی که من یادمه هیچ وقت هول - یخ زدن دست شل و ... در کار نبود اغلب انرژی خاصی رو دریافت می کردم
اما مراتبی هم بود که استاد از اجرا ناراضی بودند و من اصلا ناراحت نمی شدم ولی این نارضایتی باعث می شد که ساعات تمرین رو بیشتر کنم یادم هست برخی از روزها رو حدود 8 ساعت تمرین می کردم
5- در آخر اگر راهنمایی یا پیشنهادی برای ما تازه کارا دارین، ممنون میشم ارائه بدین... و اینکه خواهشا تواضع و فروتنی نکنید... لطفا...
پیشنهاد می کنم هیچ وقت در چه در کلاس های موسیقی و چه در کلاس هایی و واحد هایی که دردانشگاه باید ارائه کنید یعنی اینکه بنوازید در کنفرانس شرکت کنید اصلا کم نیارید اگر هم توانستید نوک جمع رو بچینید
اجرا هم چیز غول و هولناکی نیست به نظر من اگر کسی تا به حال اجرا نداشته با اینکه تجربه و سواد بالایی داره اشکالی نداره . چیز خاصی نیست ، البته با توجه به جامعه ما .
جَو های اینچنینی رو میشه با شرکت در اجراهای زیاد(البته اجراهای درست و حسابی) و تمرین کردن بر تمرکز و غلبه بر دلهره کنترل کرد.
7- در آخرترتر هم اگه مسئله اضافی دیگه به نظرتون میرسه اشکال نداره بگین.. اگه زیاد شد اشکال نداره ما میخونیم سرمون درد نمیاد...
تا جایی که براتون مقدور هست در جو و میان جماعتی که موسیقی رو نمی شناسند اجرا نکنید
اگر هم سوالی هست بفرمائید؟
علاقه مندي ها (Bookmarks)