رقیق ترین احساسات

[morteza3164]

گفتگوی عقل در خاطر فرو ناید مرا

بندهٔ سلطان عشقم، تا چه فرماید مرا؟


بس که کردم گریه پیش مردم و سودی نداشت

بعد از این بر گریهٔ خود خنده می‌آید مرا


بستهٔ زلف پری‌رویان شدن از عقل نیست

لیک من دیوانه‌ام، زنجیر می‌باید مرا


وعدهٔ وصل تو داد اندکی تسکین دل

تا رخ خوبت نبینم دل نیاساید مرا


وه! که خواهد شد، هلالی خانهٔ عمرم خراب

جان غم‌فرسوده من چند از غم بفرساید مرا؟

- - - Updated - - -

گفتگوی عقل در خاطر فرو ناید مرا

بندهٔ سلطان عشقم، تا چه فرماید مرا؟


بس که کردم گریه پیش مردم و سودی نداشت

بعد از این بر گریهٔ خود خنده می‌آید مرا


بستهٔ زلف پری‌رویان شدن از عقل نیست

لیک من دیوانه‌ام، زنجیر می‌باید مرا


وعدهٔ وصل تو داد اندکی تسکین دل

تا رخ خوبت نبینم دل نیاساید مرا


وه! که خواهد شد، هلالی خانهٔ عمرم خراب

جان غم‌فرسوده من چند از غم بفرساید مرا؟

[morteza3164]

هر چند که دیده روی خوب تو ندید




یک گل ز گلستان وصال تو نچید






اما دل سودا زده در مدت عمر




جز وصف جمال تو نه گفت و نه شنید

[morteza3164]

با من از شادی وصل تو اثر چیزی نیست

دل ریشست و تن زار و دگر چیزی نیست

دل من بردی و گویی که: ندانم که کجاست؟

از سر زلف سیاه تو به در چیزی نیست

سینه را ساخته بودم سپر تیر غمت

دل نهادم به جراحت، که سپر چیزی نیست

بدو چشمت که: مرابی‌تو به شبهای دراز

تا دم صبح بجز آه سحر چیزی نیست

گفته‌ای: درد ترا نیست نشانی پیدا

اشک چون سیم ببین، روی چو زر چیزی نیست

آبرویی نبود پیش تو من بعد مرا

که برین چهره بجز خون جگر چیزی نیست

دیگران را همه اسبابی و مالی باشد

اوحدی را بجزین دیدهٔ تر چیزی نیست

[LiOneL999]

این آدم ها..

این آدم ها...

این آدم ها...

بهشان لطف می کنی و گره از کارشان باز می کنی ،

بعد می گویند بنده خدا خیلی ساده ست راحت سواری میده!!!

+خودم

[morteza3164]

وقتی داری به یه چیز خوب فكر میكنی... یهو یه خاطره ازاون بی معرفت یادت بیاد... اونوقته كه: یادت میره به چی داشتی فك میكردی... بهم میریزی... بغض میكنی... داغون میشی...

[morteza3164]

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم

هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

صفای خلوت خاطر از آن شمع چگل جویم

فروغ چشم و نور دل از آن ماه ختن دارم

به کام و آرزوی دل چو دارم خلوتی حاصل

چه فکر از خبث بدگویان میان انجمن دارم

مرا در خانه سروی هست کاندر سایه قدش

فراغ از سرو بستانی و شمشاد چمن دارم

گرم صد لشکر از خوبان به قصد دل کمین سازند

بحمد الله و المنه بتی لشکرشکن دارم

سزد کز خاتم لعلش زنم لاف سلیمانی

چو اسم اعظمم باشد چه باک از اهرمن دارم

الا ای پیر فرزانه مکن عیبم ز میخانه

که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم

خدا را ای رقیب امشب زمانی دیده بر هم نه

که من با لعل خاموشش نهانی صد سخن دارم

چو در گلزار اقبالش خرامانم بحمدالله

نه میل لاله و نسرین نه برگ نسترن دارم

به رندی شهره شد حافظ میان همدمان لیکن

چه غم دارم که در عالم قوام الدین حسن دارم

[omid_atri]

بگذار زمان روی زمين بند نباشد(رویا باقری)
بگذار زمــان روی زمين بند نباشدحافظ پی اعطای سمرقند نباشد
بگذاركه ابليس دراين معركه يک بار
مطــرود ز درگـــــاه خداوند نبــاشد
بگذار گنــــاه هـــوس آدم و حــــــوّا
بر گردن آن سيب كه چيدند نباشد
مجنون به بيابان زد و ليلا... ولی ای كاش
اين قصـــه همــــان قصه كه گفتند نباشد
ای كاش عذاب نرسيدن به نگاهت
آن وعده ی ناديده كـه دادند نباشد
يک بار تـــو درقصــه ی پرپيـــچ و خــم ما
آن كس كه مسافر شد و دل كند نباشد
آشوب،همان حس غريبي ست كه دارم
وقتـــی كه بــه لب های تو لبخند نباشد
درتک تک رگهای تنم عشق تو جاريست
در تک تک رگــــهای تـــو هر چند نباشد
من می روم و هيچ مهم نيست كه يک عمر...
زنجـــــير نگـــاه تـــــو كـــــه پابند نباشد...
وقتی كه قرار است كنار تو نباشم
بگذار زمـــان روی زمين بند نباشد...




- - - Updated - - -

پیش ما سوختگان مسجد و میخانه یکـیست
حرم و دیر یکی، سبحه و پیمانه یکیست

اینهمه جنگ و جدل حاصل کوته‌نظری است
گر نظر پاک کنی کعبه و بتخانه یکیست

هر کسی قصه‌ی شوقش به زبانی گوید
چون نکو می‌نگرم حاصل افسانه یکیست

اینهمه قصه ز سودای گرفتاران است
ور نه از روز ازل دام یکی،دانه یکیست

ره‌ی هرکس به فسونی زده آن شوخ ار نه
گریه‌ی نیمه شب و خنده‌ی مستانه یکیست

گر زمن پرسی از آن لطف که من می‌دانم
آشنا بر در این خانه و بیگانه یکیست

هیچ غم نیست که نسبت به جنونم دادند
بهر این یک دو نفس عاقل و دیوانه یکیست

عشق آتش بود و خانه ‌خرابی دارد
پیش آتش دل شمع و پر پروانه یکیست

گر به سر حد جنونت ببرد عشق«عماد»
بی‌وفـایی و وفاداری جانانه یکیست

عماد خراسانی

[morteza3164]

ما گلچین تقدیر و تصادفیم
استوای بود و نبود
به روزگار طوفان موج و نور و رنگ
در اشکال گرفتار آمدم
مستطیل های جادو
مربع های جادو
من در همین پنجره معصومیت آدم را گریه کرده ام
دیوانه گیهای دیگران را دیوانه شدم!
...

حسین پناهی
از کتاب:
سلام،خداحافظ

[morteza3164]

تو از اول سلام ات پاسخ بدرود با خود داشت

اگرچه سحر صوتت جذبه «داوود» با خود داشت

بهشتت سبزتر از وعده ی شداد بود اما

-برایم برگ برگش دوزخ «نمرود» با خود داشت

ببخشایم اگر بستم دگر پلک تماشا را

که رقص شعله ات در پیچ و تابش دود با خود داشت

«سیاوش» وار بیرون آمدم از امتحان گرچه

-دل «سودابه» سانت هرچه آتش بود با خود داشت

مرا با برکه ام بگذار دریا ارمغان تو

بگو جوی حقیری آرزوی رود با خود داشت

محمد علي بهمني

[mahsa_d]

ღ


به کسی که دوستش داری بگو که چقدر بهش علاقه داری


و چقدر در زندگی براش ارزش قائل هستی


چون زمانی که از دستش بدی


مهم نیست که چقدر بلند فریاد بزنی


اون دیگر صدایت را نخواهد شنید!!!

ღ

[morteza3164]

بارها وُ بارها دوست داشتنت را بغل گرفتم و دویدم...

کاشکی، آدم‌ها با دُور شدن‌شان، دوست داشـتن‌ِشان را هم می‌بُردند!

„محمَد مرکبیان”

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

[sarveazad]

گاهی تنهایی هم ادم را تنها میگذارد
این است اوج غربت
((رهجو))

[morteza3164]

بیا جایمان را عوض کنیم ...

شعرهای من عرضه نداشتند تو را عاشق کنند !

این بار

تو شعر بگو

تا من برایت عاشقی کنم !.!.!

[sarveazad]

راهی جز سقوط ندارند برگ های پاییزی، وقتی میداند درخت عشق تازه ای در سر دارد...!!

[sarveazad]

ﻧﺴﻠـﯽ ﻫﺴﺘــﯿـﻢ ،
ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻫــﺎ ﻣﯿﺨــﻮﺍﺑﯿــﻢ ..
ﻭ ﺷﺒــﻬـﺎ ﺑﯿـــــﺪﺍﺭﯾـــﻢ !
ﭼــﻮﻥ ..
ﺗــﺎﺭﯾـﮑﯽ ﺷﺐ ، ﺑـــﺮﺍﻣــﻮﻥ ..
ﻗــﺎﺑــﻞ ﺗﺤﻤـّـﻞ ﺗــﺮ ﺍﺯ “ ﺗـــﺎﺭﯾــﮑﯽ”
ﺭﻭﺯﻫــﺎﻣــﻮﻧــﻪ!

[morteza3164]

تو میگویی بخند و من
با صورتکِ خندانِ مجازی میخندم
و تو شاد میشوی!!!
اما چه میدانی قطره های اشک
از چشمانم جاریست...
چه میدانی بغض گلویم را گرفته
و لبانم می لرزد...
چه میدانی