رقیق ترین احساسات

[zendegieh_khabha]

درود دوست عزيزم tella سپاسگزارم از لطفت.

سيه چشمي به كار عشق استاد
به من درس محبت ياد مي داد
مرا از ياد برد آخر
ولي من
به جز او عالمي را بردم از ياد

[zendegieh_khabha]

و آنگاه حكايت كن از بمب هايي كه من خواب بودم و افتاد
حكايت كن از گونه هايي كه من خواب بودم و تر شد...

[zendegieh_khabha]

به تو گفتم حذر از عشق ندانم
سفر از پيش تو هرگز نتوانم
نتوانم


رفت در ظلمت شب آن شب و شب هاي دگر هم
نگرفتي دگر از عاشق آزرده خبر هم
نكني ديگر از اين كوچه گزر هم
بي تو اما به چه حالي
به چه حالي
من از آن كوچه گذشتم

[zendegieh_khabha]

همه گويند كه من فتنه بر اويم
گر چه دانم همه كس فتنه بر اويند
ليك مي ترسم يا رب
نكند راست بگويند!

[zendegieh_khabha]

آب از ديار دريا با مهر مادرانه
آهنگ خاك مي كرد
بر گرد خاك مي گشت
گرد ملال او را از چهره پاك مي كرد
از خاكيان ندانم ساحل به او چه مي گفت
كان موج ناز پرورد
سر را به سنگ مي زد
خود را هلاك مي كرد...

[Zar]

به خاطر یافتن مقصر ، زندگی ات را تلخ و سیاه نکن.

بگذار آن چه در پایان یک عشق به جای میماند

خاطرات خوش باشد

[Zar]

دیروز كلی انتظار كشیدم نیومدی
امروز التماس كردم بازم نیومدی
میترسم فردا چشمامو پر از اشك كنی و باز نیای!
چه بد دردیه تنهائی...!!

[zendegieh_khabha]

غمي در سينه دريا نهفتست
كه مي خواهد برافشاند به ساحل
چو مي بيند كه ساحل ژرف خفتست
نگه مي دارد آن را باز در دل
به جان ساحل آشفته اما
غمي ديگر در دوزخ گشادست
شفا مي خواهد از آغوش دريا
ولي چون مرده بر جاي اوفتادست
كنار هم دو سرگردان دو غمناك
خبر از درد يكديگر ندارند
يكي را آرزو آب و يكي خاك
دريغا
عشق را باور ندارند!

[Zar]

همیشه یکی هست که براش درد دل کنی

ولی وای به روزی که خودش درد دلت باشه .

[zendegieh_khabha]

كاش مي گفتي چيست
آنچه آز چشم تو تا عمق وجودم جاريست!

[zendegieh_khabha]

آفتابي لب درگاه شماست
كه اگر در بگشاييد
به رفتار شما مي تابد

[Zar]

این روزهـا "...

رفتار ِ من عادی ست
اما نمیدانم چرا
این روزها
... از دوستان و آشنایان
هر کس مرا می بیند
از دور میگوید:
این روزها انگار
حال و هوای دیگری داری
اما
من مثل هرروزم
با آن نشانی های ساده
با همان امضا، همان نام
و با همان رفتار معمولی
مثل همیشه ساکت و آرام

این روزها تنها
حس میکنم گاهی کمی گنگم
گاهی کمی گیجم
...
این روزها گاهی
حس میکنم گاهی کمی کمتر
گاهی شدیدا بیشتر هستم
حتی اگر می شد بگویم
این روزها گاهی خدا را هم
یک جور دیگر می پرستم
ازجمله دیشب هم
دیگرتر از شب های بی رحمانه دیگر بود

گاهی
صدبار در یک روز میمیرم
حتی یک شاخه از محبوبه های شب
یک غنچه مریم هم برای مردنم کافیست
گاهی نگاهم در تمام روز
با عابران ناشناس شهر
احساس گنگ آشنایی میکند
گاهی دل بی دست و پا و سر به زیرم را
آهنگ یک موسیقی ِ غمگین
هوایی میکند

...
اما

غیر از همین حس ها که گفتم
و غیر از این رفتار معمولی
و غیر از این حال و هوای ساده
حال و هوای دیگری در دل
ندارم
رفتار من عادی است!

قیصر امین پو

[Zar]

ابرها به آسمان تکیه می کنند، درختان به زمین، و انسانها به مهربانی یکدیگر..

[Zar]

خدایا عاشقان را غم نده شکرانه اش با من...

آری باید عاشق شد...

آری باید از جاده ی دور و دراز عاشقی گذشت...
شاید که انتهایش شهر دلدادگی باشد...
کاش میشد فاصله ها را کم کرد...

کاش میشد به خانه ی عشق و معرفت رسید...

کاش به بیراهه ی جدایی و بی وفایی نرسیم...

کاش به کوچه ی همزبانی و مهربانی برسیم...

آری این هست رمز و راز عاشق...

[Zar]

یکی را دوست می دارم ولی افسوس او هرگز نمی داند

نگاهش می کنم شاید بخواند از نگاه من که او را دوست می دارم

ولی افسوس او هرگز نگاهم را نمی خواند




اینجا دلی تنگ است... آنجا را نمیدانم...

[Zar]

ای دوست
گاه و بیگاه لب پنجره ی خاطره ام می آیی
دیدنت „حتی از دور” آب بر آتش دل میپاشد
آن قدر تشنه ی دیدار توام که به یک جرعه نگاه تو قناعت دارم
دل من لک زده است