مشاعره با ترانه ها

[gheisar]

نمیدانی که من در هر ستاره
که مه را تا سحر یار و ندیم است
و یا در چهره ی سرخ شقایق
که خود بازیچه ی دست نسیم است...
نشانی از تو میبینم...
سراغی از تو میگیرم...

[akanani]

من تشنه لب تکيدم، آب اين طرف گِل آبه
از دورها چه زيباست، امواج آبي عشق
اما دريغ و افسوس، چون مي رسي سرابه

معین

[gheisar]

هنوز هم چشمه تو برای من جام شرابه...
هنوز هم هستی ی من قصه ی رنج و عذابه...
همه شب تا سحر جا در دل می خونه دارم
پریشون قصه ای رو با دل دیوونه دارم...

ابی

[hichnafar]

من چه کسم من چه کسم من که بسی وسوسه ام دم که ازآن سوی کشم دم که ازین سوی کشم (امیدوارم درست نوشته باشم شعرو)

[gheisar]

من چه کسم من چه کسم من که بسی وسوسه ام دم که ازآن سوی کشم دم که ازین سوی کشم (امیدوارم درست نوشته باشم شعرو)

خانوم مدیر این خوانندش کیه؟

من که می دانم به دنیا اعتباری نیست نیست
بین مرگ و آدمی قول و قراری نیست نیست
من که میدانم اجل ، ناخوانده و بی دادگر
سرزده می اید و راه فراری نیست نیست
پس چرا ؟ پس چرا عاشق نباشم ؟ پس چرا عاشق نباشم ؟

گلپا

[akanani]

ما یار تو باشیم و تو ما را نشناسی
حیف است عزیزم که تو با این همه احساس
این پاک ترین عشق خدا را نشناسی ما را نشناسی
بشناس منو بشناس تو دوست داشتن و بشناس

معین

[samin]

سکوتم از رضایت نیست
دلم اهل شکایت نیست
هزار شاکی خودش داره
خودش گیره گرفتاره...

سیاوش قمشی

[akanani]

هر يار اهل نيرنگ، هر دوست اهل حيله
با پشت خورده خنجر، موندم تو اين قبيله
نشنيده ام من از تو، يک حرف از صداقت

معین

[samin]

تصور کن اگه حتی تصور کردنش سخته
جهانی که هر انسانی تو اون خوشبخت خوشبخته
جهانی که تو اون پول و نژاد و قدرت ارزش نیست
جواب هم صدایی ها پلیس ضد شورش نیست...

سیاوش قمشی

[gheisar]

تا نفس تو سینه دارم
روز و شب همینه کارم
که بگم دوست دارم... دوست درام... دوست دارم...

حمیرا

[samin]

مسافر شهر غمی
غریبی مثل خودمی
تو صورتت پر از غمه
غصه داری یه عالمه

سیاوش قمیشی

[gheisar]

هر زمان آید به یادم دیده مست تو
گریم از بخت بد خود نالم از دست تو

مهستی

[akanani]

ولی عشقت تو قلبم مونده، ای وای

دل دیوونمو سوزونده ای دل

هموزم عاشقم، دنیای دردم

مثل پروانه ها دورت می گردم


معین

[homa f]

من از لب تو منتظر یه حرف تازم تا قشنگترین قصه عالم را سازم

هایده

[gheisar]

مستی ام رو تا سحر
پیمونه ام می بینه و بس
غنچه های اشکمو
دست غمت می چینه و بس

گلپا

[akanani]

سینت رو گهواره ای کن، برای این تن تبدار
زیر سرو عاشقیمون، عطر موهات رو رها کن
یاس عاشقیت رو بگشا، من رو از خودم جدا کن

معین