مجتبی جان گفته بودی در مورد استاد مهتدی بگم
راستش من خیلی کوچکتر از این هستم که بخوام در مورد یه همچین استادی نظر بدم
اول که از شما شماره تلفنشون رو گرفتم اصلا فکر نمی کردم این جور استادها هنوز وجود داشته باشند
یادته گفتی نمرۀ علم و اخلاق ایشون بیست هست ؟
من باور نکردم و فکر می کردم که داری بزرگ نمایی می کنی
اما بعد که به ایشون زنگ زدم و قرار گذاشتیم و رفتم پیششون ، دیدم که شاید تو کمتر از اون چیزی که بوده به من گفتی
ایشون از لحاظ علمی و اخلاقی عالی هستند
اینقدر زیبا می نوازند که وقتی ویولن یا هر ساز دیگه ای رو می نوازند آدم سحر نوازندگی ایشون می شه که با تبحر خاصی می نوازند.
وقت درس دادن هم تمام نیرو و توان خودشون رو می گذارند و با توجه خاصی شاگرد رو تشویق می کنند.
میشه گفت ایشون برای شاگردهاشون قبل از این که یه استاد خوب باشند ، یه پدر نمونه هستند.
چون واقعا پدرانه برای شاگردهاشون دل می سوزونند .
خلاصه بگم نمرۀ ایشون در اخلاق و نوازندگی و تدریس نوازندگی از بیست هم باید بیشتر باشه.
تا کسی ایشون رو نشناسه و باهاشون برخوردی نداشته باشه ، حرفهای منو درک نمی کنه.
دقیقا مثل خودم که اولش باور نکردم .
از شاگردهاشون هم بخوام بگم اکثرا کسانی بودند که چهار یا پنج سال یا بیشتر کلاس می رفتند به به گفتۀ خود استاد و تایید اون شاگردها،کسانی بودند که وقتی اومدن پیش ایشون حتی نمی دونستن نت شاهد چی هست ، نمی دونستن دستگاه چی هست ، اگه می خواستن بنوازند باید حتما پا می زدند و بدون پا زدن اصلا نمی تونستن بنوازند.
فکر کن آذم بگه سنتی کار می کنم اما حتی ندونه دستگاه چیه ؟
خلاصه اکثر شاگرداشون کسایی هستن که چندین سال کلاس می رفتند اما چیزی یعنی چیز درستی یاد نگرفته بودند .
اما هر کدوم بعد از اینکه چند ماه پیش استاد مهتدی اومدند خودشون استاد شدند و شاگرد دارند و واقعا نوازنده شدند.
من خودم مدت شش ماه پیش یه استاد دیگه می رفتم اما الان می فهمم که وقتم رو هدر دادم چون بعضی از استادها اصلا شاگرد براشون مهم نیست و فقط به فکر منافع خودشون هستند.
دقیقا مثل اون استادی که من پیشش می رفتم .
خدا خیرش بده من که زود به بی علمی اون استاد پی بردم و خدا خواست و یه استاد مثل استاد مهتدی پیدا کردم ، اما دلم برای شاگردهای دیگۀ اون استاد می سوزه که اکثرشون بچه هایی بودند که کمتر از ده سال داشتند.
من بعد از شش ماه داشتم کم کم از ویولن زده می شدم چون همش فکر می کردم ساز سختیه.
البته ساز سختی هست اما نه در اون حدی که نشه یاد گرفت ، اگه یه استاد خوب داشته باشی حتی کمتر از دو سال هم می تونی ویولنیست بشی .
البته من اینو از خودم نمی گم شاگردهای استاد مهتدی نمونه های بارز این موضوع هستند.
چیز دیگه ای که در مورد این استاد می شه گفت اینه که ایشون چند تا شاگرد عقب ماندۀ ذهنی هم دارند . همه می دونند که درس دادن وتفهیم کردن یه موضوع به این جور بچه ها چقدر سخت هستش و پیشرفت این جور بچه ها در یه زمینه نشان دهندۀ تبحر استادشون هست.
استاد مهتدی هم دوره ای و شاید بهتر باشه بگم دوست صمیمی موسیقیدان هایی مثل اساتید یاحقی ، ملک ، خرم ، بدیعی و اساتید بزرگ دیگه ای بودند و در برخی موارد هستند.
تو نواختن ویولن به سبک یاحقی ، بدیعی ، ملک و اساتید دیگه اشراف کامل دارند.
البته باید بگم که استاد مهتدی یک موسیقیدان هستند نه فقط ویولنیست .
چونکه به اکثر سازها مثل ویولن ، سنتور ، تار ، سه تار ، پیانو ، گیتار ، عود ، کمانچه و خیلی از ساز های دیگر تسلط کامل دارند .
البته ایشون به موسیقی کلاسیک هم تسلط دارند اما رشته و علاقۀ اصلی خودشون همون موسیقی سنتی هستش.
واقعا جایی پشیمانی و تاسف داره که همه از وجود یه همچین اساتیدی بی بهره باشند.
البته دلیل این موضوع این هستش که این جور اساتید که در ایران خیلی هم زیاد نیستند و شاید میشه گفت تعداد انگشت شماری دارند گمنام موندند و به دیگران شناخته نشدند.
به نظر من وظیفۀ ما شاگردهای این اساتید هست که اونها رو به دیگران بشناسونیم.
متاسفانه توی ایران موسیقی جای زیادی نداره و اکثر نوابغ موسیقی بعد از مرگ شناخته می شن ، یعنی وقتی تو انزوای کامل مردند.
اما بیاین ما که برای موسیقی ایران و این اساتید احترام زیادی قائل هستیم ، اجازه ندیم که موسیقیدان های بزرگ ایران به دلیلهای مختلف گمنام بمونن.
علاقه مندي ها (Bookmarks)