چي شد كه اين ساز رو انتخاب كردي؟

[kak_maki_new]

درود

دوستان عزيز ميخواستم بپرسم ببينم چي شد كه اومدين طرف موسيقي و ساز رو بر چه مبناييي انتخاب كرديد؟


هدفتون علاقه بود يا سرنوشت...! ؟
كلا داستان آشنا شدن و وارد شدن به درياي موسيقي رو اگه دوست داريد شرح بدين...

[RaziYeH]

من بگم :d من بگم :d
والا داستان از اونجا شروع شد که دختر عمه من ارگ مینواخت ومن هم عاشق ارگ شدمو کمی پیشش یاد گرفتم ولی ولش کردم البته این برمیگرده به زمان طفولیتم :d
من از همون بچگی عاشق سازو اواز بودم ولی خوب متاسفانه موقعیتش برام پیش نیومد که بخوام سازی انتخاب کنم و برای یادگیری اقدامی کنم البته خوب دلایل زیادی وجود داره که فکر کنم بیشتر این دلایلو خودتون میدونید :D
خلاصه اینکه گذشتو گذشت تا اینکه سال گذشته تصمیم جدی گرفتم که یا پیانو برم یا ویالون چون عاشق این دو سازم البته همه سازها رو دوست دارم ولی این دو 1 چیزه دگن :d
من از سختی ویالون هیچ آگاهی نداشتم و چیز زیادی نمیدونستم ولی خوب اول ویالونو انتخاب کردم مثل رشته تحصیلیم که هیچ اطلاعی ازش نداشتم ولی بعد دیدم که عجب رشته ایه :d
تقریبا 8 ماه کلاسیک کار کردم ولی خوب به ایرانی علاقه بیشتری دارم و آهنگهای استاد بزرگ یاحقی را با عشق گوش میدم هیچ وقت خسته نمیشم
باید عاشق باشی باید موسیقیو با تک تک سلولهات لمس کنی با شنیدنش از سر شوق اشک بریزی و احساس رضایت کنی 1 رضایت خالصانه و واقعی نه زود گذر ... موسیقی برخواسته از وح انسان 1 موسیقی دان واقغی باید روح بزرگی داشته باشه

اما در مورد هدف باید بگم فقط علاقه ولا غیر :d

[s4b4]

9 سالم بود که با بابام رفتم یه مجلس مشاعره شاهنامه دوستش،اخر مجلس یه اقای خیلی مسنی، تقریبا حدود 15 دقه یه سره تار زد(وای که چه صدایی داشت و وای که چقدر استادانه میزدند) منم که تو حال و هوای شاهنامه و موسیقی و کلا جو بودم(اولین بارمم بود که یه سازو از نزدیک میدیدم و همچنین مجلسی رفته بودم،انقدرم ذوق کرده بودم که شبش واسه همه دوسام با اغراق تلفنی تعریف کردم. اخی)...
پیش خودم گفتم : صبا مرد نیستی اگه تار یاد نگیری(البته مرد نیستما :d) ... خلاصه این شد که ما افتادیم تو دام عشق تارولی 11سال تا تحقق این رویا طول کشیدکه برم تار یاد بگیرم،ارادره روکیف کردین.. که هنوزم هیچی ازین ساز خشگل و مامانی یاد نگرفتم... خدا یه صبر ایوب به همه تار نوازا عطا کنه

[kak_maki_new]

خوب ممنون از صحبتهاتون ... جالب بود...
من خودم از بچگي تو يه جو موسيقي بزرگ شدم و كلا هنري بود ... بابام عكاسه و هميشه به اداره ارشاد ميرفتم باهاش كه كاراش رو ثبت كنيم و از اين حرف ها ... در عين حالمن اصلا موسيقي سنتي گوش نميدادم و فقط ويولن هايي مثل شادمهر و فرجام و اين سبك گوش ميدادم ..
تا اينكه با يه دوستي پيدا كردم گيتار ميزد و از گيتار خوشم اومد ..
خلاصه يه سال رفتم كلاس بعدش واسه خودم ديگه كار كردم... تا الان ... اما كم خلاصه تا اينكه 15 سالم بود كه يهو يه جرقه تو خودم ديدم ... از اينجا شروع شد كه ميخواستم برم سنتور ... بابام گفت من يه آشنا دارم كه آموزشگاه داره و اين حرف ها
يه روز مغازه بودم همون آقايي كه آموزشگاه داشت اتفاقي اومد مغازمون ... يه خورده با بابام بگو بخند كرد... بابام قضيه رو گفت بهش ... بعدش گفت بيا آموزشگاه اسم نويسي كن... تا اينكه من رفتم آموزشگاه استاد سنتور نبود... ديدم صداي ويولن مياد ... خيلي خوشم اومد از صداش .. رفتم نا خودگاه توي كلاس بدون اجازه و نشستم روي صندلي
ديدم يه دختر خانوم داره ويولن ميزنه اونم چه ويولني (بعد ها فهميدم دختر استادم بود) ... سنتي ميزد مو رو به نت سيخ ميكرد
همينطور كه اومدم اون هم به من توجه نكرد و همچنان زد زد زد تا اينكه به خودم اومدم ديدم اينقدر گريه كردم كه صدام در نمياد ... دختره كلي معذرت خواهي كرد ... منم عـــــــــاشق ويولن شدم و فهميدم تازه سازه روياهام رو پيدا كردم ... و شروع شد تا به الان...

[mahsa_mv]

موضوع تاپیک جالبه.. ممنون
من خودم از 12-13 سالگی به ویولن علاقه پیدا کردم ولی فک نمیکردم که پتانسیلش رو داشته باشم .. .. کلا هم از صدای ویولن خوشم میومد هم از ژست ویولونیستها .. دبیرستان بودم که یکی از بچه های سال بالایی تو مدرسمون چنتا آهنگ با ویولن اجرا کرد اونجا بود که انگیزم قوی تر شد... تا اینکه دبیرستان و کنکور تموم شد و فرصت پیدا کردم که سراغ موسیقی برم و الانم خیلی ویولنو دوس دارم ...

[cx420]

هیچوقت به اینکه یه روزی منم میتونم ساز بزنم فکر نمیکردم تا اینکه توی مهمونی کنسرت یانی رو گذاشتن همه نگاه کردن منم نشستم نگاه کردم شاید اون موقع بود که به پیانو علاقه پیدا کردم البته قبل این موضوع هم. هم کلاسیام پیانو میزدن الانم تعجب میکنم که چی شد من پیانو رو انتخاب کردم به نظر من پیانو صدای متعادلی داره همیشه دوست داشتم موسیقی ای گوش بدم که اشکمو در بیاره البته من به غم اعتقادی ندارم
مرسی از تاپیکتون

[Brilliant]

منم از پنج شیش سالگی به موسیقی علاقه ی شدید داشتم مخصوصا به گیتار الکتریک وپیانو
اما بچگیام از کلاس رفتن متنفر بودم
گذشتو ما اومدیم راهنمایی و شیفته ی ویولن اینا شدیم(چلو باس آلتو) اما بازم حسش نبود
باز گذشتو اومدیم دبیرستان دیدیم نبا فایده نداره لا اقل بده تئوری رو یاد بگیریم
تئوریرم یاد گرفتیم دیدیم نبا باز فایده نداره نمیتونیم تا بعد دیپلم صبر کنیم...
این شد که هارمونیکا کروماتیکو بخاطر قابل حمل بودن و ساده به نظرررر اومدن انتخاب کردیم و باهاش اصوات نکره تولید میکنیم...
تا ببینیم بعداچی میشه اگه زنده باشم سرم که خلوت شه کمپلت میزنم تو خط موزیک...! D:

[kak_maki_new]

خيلي زندگي نامه هاي جالبي بود ... مثل اينكه بقيه دوستان نميخوان اسرار زنديشون رو بشه

[RaziYeH]

آقا نیما این بخش بسیار کوچکی از زندگی بود زندگی نامه واسه خودش 1 رمان 2 الی 3 جلدی یا شایدم بیشتره :d

[mahboube]

من توی خانواده ی هنرمندی به دنیا اومدم ولی هیچکدوم موسیقی کار نمیکردند فقط برادرم که وقتی دلش میگرفت می خوند از بچگی همه میگفتند اگه نقاشی را ادامه بدی پیشرفت میکنی ولی دوست داشتم تو زمینه های دیگه برم ولی هیچ وقت به موسیقی جدی فکرنمیکردم تا اینکه توی شرایطی قرار گرفتم که احساس میکردم به پوچی رسیدم مدت ها توی سکوت مطلق زندگی کردم بعد از یک سال و نیم تصمیم گرفتم با ویولن شروع کنم بدون اینکه فکر کنم دوست دارم یا نه رفتم حوزه هنری و با استادم آشنا شدم بعد هم رفتم آکادمی که سازم را نشون بدم که موندگار شدم استادم خیلی کمکم کرد به زندگی برگردم کم کم عاشق ویولن شدم ولی الان باهام قهریده 3 ماه میشه که نقاشی را هم شروع کردم

[kak_maki_new]

من توی خانواده ی هنرمندی به دنیا اومدم ولی هیچکدوم موسیقی کار نمیکردند فقط برادرم که وقتی دلش میگرفت می خوند از بچگی همه میگفتند اگه نقاشی را ادامه بدی پیشرفت میکنی ولی دوست داشتم تو زمینه های دیگه برم ولی هیچ وقت به موسیقی جدی فکرنمیکردم تا اینکه توی شرایطی قرار گرفتم که احساس میکردم به پوچی رسیدم مدت ها توی سکوت مطلق زندگی کردم بعد از یک سال و نیم تصمیم گرفتم با ویولن شروع کنم بدون اینکه فکر کنم دوست دارم یا نه رفتم حوزه هنری و با استادم آشنا شدم بعد هم رفتم آکادمی که سازم را نشون بدم که موندگار شدم استادم خیلی کمکم کرد به زندگی برگردم کم کم عاشق ویولن شدم ولی الان باهام قهریده 3 ماه میشه که نقاشی را هم شروع کردم

اي شيطون

[amirfriendship]

من ابتدا بر اساس جو روزگار رفتم سراغ گیتار. بعدا ارمیک و دیدم از گیتار خوشم اومد. از بچگی ویولن را دوست داشتم اما چون همه می گفتن سخته و باید از بچگی شروع کرد ترسیدم برم طرفش. تا اینکه بالاخره عظمم رو جزم کردم و ویولن هم شروع کردم. البته عشق به بیژن هم بی تاثیر نبوده

[stwo]

درود بر همه ی دوستان هنرمند
من تو خانواده ی بزرگ شدم که به موسیقی علاقه مند هستن من مادر دف میزنه و دایی تمبک میزنه و زندایی سنتور کار میکنه علاقه مندی من به موسیقی یک دلیلش این بود ، مهم ترین دلیلش این بود که تو کنسرت هم نوا با بم استاد شجریان وقتی دیدم استاد علیزاده با چه عشقی ساز میزنه طوری که تمام دنیا تو سازش خلاصه شده علاقه مندیم برای یادگیری موسیقی بیشتر شد و دوست داشتم این حس رو تجربه کنم . چون از ابتدا سه تار و دوست داشتن. این ساز رو انتخاب کردم حالا که یکم وارد شدم میفهمم که استاد علیزاه و بقیه ی اساتید چرا وقتی ساز میزنن انگار تو این عالم نیستن و با تمام احساسشون ساز میزنن

[amante]

اولش بگم خب من سه تار میزنم اما خب همه ی فرومم میگردم حالا چه اشکال داره تو قسمت ویولونم پست بذارم بالاخره گفتگوی تمدن ها و سازها و از اینا(اینارو گفتم که نزنید یه وقت منو :دی)

ولی جدی از موضوع بحثتون خوشم اومد خودمو قاطی کردم




هوم, خب اولین پست رو همینجا افتتاح کنیم.

راستیش من کلا وقتی یه چیزو میفهمم دوس دارم تا دوزاریم بیفته که باید یادش بگیرم یه دهه میگذره:دی

از بچگی ساز دهنی و دوس داشتم اما دیر رفتم کلاسش, اما جدا زده شدم از سازش. فقط واسه اینکه یه نت واسه ساز دهنی گیر بیارم که بزنم پیر میشدم(اقا ما بلد نیستیم خودمون اهنگ تنظیم کنیم واسه سازدهنی , زوره مگه؟!!!)

بعدشم عرضم به خدمتتون که اینجوری شد که رفتیم ساز دهنیو بعدم ولش کردم

اما قصه ی سه تارم جالبه


اقا من کلا تا همین چند ماه پیش موسیقی سنتی گوش نمیدادم(فش نده, ااا) یعنی کلا بدم میومد, کلا نزدیکانو دوستای خنگمم بخاطره من هیچوقت نمیذاشتن(برشو حال کن:دی) اما خب یه سری خدایی بود چی بود نمیدونم منیکه مثلا عشق موزیک جاز و بلوز و کلا این قرطی بازیا بودم دیدم تو یه وبلاگ زده یه سه تار نوازیه خیلی قشنگ از استاد علیزاده. گفتم هه دیگه این ساز با 4 تا سیم چیه که قشنگیش کجا باشه؟!! گفتم حالا دانلود کنم بخندم یکم, نمیدونم شاید باورتون نشه اما من تقریبا فکر کنم 4 ساعت فقط یه اهنگ رو گوش کردم, نمیتونم بگم دفعه ی اول که گوش دادم صدای این سازو چه حالی داشتم. بغض کل سینمو گرفته بود چشام پر شده بود و بی اختیار اشکم روون. صدای این ساز تنها چیزیه که وقتی میگیرمش دستم و میچسبونمش به خودم از همه چی رهام میکنه. نمیشه حسشو توصیف کرد, باید زندگی کرد


اوه چقدر ررمانتیکیدم. بیاید بوسم کنید:دی

ولی جدی الان صدای سه تارو به هیچ سازی نمیدم, کارم شده فقط غم ساز استاد علیزاده , ناله ساز استاد و لطفی و ...

[marcusfenix]

من درخانواده ای بزرگ شدم که هیچی از موسیقی نمیدونستن و من هم تو این 12 13 سالی که ساز میزنم چیزی از موسیقی نفهمیدم

[mana44g]

منم ابتدایی بودم که تصمیم گرفتم برم کلاس ارگ آخه یکی از همسایه هامون ارگ میزد عالی... منم تحت تاثیر قرار گرفتم رفتم کلاس ولی یه سال گذشت و دیگه از ارگ خوشم نیومد و نرفتم. البته گهگاهی یکم میزنم ولی ویولنم رو بیشتر دوست دارم... خلاصه سه سالی گذشت و تصمیم گرفتم ویولن یاد بگیرم چون هم تو کنسرتا وقتی میدیم ویولن میزنند خوشم میومد هم یه دوستی داشتم که ویولن میزد و منم عاشق این ساز شدم هرچی اطرافیان هم گفتن سخته و فلان گوش ندادم...
الانم یه ساله که این سازو میزنم و خیلی دوسش دارم و با دنیا عوضش نمیکنم...