درود بر علیرضا امیر صمیمی خوشحالم از اینکه باز هم می بینم مثل قدیم در سایت می بینمت و از گفته ها و نظر هات مستفیض میشیم . . .
به نوبه خودم به عنوان یک هنر جوی ساده سه تار و از دید منطقی قضایا باید بگم که شما دو انسان از 2 کشور یا قاره ی غیر هم نام را در ذهن خود مجسم کنید که هیچ یک از این افراد زبان یکدیگر را نمی دانند . . .
آیا امکان این موجود می باشد که این دو نفر با هم به بحث و تبادل نظر بپردازند و از یک موضوع به یک نتیجه صحیح برسند . . .
مسلما هر عقل سلیمی این گفته را رد خواهد کرد و می گوید امکان چنین چیزی غیر ممکن می باشد مگر اینکه یکی از این دو نفر به زبان دیگر فرد مسلط باشد و درککند که طرف مقابلش چه می گوید . . .
یا اینکه از یک زبان مشترک به الفرض مثل : زبان انگلیسی استفاده کرده و گفته های هم را متوجه و از موضوع خویش به نتیجه و هدفی برسند . . . .
خب در مورد ساز های سنتی و غربی هم به همین صورت می باشد . . .
مگر میشود گیتار الکتریک را با تار یا سه تار تلفیق کرد ، بدون اینکه زبان مشترکی داشته باشند و یکدیگر را درک کنند ؟!!!
((در اینجا زبان مشترک را گام ماهور یا همان دو ماژور حساب کنید))
که به نظر بنده آن هم باید به نحوی از لحاظ طنین با هم نزدیک باشند !!
بگذریم . . .
بعضی کار هار را مشاهده می کنم که با گیتار گوشه ای در دستگاه نوا را می نوازند!!!
شاید نمونه هایی را دیده باشید .
هر چند به گوش بعضی از مستمعین شاید زیبا بیاید ولیکن برای اهل فن مسلما مفهومی نخواهد داشت یا اگر هم داشته باشد به طنز بیشتر شبیه است تا کار هنری !
اگر از طرفی نیز ، به قضایا نگاه کنیم در آلبومی از استاد شهرام ناظری به نام در گلستانه
شعر های سهراب سپهری با دکلمه هایی خوانده و نوازندگان ویالون و سنتور و . . . نیز آن را در دستگاه همایون و آواز اصفهان اجرا می کنند . . .
این کار نیز تلفیقی است!!! چرا ؟! چون ما در ساز هایی ایرانی و اصیل ویولن نداشته ایم ، در واقع ویولن ما همان کمانچه است!! مگر نه ؟!!
ولیکن در این البوم و آلبوم هایی شبیه به این می توان مشاهده کرد که از ساز هایی شبیه ویولن ، پیانو ، کنترالتو ، قره نی و . . . استفاده شده و با چه ظرافت خاصی آهنگساز با استفاده از یک زبان مشترک این آلبوم را خلق کرده . . .
و نتیجه اینکه حتما باید از زبان مشترکی استفاده شود در بین این ساز ها و منظور از زبان مشترک چیزی نیست جز گام هایی که هم در موسیقی غربی هم در موسیقی ایرانی دیده میشوند ، که نظیرش را در بالا عرض کردم خدمتتان . . .
گذشته از اینها تلفیق تنها این نیست. . .
و فقط من بین موسیقی سنتی (بهتر است بگویم اصیل) را مثال زدم و ساز های کلاسیک غربی . . .
چه بسا ما در بین سبک های مختلف مثل : پاپ ، راک ، ترنس ، رپ ، جاز و . . . نیز تلفیق را داریم که آن هم خدا به داد اهل فنش برسد ، که وقتی می بینم بر روی پانک و راک اندرول ، شعر عاشقانه می خوانند ، برایم جای بسی اندیشیدن دارد . . .
یا وقتی رپ را به صورت به قول خودشان 6/8 می خوانند و آهنگ بابا کرم درونش اجرا می شود مرا به فکر وا میدارد . . .
ببخشید پر حرفی کردم از نظرات دیگران نیز بهره خواهم برد . . .
از علیرضا به خاطر این تاپیک سپاسگذارم . . .
علاقه مندي ها (Bookmarks)