بیاین تو تا استیل نوازندگی ویولن رو براتون شرح بدم

[farzad226]

این صدای نت ها رو از کجا میتونم دانلود کنم؟ البته صدای واقعی؟
چندتا سایت پیدا کردم اما مثل اینکه با نرم افزار درست کردن کلا صداش فرق میکنه

[m_rv_2008]

این صدای نت ها رو از کجا میتونم دانلود کنم؟ البته صدای واقعی؟
چندتا سایت پیدا کردم اما مثل اینکه با نرم افزار درست کردن کلا صداش فرق میکنه

اگه بري توي اين سايت يه چارت فينگر برد گذاشتن كه البته من نديدم ولي شايد بتونه كمكت كنه. دوما هم اين كه براي كوك كردن ويولن يه سيم كوك شده باشه كافبه. البته اگه تازه شروع كردي كه نه . ولي به هر حال گوشي تلفن رو بردار . بذار بوق آزاد بزنه. گوش كن. صداي سل ميشنوي. سيم چهارم رو كوك كن. بقيه رو هم با اون كوك كن. ولي اگه ميخواي دانلود كني لا رو دانلود كن. فارسي بنويس تو گوگل سرچ كن. توي وبلاگ هاي ايراني هم هستش.

[farzad226]

نه برای کوک نمیخوام. ویالون کوک هست. نت های روی سیم رو میخوام
سایت زیاد هست اما هیچکدوم شباهتی نمیدن به صدای واقعی ویالون. مثل صدای ضیط شده هستن. همخونی ندارن

[Nilya]

این سایت صدای ممتد پخش میکنه. بد نیست [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

[shima_kh]

سلام. میشه بگید تیونر چیه؟ و مترونوم چیه ؟
و اینا چه فرقی با هم دارن ؟
2- برای اینکه بدونیم داریم یک نت رو درست میزنیم یا غلط چه راهی هست ؟

[fatemeeh]

استاد توضیحاتتون عالی بود
مرسی

[m_rv_2008]

سلام. میشه بگید تیونر چیه؟ و مترونوم چیه ؟ و اینا چه فرقی با هم دارن ؟ 2- برای اینکه بدونیم داریم یک نت رو درست میزنیم یا غلط چه راهی هست ؟

سلام شيما. اينا كه دو تا كلمه انگليسي هستن . تيون يعني كوك دقيق كردن. براي تلويزيون هم همينه . يعني وقتي دنبال فركانس خاصي مي گرديم همينه. چه صوتي چه تصويري. پس با اين حساب تيونينگ يعني كوك كردن و تيونر يعني چيزي كه باهاش ميشه كوك كرد. مترونوم هم از متر مياد يعين اندازه گيري. يعني اين زمان اين فركانس ها رو اندازه ميگيريم. مثلا وقتي ميگن سياه برابر 86 ميتونيم با مترونوم سرعت ضرب رو براي يك نت سياه 86 تعيين كنيم و يا هر جور ديگه اي كه بخوايم. مترونوم همونيه كه اوايل كار در ويولن نوازي با ضرب پا كارش رو انجام ميديم. سوال دومت هم كه بايد بگم اگه منظورت ويولن نوازي هست كه سيمها رو كه هر كدوم يك نت خاصي هستن رو با تيونر كوك مي كنيم و بقيه نت ها رو با انگشت گذاري بايد پيدا كنيم كه تقريبا گوشي هست و يه مدتي طول ميكشه تا بتونيم اين كار رو دقيق انجام بديم. كم كم گوش كه عادت كنه اگه خارج بزنيم خود به خود متوجه ميشيم و اصلاحش مي كنيم. اين قدر اين كار اصلاح رو انجام ميديم تا بالاخره ميزان خارج رفتن هامون كم بشه و همين طور كم و كمتر تا بالاخره به صفر برسه. موفق باشي.

[faramarzlotfy]

مطالب بسیار آموزنده و مفید . ای کاش تایپیک کمانچه رو هم ادامه میدادی

[m_rv_2008]

سلام فرامرز. متاسفانه اون تاپیک چون خیلی کم بودیم و استقبالی هم نشد ازش تنها ثمره اش همین مدالی شد که زدن کنار آواتارم. خداییش هم آدم حوصلش نمیشه برا در و دیوار حرف بزنه که. واسه همین تعطیلش شد. حالا شاید بعد ها ... .

[majid55]

این سایت صدای ممتد پخش میکنه. بد نیست [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

این فایل فلش همون تیونره تو سایت دیگه نمی خواد برید اونجا از سورس سایت داتلود کردم بفرما
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

[m_rv_2008]

با عرض سلام و خسته نباشید و با عرض سپاس فراوان از استقبال و پسند شما بزرگواران از این تاپیک یه مطلبی هست که بد ندیدم با بقیه در میون بذارم.
باور بفرمایید مقوله ناکل دست چپ یعنی دستی که باهاش انگشت گذاری انجام میشه و پوزیسیون ها شکل می گیرن خیلی خیلی خیلی مهمه. بیشتر از اون چیزی که فکرشو می کنید. نباید کوچکترین لغزشی توی استایل و فرمش ایجاد بشه وگرنه با اولین لغزش اولین صدای خارج به گوش میرسه. شاید قبلا هم گفته باشم . اگه دست رو به فرم پنجه کشیدن گربه بگیریم کاملا خشک و قوی ، این میشه استایل مربوط به ناکل دست چپ. البته این کاملا اغراق آمیز هست. یعنی ماهیچه ها رو باید بعد از درک فرم دست شل و نرم گرفت. اما فرم استخوان های دست باید به همون حال باقی بمونه. یعنی عضلات دست هستن که ملایم میشن نه اسکلت دست. اگه مچ یا ناکل (اون خط بالایی کف دست که انگشت ها از اون جا شروع میشن) یا بند اول انگشت ها شکلشون رو خارج از حالت پنجه بگیرن مطمئنا نت ها فالش خواهد شد. برای به پوزیسیون رفتن هم همین طوره. یعنی متر ما برای حرکت در کنار گریف به وسیله باز و بسته شدن ساعد و از آرنج انجام میشه نه با مچ و ناکل دست. در تمام مدتی که پوزیسیون ها در حال تغییر هستن این مچ و ناکل دست باید به همون شکل باقی بمونن.
مورد دیگه ای هم هست که در حین انجامش بیشتر اوقات این فرم تغییر می کنه اونم وقتیه که هنر جو میخواد ویبراسیون رو تمرین کنه. اصلا اگه این فرم مچ و ناکل و بند اول نگشتان رو تغییر ندیم و ویبره رو اجرا کنیم ویبره ها بسیار نرم تر و تند تر اجرا میشن و شکل کار هم بسیار کلاسیک تر میشه. و این موردیه که در ویولن نوازی ایرانی در حد صفر هست. چون اصلا لازم نیست.
یه چیز دیگه هم که برای این فرم دست چپ میشه گفت اینه که اگه درست حفظ بشه خود به خود انگشت گذاری های پوزیسیون ها هم درست و داخل در تونالیته اجرا میشن. چون فاصله انگشت ها اگر چه در پوزیسیون های بالاتر به هم نزدیک تر میشه اما این عمل به خودی خود به خاطر کلفت تر شدن دسته ویولن در اسلوب صحیحش قرار میگیره و نیازی نیست که شما بخوای انگشت ها رو به هم نزدیک کنی یا از هم دور کنی. فقط نباید فراموش کرد که موقع تعویض یه پوزیسیون به پوزیسیون دیگه شست دست چپ رو کاملا شل بگیریم که دست آزادانه حرکت کنه و پوست دستمون هم کشیده نشه که حرکت با مشکل انجام بشه.
این یه مطلب خیلی خیلی خیلی مهمیه که بدون رعایت اون کلا ویولن نوازی با مشکل روبرو میشه و امکان موفقیت در حدود صفر خواهد بود. این روزا در هنرجوها خیلی این رو میبینم . البته خودم دیگه تدریسی ندارم. به خاطر مشغله های کاری و فکری و زندگی. ولی در هنرجوهای دیگران دیدم. بد ندیدم با شما ها در میون بذارم. باور کنید تاثیرش در نوازندگی بسیار بالا خواهد بود اگه درست انجام بشه. خلاصه این که موفق باشید.
به خاطر نتایج رای گیری هم که باعث خوشحالی میشه خیلی سپاسگذارم.

[m_rv_2008]

سلام خدمت همه دوستان. یه موضوعی که تازگیها از روی دست بعضی از دوستان کلاسیک نواز متوجه شدم اینه که غالبا چون کتاب های لو ویولن رو کار کردن و ویبره کلاسیک رو در دو کتاب اول آموزش نمیدن و با توجه به این که خیل عظیمی از این هنرجویان حتی به انتهای کتاب اول هم نمی رسند و نصفه نیمه رهاش می کنند و به همین منوال اساتید هم همتی برای اصلاحش خرج نمی کنند همین مقوله استایل صحیح دست چپ دور گریف هست که واقعا اگه درست نباشه یا ویبراسیون رو عملی نمی کنه یا با زحمت و فشار زیادی روبروش می کنه. البته اساتید فن خودشون درست این کار رو انجام میدن اما چون مسئله بسیار ساده ایه و درهمون جلسات ابتدایی بهش توجه میشه بعدها خود به خود از دستور مراقبت های روزانه حذف میشه. نکته اینه که باید به کلی دقت بشه که شست دست درست زیر انگشت دوم یا به نظر من فقط اگه خیلی سخته کمی به اندازه چند تار مو عقب تر زیر گریف گذاشته بشه. ممکن هم هست که توی یه عکسی ببینید که عقب تر از اینا گذاشته شده. اما اگه با دقت نگاه کنید میبینید بین بند اول و دوم شست (دو تا بند بیشتر نداره) همین جاییست که من گفتم. حالا اونا که زیر انگشت اول میذارن این شست رو یه بار هم این جوری که عرض شد امتحان کنن مطمئن باشن که تفاوت رو به راحتی احساس می کنن. دقیقا مثل الاکلنگه دیگه. محور باید تقریبا به وسط نزدیک باشه. این طور اگه روی دست جا بیفته و استایل دست چپ خودش رو اصلاح و آماده کرده باشه حرکات رفت و برگشت سریع و با دامنه بزرگی ایجاد میشه که لذت شنیدن یه نت طولانی رو به دست خواهد داد. با تشکر.

[virtuoso]

سلام پرویز خان. خیلی ممنون از آموزش های مفید و نکات کاربردی که میگین. یه سوال: دقیقا نفهمیدم یعنی چی شست زیر انگشت دوم قرار بگیره؟ میشه بیشتر توضیح بدین.

اون مطلب در مورد ناکل دست چپ هم خیلی خوب بود. خیلی ممنون

[m_rv_2008]

سلام پرویز خان. خیلی ممنون از آموزش های مفید و نکات کاربردی که میگین. یه سوال: دقیقا نفهمیدم یعنی چی شست زیر انگشت دوم قرار بگیره؟ میشه بیشتر توضیح بدین.

اون مطلب در مورد ناکل دست چپ هم خیلی خوب بود. خیلی ممنون

سلام. البته شما که استاد مایی. ولی چون احتمالا جملاتم نامفهوم بوده یه کم بیشتر در موردش می گم.
ببین دو نقطه از دست در هنگام ویبره دادن به دسته ویولن مرتبط هستن. یکی شست و یکی نوک انگشتی که برای به صدا در اوردن اون نت پیش فرض روی سیم مربوطه قرار گرفته. درسته ؟ اون بغل کف دست یا همون کناره انگشت اول که به گریف میچسبه در هنگام ویبره دادن باید جدا بشه. البته این که میگم برای ویبره کلاسیک و نتهای طولانی مدته . مثلا توی یه قطعه آندانته یه نت سیاه رو باید این شکلی زد که گوش نواز هم باشه علاوه بر درستی صدا.
اون نقطه ای از زیر ( زیر متمایل به چپ) دسته ویولن که شست اونجا قرار میگیره ، اون نقطه باید نزدیک به انگشت دوم باشه. مثلا در پوزیسیون اول روی سیم لا میشه زیر نت دو . البته دقیقا زیر زیر نیست. یه کمی عقب تر میفته . این هم که میلیمتری میفته عقب تر به خاطر اینه که چون وقتی داری ویبراسیون رو اعمال می کنی وقتی که ناکل دست به جلو حرکت داده میشه و کاملا در حالت فوروارد قرار داره اون موقع دقیقا این نقطه زیر دسته و اون انگشت دوم که نت دو رو گرفته روبروی هم قرار می گیرن . هر چند که اگر در حالت عادی هم روبروی هم باشن ضرری نداره. اگه دقت کنید روی دست نوازندگان بزرگ هم این مسئله مشخصه. یعنی ممکن هست بند اول رو رو به عقب داده باشن که نوک شست ممکنه روبروی انگشت اول هم باشه. ولی وقتی دقت کنی میبینی که اون بند اول شست اصلا درگیر ویبراسیون نیست و کاملا رها شده هست. اما مفصل بین بند اول و دوم شست که نقطه اتکای دسته ویولن هست همون جایی قرار گرفته که میگم. حالا اگه این مورد که گفتم رو در باره نت هایی که کشش بلندی دارن امتحان کنید خودتون متوجه میشید و حتی بعد از مدتی میبینید که به شرطی که انگشت چهارم حالت هلالی خودش رو حفظ کرده باشه ویبره دادن روی انگشت چهارم هم که به نظر سخت میاد ، چندان با دووووشواری روبرو نمیشه. الان فکر کنم گفتم منظورم چی بوده. مرسی از توجه دوستان.

[virtuoso]

خیلی ممنون آقا پرویز. اختیار دارین ، شاگرد هم به زور هستم چه برسه به استاد! بی اغراق خیلی از نکات رو از توی همین تاپیک یاد گرفتم و به خیلی از افراد هم خوندن این تاپیک رو پیشنهاد کردم.
خیلی نکته ی خوب و جالبی بود. باید تمرین کنم که با این وضعیت ویبراسیون رو یاد بگیرم هرچند که هنوز ویبراسیون روی انگشت چهارم برای من سخته.

[m_rv_2008]

با عرض پوزش از این که این روز ها دارم زیاده گویی می کنم و یه کم پر رو شدم. راستش مدتی که کمتر میام نت آهنگ و طبیعتا چون تعداد پست هام در مقاله های مختلف کم شده دیگه مدتیه که کارت زرد و از این جریمه ها کمتر می گیرم. برای همین جرات می کنم چند تا پست حد اقل مربوط به ویولن بذارم. هر چند این روز ها تعداد کار های بچه های گروه ویولن خیلی کمتر شده. قبلا تقریبا سایت رو اشغال کرده بودیم. بگذریم ... .
آقا یه مطلبی که الان یادم نیست که قبلا گفتم یا نه ولی خالی از لطف نیست که اگه گفته باشم هم باز تکرار کنم (هر چند یادن نمیاد گفته باشمش و حوصله تورق صفحات گذشته رو هم ندارم) در مورد آرشه های مارتلاتو هست که همون مارتل بزرگ هم میگن. این آرشه ها اگر چه مقطع به نظر میرسن ولی در حقیقت مقطع نیستن. یعنی اگه بخوایم مقطع نتی رو بنوازیم که همون استاکاتو باید بزنیم ولی این آرشه ها مارتلاتو هستن. یه فرقی که با استاکاتو دارن اینه که در استکاتو به خصوص استاکاتو با آرشه چپ میتونیم چند تا نت رو با یه خط اتصال وصل کنیم و همه رو در یه آرشه به صورت نت های استاکاتو اجرا کنیم. البته در آرشه راست هم داریم. ولی خب آرشه چپ معروف تره. اون ها که ادیت می کنن قطعات ویولن رو (یکی از معروف ترین ادیتور های ویولن آقای گالامیان بودن که از ارامنه ایران بودن البته ساکن ایالات متحده) سعی می کنن که اگر چند تا نت پشت سر هم برای استکاتو در یه قطعه هست این ها جوری آرشه گذاری کنن که به آرشه چپ بیفته. اما برای نت هایی که قراره به صورت مارتلاتو نواخته بشن چپ و راستی نداریم. در هر دو حال یک سانه. اما چیزی که مهمه اینه که این نت ها رو باید با نیمه بالایی آرشه بنوازیم. در حقیقت با پایین آرشه اون جوری که باید درست در نمیاد. در کتب آموزشی هم گفته شده که با نیمه بالایی آرشه. اتود شماره 4 از کروتزر که برای تمرین استاکاتو در آرشه های چپ خیلی مفید هست در حقیقت یه جور تمرین مارتل هم هست. چون یه آرشه مارتل میکشیم و بعد اون نت های استاکاتو رو می زنیم. در انتها یا ابتدای ارشه کشی مارتل موهای آرشه نباید از روی سیم ها جدا بشه. ولی در ابتدای آرشه مارتل صدا به شدت قویه و در انتهاش به شدت ضعیف. چون دستی که ارشه می کشه در پایان نت مارتل کاملا رها میشه. یعنی بدون هیچ فشاری در هر سمتی. کاملا آزاد. این حرکت آرشه کشی مارتل رو هم میشه با قسمت کمی از آرشه انجام داد و هم با قسمت بیشتری. به کنسرت پرلمن با ارکستر اسراییل از کنسرتو چهار فصل ویوالدی در یو تیوب نگاه کنید. کنسرتو بهار با همین آرشه های مارتلاتو انجام میشن. البته مارتلاتو هستن ولی مارتل بزرگ نیستن. ملودی آشنای کنسرتو بهار با همین آرشه ها شکل میگیره. اگه خوب دقت کنید نحوه آرشه کشی و میزان مورد استفاده از آرشه رو به خوبی میتونید تشخیص بدید. این شل شدن یهویی عضلات به خصوص مچ دست راست که آرشه رو داره هدایت می کنه و ضعف ناگهانی صدا باعث میشه به نظر بیاد که آرشه ها مقطع هستن و ...
یه موارد دیگری هم در مورد پوزیسیون توی ذهنم هست که بعدا در پست دیگری به حضورتون عرض می کنم. فعلا یا حق.