0
اول از همه که سلام. دوم این که خب میدونید که من رفته بودم تهران و البته قبلش هم رفتم اصفهان. شماره دو تا از سازنده های ویولن توی اصفهان رو از یکی از بچه های همین سایت گرفتم که دستش درد نکنه. دو تا هم خودم میشناختم ه البته فقط یکیشون توی اصفهان بود یعنی آقای رضوانی. سه تای دیگه یکی شهرضا و یکی شاهین شهر و یکی هم نجف آباد بود. یکی هم توی ***** شهر پیدا کردم که در اصل ***** شهریه ولی الان رفته تهران ، که منم خودم توی تهران باشون آشنا شدم. آقای رضوانی که توی پاساژ عالی قاپو خودشون مغازه دارن. کلا سازهای این سازندگان اصفهانی ایرانی خوان بود. پل رو میبرن عقب تر و انحنای صفحه رو کم میگیرن که صدا نرم و کم حجم بشه. اینا همه سازهاشون زیر یک میلیون میگفتن و البته آقای رضوانی یه نمونه می ساخت که حدود 1 میلیون و نیم بود اگه اشتباه نکنم. بعدش رفتم تهران. توی تهران سه تا سازنده خوب پیدا کردم. اولی آقای اکبری بود که سازهاشو میگفت از 4 میلیون شروع میکنه به ساخت. آقای اکبری از شاگردان استاد قنبری مهر هستن. یکی دیگه آقای ضیایی بودن که توی سایت گفتگوی هارمونیک هم مطلب مینویسن. اتفاقا همین امروز هم که شنبه هست رفتن ایتالیا. سازهایی که توی کارگاهشون میسازن میگفتن دو میلیون. سازهایی که خودشون بسازن گفتن از 3 میلیون و نیم شروع میکنن ولی من توی کارگاهشون یک ساز هفت میلیونی دیدم فقط که البته خودشون ساخته بودن. این آقا از سازهای دسته دوم اروپایی هم زیاد داره و کلا حق انتخاب بیشتری دارید. یکی دیگه که ***** شهری بودن و به اتفاق آقای ضیایی طرفای میدون رسالت بودن اسمشون آقای طالبی بود. آقای اکبری هم که طرف عباس آباد هستن. آقای طالبی یه مدتی پیش آقای ضیایی کار کردن ولی الان خودشون میسازن. من از سازندگان اصفهانی به همین آقای طالبی اکتفا میکنم که البته تهران هستن و از سایر اونا که اصفهان بودن نمی نویسم چون سازای درخوری هم نداشتن. من اول رفتم پیش آقای ضیایی. ایشون یه ساز داد دستم گفت اینو توی کارگاهشون شاگردانشون ساختن. اینو میگفت دو میلیون ولی صدای یه ویولن معمولی که قیمتش باید خیلی از این رقم پایین تر باشه رو میداد. اصلا قیمتش به دک و پوزش نمیومد. من حاضر بودم برای اون ساز 100 تومن بدم. من یه کم براش ساز زدم. بعد گفت این جور که شما میزنی باید این یکی رو بگیری. رفت یه ساز اورد گفت این 7 میلیون. انصافا ساز خوبی بود و البته نو بود و هنوز صداش جا نیفتاده بود. خلاصه با اونم زدم و خدا شاهده قیمتشون برام مهم نبود. من میخواستم تا ده میلیون برای ساز هزینه کنم. خلاصه وعده دیدار مجدد دادیم و اومدیم بیرون رفتیم پیش آقای اکبری. ادم خوش برخوردی بود. سازهاش خوب میخوند. خوش رنگشون می کرد و طنین خوبی داشتن. ولی در اون لحظه برای فروش آماده نداشت و باید سفارش میدادی که بسازه که طول میکشید و البته منم که کم حوصله هستم و بی خیالش شدم و رفتم پیش آقای طالبی. از صحبت کردن باشون متوجه شدم که آره ایشون هم توی باغ هستن و تقریبا مثل آقای ضیایی از اطلاعات بی نصیب نیستن. این آقا ***** شهری بود. اول یه ساز آورد که از شیره آبنوس رنگ کرده بود. خیلی خوشگل بود. گفت این ساز یک میلیون و نیم. نسبت به اون ساز که آقای ضیایی گفت دو میلیون پادشاه محسوب میشد. یه پادشاه دیگه هم بود که یک میلیون بود. چرا قیمتش کم بود؟ واسه اینکه توی رنگ آمیزی خود چوب دو تا لکه پس داده بود که از قضا خیلی کم رنگ هم بودن. جاشون هم پیدا نبود. روی صفحه پشتی ویولن بود. ولی به خاطر همون از قیمتش کم کرده بود. خداییش ساز خوبی بود. اونا که دنبال ساز یک میلیونی بودن برن اونجا تا نداده اونو بگیرنش. من خودم ضمانتش می کنم. یکی دیگه داشت دو میلیون که تازه ساخته بودش. خیلی خوش رنگ بود. صدای پری داشت و حجیم می خوند. منتها خیلی نو بود و هنوز اون صدایی که در آینده پیدا میکنه رو به دست نیاورده بود. ولی چون من خیلی زبل و تیز هستم تا دیدمش چشممو گرفت و خواستار همین شدم. یه ساز آلمانی هم داشت که قدیمی بود و خوب میخوند که می گفت 4 میلیون. ولی خداییش هم انسان خوبی بود و هم سازای خوبی میساخت. حالا اگه کسی هم میخواد بره اونجا بگه آقای آزاده معرفیم کرد چون منو میشناسه. دیگه اینکه شماره همه اینا که گفتم رو دارم. منتها اینجا نمیشه زد. خصوصی بگید تا بهتون شماره بدم. تاپیک بعدی هم مربوط میشه به ساز. بخونید. مرسی.
علاقه مندي ها (Bookmarks)