سوال از دوستانی که کتاب بیر رو تمام کرده اند

[alone_composer]

امید جان اول تبریک به شما که چنین استادی دارید و اقای امیدوار تبریک به شما که چنین شاگردی دارید ... تقریبا" میشه گفت استاد شما در طی این 2 سال به غیر از نواختن قطعه و پدال و .. ! همراه بیر به شما تئوری موسیقی و درس دادن که اگه کسی بخواد خوب یاد بگیره چند ماهی حدود 6-7 ماه وفت میبره .. چون کتاب تئوری موسیقی شامل نکنته ها و توضیحات بسیاری هست که اگه کسی بخواد بیر و خوب بزنه باید اونهارو هم بلد باشه و همچنین کتاب مبانی اجرای موسیقی .. درسته شاگردان دیگر هم ممکنه مثل شما بزنند اما شما همیشه 1 سروگردن بالا تر خواهی بود . موفق باشی

امیر عزیزم درود بر شما.

بله کاملا صحیح می فرمایید. من سعی می کنم که دقیقا زمانی که در کتاب به یک مطلب جدید می رسیم، همان لحظه (نه زود تر و طبیعتا نه دیرتر) در جزوه ی هنرجویان به طور کامل و مرتب با تفکیک رنگ های مختلف به شرح آن مطلب بپردازم. اگر به این شکل کار شود هنرجو هرگز آن مطلب را فراموش نخواهد کرد.

به عنوان مثال درست هنگامی که به درس 18 می رسیم (که در دست چپ دوبل نت ها استفاده شده اند) به طور کامل در زمینه ی دوبل نت ها و نت های خوشه ای بحث می کنیم.

تا زمانی که برای اولین بار در کتاب در درس 54 کلید فا تدریس نشده من هم با هنرجویی که بیر از ابتدا کار کرده صحبتی از کلید فا نمی کنم. بعد وقتی به 54 می رسیم با هنرجو بحث می کنم و از او می پرسم به نظر تو کلید سل چه مشکلی دارد؟ خود هنر جو به توجه به اینکه می داند نت دو میانی در کجای حامل سل نوشته می شود با اندکی تفکر در می یابد که کلید سل خواستگاه مناسبی برای صداهای بم نیست و 5 خط حامل را به طور نا عادلانه ای به نت های بالاتر از دو میانی اختصاص داده است. اینجاست که وقتی صحبت از راه حل (کلید فا) می کنم، به طور عمقی هنر جو درک می کند که اصلا چرا به این کلید نیاز دارد.

متاسفانه خیلی از مواقع همان اول بدون اینکه هنر جو بداند چرا دارد یک مطلب را یاد می گیرد روی کاغذ کلی مطالب تئوری برای او خالی می کنند از کلیدها و خظوط کمکی بگیرید تا ... علائم تغییر دهنده دیز بمل بکار و غیره!! درست مثل اینکه به بچه ای که کلاس اول ابتدایی است همان روز اول بگویید: این حروف الفباست: الف - ب - پ - ت... ه - ی برو این ها را حفظ کن از فردا صبح با سواد می شوی و کتاب رمان می خوانی!! این بچه باید ابتدا پله به پله با مثال های متعدد شروع کند و به تدریج بیاموزد. زمانی که بچه فقط الف و ب را یاد گرفته با همین دو حرف کلمه می نویسد: آب ، بابا و ... اینگونه است که خواندن و نوشتن همیشه در ذهن ما باقی می ماند چون نیاز به آنرا احساس کردیم و بعد یاد گرفتیم نه اینکه حفظ کنیم. در مورد موسیقی هم بحث دقیقا همین است. هنرجو باید در ذهنش احساس نیاز به مطلب جدید را (در زمان درست و مناسب) حس کند و بعد آن مطلب را یاد بگیرد. مثال دیگر این است مثلا وقتی در درس 29 کتاب به خط اتحاد برسیم، ابتدا از هنرجو می پرسم: به من بگو چگونه با دانش فعلی ات می توانی یک نت 12 ضربی بسازی؟؟؟ (هنرجو نتی بزرگتر از گرد را نمی شناسد) به او می گویم فرض کن تو آهنگسازی هستی و خواستی برای ویولون نتی طولانی مثلا 12 ضربی یا ... بنویسی. چه می کنی؟ تو که بزرگتر از 4 ضرب نتی بلد نیستی؟ (اینجاست که فرایند و مکانیزم تفکر در هنرجو راه می افتد! و احساس می کند دانش فعلی او جوابگو نیست. به محض اینکه احساس خلا و نیاز به مطلب جدید „در اینجا: خط اتحاد” حس شد بلافاصله آن را درک می کند) و هرگز آن را فراموش نخواهد کرد.

این است که من با بعضی از این کلاس های تئوری زیاد موافق نیستم. چون معتقدم برای یادگیری هر مطلبی باید در عمل نیاز به یادگیری آن را برای هنرجو اثبات کنید بعد به راحتی و به صورت دائمی آن را خواهد فهمید.

دوست دار شما

محمد امیدوار تهرانی 22/8/1390

[Acoustic]

آقای امیدوار عزیز ببخشید میخوام سوالی خارج از موضوع تاپیک بپرسم ... چون از خیلی ها پرسیدم جواب مشخصی نگرفتم ...

سوالم اینه ... روش یا کتاب یا هر چیز دیگه ای برای تقویت دشیفراژ سراغ ندارید؟ (برای امتحان عملی کنکور هنر میخوام)

[alone_composer]

آقای امیدوار عزیز ببخشید میخوام سوالی خارج از موضوع تاپیک بپرسم ... چون از خیلی ها پرسیدم جواب مشخصی نگرفتم ...

سوالم اینه ... روش یا کتاب یا هر چیز دیگه ای برای تقویت دشیفراژ سراغ ندارید؟ (برای امتحان عملی کنکور هنر میخوام)

سلام دوست خوب و مهربانم. شما خودتان در جایگاه استاد بنده هستید و امیدوارم توضیحات ناقص بنده را ببخشید.

مشکل اصلی اکثر نوازندگان در دشیفر ضعیف است. و این تا حد بسیار زیادی به دلیل نوع آموزش دیدن نوازنده می باشد. اکثر مدرسین در جلسه ی کوتاه کلاس درس، فقط نکات کلیدی را می گویند و خودشان یک بار درس را می نوازند و سپس از هنر جو می خواهند که خودش برود و در خانه با تمرین درس را اجرا کند. این یک ایراد اساسی دارد: وقتی که شما یک هفته به هنرجو وقت می دهید تا یک درس را بزند، ذهن او در تنگنا قرار نمی گیرد و فرصت کافی برای اجرا و تسلط پیدا می کند. من در هنگام تدریس همان روزی که درس را می دهم، هنر آموز را مجبور می کنم تا همین درس جدید را بنوازد. (این کار را باید از همان جلسات اول و با تمرین های ساده شروع کرد) حسن این کار در این است که هنرجو در حضور معلم و در فرصت کوتاه کلاس مجبور می شود آهنگی را اجرا کند که برای او تازگی دارد. این مقدمه ی پرورش نوازندگان استودیویی با دشیفر قوی است. چون در استودیو فرصت تمرین چندانی برای نوازنده وجود ندارد و باید نت جدید را بلافاصله اجرا کند.

اکثرا هنر آموزانی که در کلاس مجبور به نواختن تمرین جلسه ی بعد خود نشده اند دچار دشیفراژ ضعیف هستند و ریشه ی این مشکل اینجاست. کتاب خاصی را توصیه نمی کنم بلکه اجرای سریع و زیاد قطعات را (به گونه ای که طوری انتخاب شوند که از آسان به سخت باشند) بیشتر می پسندم. بخش بسیار مهمی از نوازندگی در تجربه است و تجربه در اثر اجرای مختلف و متفاوت قطعات زیاد به دست می آید. برای دشیفر قوی شما به تجربه ی بالا از تنگناهایی که به آن اشاره کردم نیاز دارید. مثالی ساده می زنم. چه چیزی باعث شده که ما اکنون کلمات و جملات فارسی را به راحتی بخوانیم؟

مثلا وقتی که شما کلمه ی (کتاب) را می بینید بلافاصله آن را به زبان می آورید ولی یک بچه ی کلاس اول دبستان که حروف را تازه یاد گرفته با بدبختی زیاد این کلمه را سرهم می کند و حرف به حرف می خواند تا به کلمه ی ک----ت----ا-----ب کتاب برسد. من و شما آنقدر این کلمه و مشابه آن را دیده ایم که لازم نیست حرف به حرف آن را بخوانیم با یک نگاه (کلیت کلمه) فهمیده می شود. این در حالی است که اگر کلمه ی جدید و ناشناخته ای را ببینیم که کاملا تازگی دارد برای خواندن آن همان دردسرها را تجربه خواهیم کرد... در مورد موسیقی هم همینطور است. وقتی صدها قطعه ی موسیقی مختلف را تجربه کرده باشید، با Style ها و قالب های مشخصی آشنا خواهید شد و چشم شما به محض دیدن ، آن را خواهد فهمید.

ببخشید اگر من هم تنوانستم آن طور که باید شما را راهنمایی کنم. برایتان بهترین موفقیت ها را صمیمانه آرزو می کنم.

[KORG1357]

درسته که نوشته ها مال چند ماه قبل هستش اما واقعا بحث جالبی بوده ، ارزش داره يک بارديگه هم مطالبش رو بخونيم ، من هم خیلی عجله داشتم بير رو تو چند ماه تموم کنم اما الان نظرم عوض شده

[yaaalll]

من پارسال بود،دقيقا ماه خرداد. بير رو شروع كردم. البته چون خواهرم از سن خيلي كمي كلاس ميرفت؛ من به كمك خواهرم بير رو كار كردم تا خودم ديگه راه افتادم و تنها زدم. خرداد پارسال كه شروع كردم 12 سالم بود، الان چند قطعه ديگه بيشتر نمونده. رو به تموميشه.

[Untouchable]

دوستان یه نکاتی رو آقای امیدوار گفتن مثل جزوه و توضیحات استاد و ... یعنی نمیشه بیرو به تنهایی زد بدون استاد و درست هم یاد گرفت؟!

[محمد رضا آزاد]

سلام. لطفا دوستانی که کتاب بیر رو نواخته اند (چه آنها که با استاد زده اند؛ چه آنها که خودشان کار کرده اند) لطفا با مشخص کردن این که جزو کدام دسته اند بنویسند که چند وقت طول کشید کتاب تمام شود؟ می خواهم حدودی بدانم چقدر زمان می برد کتاب را تمام کنم!

سلام دوست عزیز. من „بیر” رو با استاد کار کردم و تقریبا مدت 4 ماه به طول انجامید که تمومش کنم. موفق باشی.

[hime_sama]

بستگی داره یکی مثل من که هر دفعه یه اهنگ یاد میگیره و قبل از رفتن به کلاس تمرین میکنه بعضیاش رو کجبور میشه دوبار بزنه یکسالو خورده ای این در نهایت تنبلیش بود ولی خب اگه خودت بزنی روی یکی معلومه سه ماهه تموم میشه اگه تلاش کنی بین همین حدوداس

[Black_Violin]

با اینکه این تاپیک قدیمیه و نباید بالا اورده بشه ولی بسیار بحث خوبی بود به خصوص برای تازه وارد هایی مثل من که واقعا نیاز به دونستن خیلی چیز ها دارن ... واقعا توضیحات اقای امیدوار کامل بود و تازه فهمیدم که چه خبره ... البته هانی جان حسابی تاپیک رو نوازش کردند و ما بی نصیب موندیم ... ولی تا همینجاش هم عالی بود.

در این رابطه نظر بنده به عنوان کوچک ترین فرد اینه که یادگیری سازی به عظمت و پرکاری پیانو کار کوچکی نیست وقطعا و 100درصد نیاز به استاد جهت رفع و رجوع نیازهای هنرجو داره ..
اما واقعا کار کردن کتاب بیر با این سطح وسیع اموزشی در طول چند ماه کار ناممکن و تا حدی نادرست به نظر میرسه ..

اما چیزی که خیلی مهمه اینه که آقا چه اهمیتی داره واسه شما که کی این کتاب تموم میشه ؟ گیرم که تموم شد !! شما یک نوازنده حرفه ای در سطح جهانی هستید ؟ این مهمه که شما چه کردید ... چقدر صحیح می نوازید ... واقعا لذت میبرد از نوازندگی خودتون ؟ نظر دیگران چیه ؟

مهم نوازنده شدن و نوازنده بودنه ... نه تمام کردن یک کتاب ...

باز هم از راهنمایی های دوستان ممنونم

[DSK]

امیر عزیزم درود بر شما.

بله کاملا صحیح می فرمایید. من سعی می کنم که دقیقا زمانی که در کتاب به یک مطلب جدید می رسیم، همان لحظه (نه زود تر و طبیعتا نه دیرتر) در جزوه ی هنرجویان به طور کامل و مرتب با تفکیک رنگ های مختلف به شرح آن مطلب بپردازم. اگر به این شکل کار شود هنرجو هرگز آن مطلب را فراموش نخواهد کرد.

به عنوان مثال درست هنگامی که به درس 18 می رسیم (که در دست چپ دوبل نت ها استفاده شده اند) به طور کامل در زمینه ی دوبل نت ها و نت های خوشه ای بحث می کنیم.

تا زمانی که برای اولین بار در کتاب در درس 54 کلید فا تدریس نشده من هم با هنرجویی که بیر از ابتدا کار کرده صحبتی از کلید فا نمی کنم. بعد وقتی به 54 می رسیم با هنرجو بحث می کنم و از او می پرسم به نظر تو کلید سل چه مشکلی دارد؟ خود هنر جو به توجه به اینکه می داند نت دو میانی در کجای حامل سل نوشته می شود با اندکی تفکر در می یابد که کلید سل خواستگاه مناسبی برای صداهای بم نیست و 5 خط حامل را به طور نا عادلانه ای به نت های بالاتر از دو میانی اختصاص داده است. اینجاست که وقتی صحبت از راه حل (کلید فا) می کنم، به طور عمقی هنر جو درک می کند که اصلا چرا به این کلید نیاز دارد.

متاسفانه خیلی از مواقع همان اول بدون اینکه هنر جو بداند چرا دارد یک مطلب را یاد می گیرد روی کاغذ کلی مطالب تئوری برای او خالی می کنند از کلیدها و خظوط کمکی بگیرید تا ... علائم تغییر دهنده دیز بمل بکار و غیره!! درست مثل اینکه به بچه ای که کلاس اول ابتدایی است همان روز اول بگویید: این حروف الفباست: الف - ب - پ - ت... ه - ی برو این ها را حفظ کن از فردا صبح با سواد می شوی و کتاب رمان می خوانی!! این بچه باید ابتدا پله به پله با مثال های متعدد شروع کند و به تدریج بیاموزد. زمانی که بچه فقط الف و ب را یاد گرفته با همین دو حرف کلمه می نویسد: آب ، بابا و ... اینگونه است که خواندن و نوشتن همیشه در ذهن ما باقی می ماند چون نیاز به آنرا احساس کردیم و بعد یاد گرفتیم نه اینکه حفظ کنیم. در مورد موسیقی هم بحث دقیقا همین است. هنرجو باید در ذهنش احساس نیاز به مطلب جدید را (در زمان درست و مناسب) حس کند و بعد آن مطلب را یاد بگیرد. مثال دیگر این است مثلا وقتی در درس 29 کتاب به خط اتحاد برسیم، ابتدا از هنرجو می پرسم: به من بگو چگونه با دانش فعلی ات می توانی یک نت 12 ضربی بسازی؟؟؟ (هنرجو نتی بزرگتر از گرد را نمی شناسد) به او می گویم فرض کن تو آهنگسازی هستی و خواستی برای ویولون نتی طولانی مثلا 12 ضربی یا ... بنویسی. چه می کنی؟ تو که بزرگتر از 4 ضرب نتی بلد نیستی؟ (اینجاست که فرایند و مکانیزم تفکر در هنرجو راه می افتد! و احساس می کند دانش فعلی او جوابگو نیست. به محض اینکه احساس خلا و نیاز به مطلب جدید „در اینجا: خط اتحاد” حس شد بلافاصله آن را درک می کند) و هرگز آن را فراموش نخواهد کرد.

این است که من با بعضی از این کلاس های تئوری زیاد موافق نیستم. چون معتقدم برای یادگیری هر مطلبی باید در عمل نیاز به یادگیری آن را برای هنرجو اثبات کنید بعد به راحتی و به صورت دائمی آن را خواهد فهمید.

واقعا من به شاگردان استاد امیدوار تهرانی غبطه میخورم.
من باید در رویاهام چنین استاده خوبی مثل شما پیدا کنم...
واقعا اگه اساتید موسیقی ما به اندازه آقای امیدوار تهرانی به آموزش صحیح توجه میکردن الان هنرجوهای موسیقی کشور دو برابر میشدن و سطح موسیقی بسیار بالا میرفت...

[r_a_m_i_n]

با اینکه این تاپیک قدیمیه و نباید بالا اورده بشه ولی بسیار بحث خوبی بود به خصوص برای تازه وارد هایی مثل من که واقعا نیاز به دونستن خیلی چیز ها دارن ... واقعا توضیحات اقای امیدوار کامل بود و تازه فهمیدم که چه خبره ... البته هانی جان حسابی تاپیک رو نوازش کردند و ما بی نصیب موندیم ... ولی تا همینجاش هم عالی بود.

در این رابطه نظر بنده به عنوان کوچک ترین فرد اینه که یادگیری سازی به عظمت و پرکاری پیانو کار کوچکی نیست وقطعا و 100درصد نیاز به استاد جهت رفع و رجوع نیازهای هنرجو داره ..
اما واقعا کار کردن کتاب بیر با این سطح وسیع اموزشی در طول چند ماه کار ناممکن و تا حدی نادرست به نظر میرسه ..

اما چیزی که خیلی مهمه اینه که آقا چه اهمیتی داره واسه شما که کی این کتاب تموم میشه ؟ گیرم که تموم شد !! شما یک نوازنده حرفه ای در سطح جهانی هستید ؟ این مهمه که شما چه کردید ... چقدر صحیح می نوازید ... واقعا لذت میبرد از نوازندگی خودتون ؟ نظر دیگران چیه ؟

مهم نوازنده شدن و نوازنده بودنه ... نه تمام کردن یک کتاب ...

باز هم از راهنمایی های دوستان ممنونم

آقا مهمه مهمه... خب بایذ بفهمیم از بقیه و از حالت نرمال عقب تر هستیم یا جلوتر... این تاثیر گذاره

- - - Updated - - -

با اینکه این تاپیک قدیمیه و نباید بالا اورده بشه ولی بسیار بحث خوبی بود به خصوص برای تازه وارد هایی مثل من که واقعا نیاز به دونستن خیلی چیز ها دارن ... واقعا توضیحات اقای امیدوار کامل بود و تازه فهمیدم که چه خبره ... البته هانی جان حسابی تاپیک رو نوازش کردند و ما بی نصیب موندیم ... ولی تا همینجاش هم عالی بود.

در این رابطه نظر بنده به عنوان کوچک ترین فرد اینه که یادگیری سازی به عظمت و پرکاری پیانو کار کوچکی نیست وقطعا و 100درصد نیاز به استاد جهت رفع و رجوع نیازهای هنرجو داره ..
اما واقعا کار کردن کتاب بیر با این سطح وسیع اموزشی در طول چند ماه کار ناممکن و تا حدی نادرست به نظر میرسه ..

اما چیزی که خیلی مهمه اینه که آقا چه اهمیتی داره واسه شما که کی این کتاب تموم میشه ؟ گیرم که تموم شد !! شما یک نوازنده حرفه ای در سطح جهانی هستید ؟ این مهمه که شما چه کردید ... چقدر صحیح می نوازید ... واقعا لذت میبرد از نوازندگی خودتون ؟ نظر دیگران چیه ؟

مهم نوازنده شدن و نوازنده بودنه ... نه تمام کردن یک کتاب ...

باز هم از راهنمایی های دوستان ممنونم

آقا مهمه مهمه... خب بایذ بفهمیم از بقیه و از حالت نرمال عقب تر هستیم یا جلوتر... این تاثیر گذاره

[Black_Violin]

فرقی نمی کنه همیشه تا بوده یکسری نوازنده حرفه ای بودن و یکسری اماتور و یکسری هم برای دل خودشون ...روی دست شما هست زیر دست شما هم هست ...مهم اینه که واسه خودت و شخص خودت چی هستی ... اگر خودت از وضعت راضی هستی در موسیقی خوب شما بهترین نوازنده دنیا هستی ... واگر هم نیستی باید تلاش کنی تا به هدفت برسی... بله حرف شما درسته اما نه کاملا ... تا حد مختصری

[piomera]

راستش من بيرو تا تمرينه 34 با استادم كار كردم و بقيشم خودم تمرين كردم .. با اصرار من و تمرينهاي روزانه زيادم بير رو 3 ماهه زدم ... بعد اينكه كتابو تموم كردم دوباره سراغ استادم رفتم و يه بار قبل اينكه ادامه اموزشمو ببينم پيش استادم به صورت تستي زدم و خوشبختانه استادم تاييد كرد كه ميتونيم اموزش و ادامه بديم.. اين بستگي به عشق و علاقه خودت داره... سعي كن فك كني كه با پيانوت دوستي و هر چقد باهاش رابطه برقرار بكني باهات بيشتر صميمي ميشه...