البته این سطح سلیقه رو من توی تاپیک های دیگه هم راجع بهش گفتم !
این
سطح انتظار و سلیقه نتیجه و معلول یک سری موارد دیگست ! آیا میتونیم بگیم که ذاتی سلیقه ی ایرانیها اینجوری هست و بده ؟ معلومه که نه !
به طور کلی فضای بسته و نبودن شادی و آزادی های مختلف و ... رو انتخاب مردم در موسیقی هم تاثیر گذاشته ! اینقدر دغدغه هست که کسی فرصت نمیکنه بیاد
موسیقی زیبا گوش بده یا اینکه زورش میاد واسه کار استاد خالقی یا موسیقی فیلم مجید انتظامی یا کارهایی از این دست پول بده ! در واقع موسیقی رفته به کناره و البته هنر
گوشه گیر شده ! مسلمه که کارهای خوب هم هست!
ولی توی کشورهای پیشرفته این
دغدغه ها به حداقل میرسه ! نمونش حتی توی ورزشمون هم به همین شکله ! دغدغه هایی که ورزشکارا دارن از لحاظ مالی و ... باعث میشه که نتونن خوب تمرکز کنن ... (توی هر زمینه ای ما مشکل داریم ! یکی دو تا نیست که !
)
خیلی باید
آزادی فکری داشته باشی که بتونی به این مسائل برسی ! (همون دل خوش که ما تو این چنین جامعه ای به راحتی نمی تونیم داشته باشیم.) پس این توی سلیقه ی مردم هم اثر میذاره و باعث میشه به
آهنگهای دم دستی و بدرد نخور و ریتمیک سطح پایین راضی شن ...
علاقه مندي ها (Bookmarks)