نوگرایی و مد در موسیقی

[Dj_MAN]

سلام

تو این دوره زمونه که ما داریم زندگی میکنم هر روز و میشه گفت هر ساعت باید منتظر ظهور یه پدیده جدید بود .. این موضوع در عرصه تکنولوژی چنان چشمگیر هست که تقریبا میشه گفت همه رو شگفت زده کرده ...

پیشرفت های جدید در عرصه تکنولوژی باعث شده سایر علوم نیز دارای پیشرفتهای خیره کننده باشند و مشکلاتی که قبلا حل آنها ناممکن به نظر میرسید تبدیل به موانع کوچکی شوند که به سادگی زدن یک دکمه یا یک کلیک به راحتی رفع شوند ...

در عرصه موسیقی اما یکی از امکانات بیشماری که در اثر پیشرفت تکنولوژی حاصل شده توانایی گردآوری و استفاده از سازهای متفاوت از اقصی نقات دنیا در درون یک اهنگ هست که به سادگی در محیط آهنگسازی رایانه قابل اجراست...

این موضوع باعث شده شاهد ظهور تکنیکها و سبکهای متفاوت و خلاقانه و گاهی عجیب در عرصه موسیقی باشیم ... شدت این موضوع بسیار گستره است و میشه این آینده رو براش متصور شد که هرکس که دارای یک رایانه شخصی هست و کوچکترین اطلاعاتی از موسیقی داره میتونه صاحب یک سبک جدید باشه ...

جدا از مزایایی که این بحث داره در پاره ای موارد باعث ایجاد واکنشهایی از جانب اهالی موسیقی شده ..

هدف این تاپیک و کلا سوال من اینه :

آیا تکنیک ها و سبکهای جدیدی که در موسیقی (بیشتر منظورم ایران هست) هر لحظه ظهور میکنند از دیدگاه شما از لحاظ علمی دارای چه پایه ای هستند ؟

مثلا بعضی سبکهایی که ما شاهدش هستیم : پاپ راک - پاپ سنتی - راک سنتی - سنتی آمبینت - رپ فارسی - بندری رپ - و ...

هدف دیگرم از این تاپیک اینه که سبکهای جدیدی که در ایران ظهور میکنه رو مورد تجزیه تحلیل قرار بدیم و میزان ارزشمندی اونها رو از لحاظ دانش استاندارد موسیقی اندازه گیری کنیم ...

[Dj_MAN]

واقعا این موضوع برا کسی مهم نیست ؟

[Key1_Music]

مرسی از این تاپیک آقا مهدی . راستش ظهور یا ساختن سبک جدیدی کار هرکسی نیست

حتی اون هایی که خیلی موسیقی بلدن و چند سال باهاش کار میکنن . اگرم سبکی بیاد . تلفیقی از

سبکهای دیگران است. متاسفانه تو ایران هنوز سبک نیمدونن س چیه . برای مثال : چند سال پیش .

آقای ساسی مانکن اولین کسی بود که 6/8 خوند و همه خوششون اومد . و همه گفتم سبک جدیدی

آورده و همه هم صاحب سبک 6/8 میدوننش ولی صاحب سبک نیست. چون 6/8 و قبلش شهرام

شبپره و بلک کتس و اینا میخوندن . من منظورم از این حرفا این بود اگرم سبکی بیاد تو ایران یا تقلیدیه

یا تلفیقی . و هرکی زودتر کارشو شروع کنه بهش میگن صاحب سبک. با تشکر

[Mohammad_ngml]

ممنون به خاطر این تاپیک..
چیزی که مشخصه این سبک های به جز در ایران سندیت نداره.. یعنی چیزی به اسم رپ بندری به جز ایران هیچ جای دیگه ای شناخته شده نیست.. فرمودید که از لحاظ علمی .. به نظرم هر کدوم از اینها میتونه یه سبک جدید باشه.. ولی غالبا روند به وجود اومدن یه سبک باید اینطور باشه که فردی سبکی رو معرفی میکنه باید تو موسیقی شناخته شده باشه و تجربه ی کافی رو داشته باشه.. چیزی که الان وجود داره که به سبک های تلفیقی معروفه بیشتر توسط جوان هاست.. خوب طبیعتا اکثر آدمای با تجربه میگن هدف اینها فقط دست پیدا کردن به اسم و رسم هست و اینکه بگن خلاصه ما صاحب سبک هستیم.. اگه مرجع این سبکها معتبر تر باشه بیشتر میشه قبولش کرد..
البته بحث فنی روی این سبکها لازمش اینه که نمونه های زیادی از هرکدوم از این سبکها رو گوش داده باشیم.. مثلا من نمونه ی دقیقی از اولین چیزی که شما نام بردید یادم نمیاد.. ولی هرچقدر فکر میکنم.. میبینم یه آهنگ یا باید راک باشه یا پاپ (بماند که پاپ هم اسم سبک مشخصی نیست).. مثلا به یه آهنگ پاپ ایرانی به صرف اینکه توش گیتار الکتریک به کار رفته باشه که نمیشه گفت راک.. بعد اسمشو بذاریم پاپ راک.. اگه هم واقعا از قواعد راک پیروی کرده باشه که خوب میشه راک دیگه.. این پاپ این وسط چیکار میکنه.. شاید در مورد این سبک خاص و نمونه های مشابه این شبهه ها وجود داشته باشه.. ولی در یه مثال دیگه ای که شما زدید.. سنتی آمبینت..
شاید بشه گفت چنین تلفیقی شدنی باشه.. استفاده کردن از سازها و دستگاههای موسیقی سنتی و فضا سازی آمبینس.. اینجا بحث ها یا بهتر بگم اعتراض هایی ممکنه پیش بیاد در این مورد که خوب موسیقی سنتی ایران سراسر آرامش هست.. اضافه کردن فضای آمبینس تضادی هست با موسیقی سنتی..
ببخشید زیاده گویی کردم.. در کل به نظرم بعضی از اینها پتانسیل عنوان یه سبک جدید رو گرفتن رو داره.. ولی بحث سر ثبت این سبکهاست..
بازم ممنون از تاپیک

[Dj_MAN]

یه موضوع این مابین هست... در واقع سوال اینه که آیا شکل گیری سبکهای متفاوت موسیقی در غرب نیز در ابتدا به همین شدت نامانوس به نظر میرسیدن ؟

مثلا وقتی سبک پاپ متولد میشد و هنوز در ابتدای راه بود گیتار نوازان اون دوره که سبک خاص خودشون رو داشتند در مقابل این پدیده نو ظهور مقاومتی داشتند ؟

دلیل اینکه اینهمه سبکهای موجود در موسیقی ایران (مثلا سنتی یا بندری) خلل ناپذیر به نظر میرسن چیه ؟

مثلا ببینید در موسیقی جهان پیانو تقریبا در همه سبکها استفاده میشه ... ولی سنتور که مادر ساز پیانو هست فقط در سبک خاص خودش کاملا پذیرفته میشه ...
شما فرض کن یکی بیاد از سنتور در ریتمهای بندری استفاده کنه که هم ساز و هم ریتم از یه کشور هست و قائدتا باید هماهنگی بینشون باشه ...

آیا صدای همه در نمیاد ؟

ولو اینکه اساتید هم این کار رو بکنن که به لحاظ علمی پایه خوبی داشته باشه ...

[Key1_Music]

آقا مهدی مقاوتی نداشتند . چو موزیک غربی روی علم میره جلو و حساب کتابی داره

مثل ایران که نیست هرکی میگه این سبک مال منه .

وقتی خود گیتاریستا میدونن سبک پاپ میتونه خیلی کمکشون کنه و مثلا از یه مدت یه نواختی

درشون بیاره چرا مقاوتی کنن ؟!! خوب سنتور چون یک ساز سنتی به حساب میاد . زیاد تو بندی جور

نمیاد . جور در میاداا ولی وجه ی جالبی پیدا نمیکنه . بخاطر صدای این ساز هست.

اینا فقط نظرات شخصی من هست. وگر نه من خودم و در سطح شما ها و اینکه بیام در مورد

موسیقی بحث کنم نمیدونم.

[MA_Happy]

موضوع بحث موضوع خوبی است و من حرف ها در این زمینه دارم فقط امیدوارم حوصله خواندن اظهارات حقیر را داشته باشید.
موسیقی هایی که تولید میشوند برای عامه مردم اللخصوص در ایران که شاید فرهنگ شنداری مردم ما پایین تر از مناطق دیگر نقاط دنیاست باید جوری باشند که عامه پسند باشند،دوستان آهنگساز برخی عقیده دارند که این دوستان باید موسیقی قوی ایجاد کنند و موسیقی با فرهنگ بالا که مردم به سمتشان گرویده شوند که متاسفانه این سناریو سناریوی کارآمدی نیست،خیلی کم امکان این هست که همچنین موسیقی هایی که شاید خیلی خیلی هم قوی باشند و هم در جمع موزیسین ها خیلی قابل احترام و تقدیر باشد در میان مردم راه خوبی پیدا کند و وارد شود،به همین دلیل بر عقیده دیگر از دوستان،میایند سعی میکنند همین موسیقی هایی را که در مورد استفاده عامه مردم است میسازند ولی نه مثل بقیه آهنگ ها،بلکه آهنگی قوی تر. خوب برای این جور آهنگسازی ها بهترین کار ها تلفیق های قوی هستند،تلفیق هایی که میایند نوازندگی ها قوی و هارمونی ها و بافت های خوبی را وارد موسیقی عامه پسند میکنند،سپس شاید در ساز بندی ها از ساز هایی که کمتر استفاده شده و اینکه خیلی شاید قدرت مانور بیشتری داشته باشند استفاده میکنند،از ریتم ها،پاساژ ها و شاید آرپژ مخصوص سبک های مختلف بطور مثال ریتم های جز استفاده میکنند،اینجور کار ها به عقیده من سبک جدیدی ایجاد نمیکند و حتی خود از تلفیق سبک های دیگر بوجود می آید،مثلا بطور مثال آمده اند موسیقی عربی را با ترنس تلفیق کرده اند و رویش اسم جدید گذاشته اند،در صورتی که این موسیقی همان موسیقی عربی قدیمی هست،همان موسیقی ترنس قدیمی است،در اصل چیز جدیدی به این سبک ها اضافه نکرده اند،بلکه تلفیقی انجام داده اند.
برای واضح تر شدن بحث میخواستم یک آهنگی را که ساخته یکی از دوستان عزیز بود و شنیدم را آنالیز کنم،آهنگ همراهی پیانو با خواننده بود،واقعا آهنگ قوی ای بود،شعرش شعری پاپ بود،فضای آهنگسازی به فضای موسیقی و حالات شرقی ایرانی نزدیک بود،اما هارمونی های قوی کلاسیک در آن بکار رفته بود و در نوازندگی پیانو اش از یک پیانیستی که استایلشان جز بود بهره جسته بودند و از ریتم ها و پاساز ها و ویژگی های سبک جز در نوازندگی پیانو اش بهره جسته بودند.
خوب این آهنگ واقعا آهنگی بود که برایش زحمت کشیده شده بود،آهنگساز و تنظیم کننده اش واقعا کسی بود که از لحاظ علم موسیقی بسیار بالا بود و ذهن خوبی در تلفیق داشت،خوب این آهنگ خیلی به چیزی که عامه ایرانیان خوششان می آید نزدیک بود و شاید در صورت پخش عمومی،خیلی در میان ایرانیان طرفدار پیدا کند،و همین خود باعث شود چند آهنگساز دیگر نیز کارهایی از این قبیل بسازند،ولی خوب هیچ موقع این دوست عزیز آهنگساز اولی که این آهنگ را ساخته بود صاحب سبک که نخواهد شد،این دوستمان فقط علم بالای موسیقی و ذهن خوبی برای تلفیق داشت (یکی از لازمه هایش زیاد گوش کردن دقیق موسیقی در سبک های مختلف است) و دوستان دیگر از این عزیز تقلید میکنند.

[Key1_Music]

مرسی مسعود جان . من کاملا با حرف آقا مسعود موافقم