باز هم سلفژ

[alone_composer]

دوست نازنینم ((چرا باید برای سلفژ عجله نکرد)) ؟؟؟؟؟؟

سلفژ برای موسیقی مهمتر از نواختن می باشد .



سلفژ مقدمه و پایه تمام مطالعات مربوط به ساز است


کلاس سلفژ همیشه موسیقی را فعال و با انرژی طرح می کند ولی نواختن ساز به تنهایی در کلاس موسیقی فاقد اون انرژی میباشد

درود دوست هنرمند و عزیزم.

به عنوان یک معلم کوچک پیانو در مورد (پیانو) با این حرف شما کمی مخالف هستم. موفق ترین هنرجویان من کسانی هستند که از صفر مطلق (هیچ زمینه ای در موسیقی نداشتند و کلاس سلفژ و ... نرفته اند) وارد پیانو شده اند.

دوست خوبم سلفژ برای کسی که (((می داند می خواهد پیانو یاد بگیرد))) لازم نیست که جدا از ساز کار شود. به این معنی که همراه با افزایش مهارت هنرجو در سلفژ، پا به پای آن نوازندگی را هم می آموزد و دوره ای جداگانه نیاز نیست.

مثلا منطقی نیست که به بچه ی کلاس اول دبستان بگوییم تو اول یک سال „خواندن” را یاد بگیر و بعد سال بعد بیا عملا „نوشتن” را فراگیری کن! در واقع خواندن و نوشتن جدا از یکدیگر نیستند. در مورد پیانو هم تجربه ی من چنین است. مثلا وقتی هنرجو را با مکان نت دوی میانی بر روی خطوط حامل آشنا می کنیم مکان این نت بر روی پیانو هم آموزش داده می شود و فقط (با همین یک نت) کلی تمرین عملی برای هنرجو می نویسم و هنگامی که او مشغول نواختن است با هارمونی های ساده او را همراهی می کنم. بعد که نت ر را یاد گرفت حالا با دو و ر کلی ملودی ساده می نویسم و او با پیانو می زند و من هم با هارمونی همراهش می شوم تا از دو نوازی لذت ببرد و به همین ترتیب... می بینید؟ بدون نیاز به دوره ی جداگانه ای برای سلفژ هنر جو دارد پا به پای نوازندگی عملی با ساز دانش سلفژ خود را می آموزد.

اگر بخواهم مثالی بزنم در مورد همان بچه دبستانی، کودک وقتی فقط حرف های (آ) و (ب) را یاد می گیرد، با همین دو حرف ساده کلمه می سازد و عملا می نویسد (آب) (بابا) و... بنابراین حروف را حفظ نمی کند و در عمل بلافاصله از آنها استفاده می نماید و به این ترتیب خواندن و نوشتن هیچگاه از یاد ما نمی رود.

ایراد کلاس های سلفژ (جدا از ساز) هم دقیقا همین است: هنرجو را وادار به حفظ کردن نت ها می کنند و چیزی که حفظ شود فراموش می شود. چیزی باقی می ماند که (در عمل) برای انسان کاربردی شود نه فقط روی کاغذ. فرض کنید روز اول به بچه دبستانی بگویند این کل حروف الفبا است: الف - ب - پ ... - ه -ی برو این ها را حفظ کن و از فردا با سواد می شوی و کتاب می خوانی!!! این بدترین راه آموزش است و از همین جهت است که من با کلاس های سلفژ قبل از پیانو موافق نیستم.

منتظر نظر شما دوست عزیز و فرهیخته و سایر دوستان هستم.

با سپاس فراوان
محمد امیدوار تهرانی 22/9/1390

[alone_composer]

سلام دوستان
وقتی شما آهنگی رو گوش میکنید آیا میتونید فقط از راه شنیدن بگید که در چه گامی و از چه تونیکی هست؟
یعنی ماژور و مینور بودنش و نوت پایش چی هست؟

بعد یه راهی پیشنهاد کنید که گوش آدم بتونه وقتی نتی رو میشنوه بگه چه نتیه و وقتی علامت نتی رو میبینه بتونه صدای نت رو بگه!

ممکنه؟
سعادت یارتان

دوست عزیز درود.

شما دو تا سوال را در واقع مطرح کردید و نه یک سوال را. و این دو سوال بی اندازه با هم فرق دارند!

سوال اول: وقتی شما آهنگی رو گوش میکنید آیا میتونید فقط از راه شنیدن بگید که در چه گامی

بله این کار مهارت چندانی نیاز ندارد. حس گام ها (در واقع مدها) (مینور ماژو دورین فیریژین اورینتال بلوز پنتاتونیک و ...) بقدری متفاوت واضح و آشکار است که به سادگی و فقط با چند بار شنیدن می توان آن را تشخیص داد.

حس هر مد با مد دیگر متفاوت است. مثلا فیرژین (همان دستگاه شور که تامپراسیون شده) حس شرقی دارد - ماژور شاد سرد و شیرین است و مینور در مقابل غمگین گرم و سنگین . نوع بیان احساسات هم در هر مدی کاملا متفاوت و مشخص می باشد.
بنابراین کاملا به سادگی می توان فهمید که یک آهنگ در چه گامی (مدی) است.
اما سوال بسیار متفاوت دوم:

وقتی شما آهنگی رو گوش میکنید آیا میتونید فقط از راه شنیدن بگید که از چه تونیکی هست؟
یعنی نوت پایش چی هست؟

جواب این سوال این است: کار بسیار سختی است و فقط با تمرین بسیار بسیار زیاد می شود (حدس) زد. و البته این به نظرم زیاد هم مهم نیست چون یک آهنگ و حس آن در درجه ی اول متناسب با گام آن (مد آن) می باشد مد مینور حس مینور را دارد حال اینکه دو مینور است یا ر مینور درست است که متفاوتند ولی در حس مینور بودن آن تاثیری ندارد پس به دنبال کسب مهارت اول باشید و نه مهارت دوم چون چندان اهمیت ندارد!

با سپاس فراوان از شما

[piano4all]

درود دوست هنرمند و عزیزم.

به عنوان یک معلم کوچک پیانو در مورد (پیانو) با این حرف شما کمی مخالف هستم. موفق ترین هنرجویان من کسانی هستند که از صفر مطلق (هیچ زمینه ای در موسیقی نداشتند و کلاس سلفژ و ... نرفته اند) وارد پیانو شده اند.

دوست خوبم سلفژ برای کسی که (((می داند می خواهد پیانو یاد بگیرد))) لازم نیست که جدا از ساز کار شود. به این معنی که همراه با افزایش مهارت هنرجو در سلفژ، پا به پای آن نوازندگی را هم می آموزد و دوره ای جداگانه نیاز نیست.

مثلا منطقی نیست که به بچه ی کلاس اول دبستان بگوییم تو اول یک سال „خواندن” را یاد بگیر و بعد سال بعد بیا عملا „نوشتن” را فراگیری کن! در واقع خواندن و نوشتن جدا از یکدیگر نیستند. در مورد پیانو هم تجربه ی من چنین است. مثلا وقتی هنرجو را با مکان نت دوی میانی بر روی خطوط حامل آشنا می کنیم مکان این نت بر روی پیانو هم آموزش داده می شود و فقط (با همین یک نت) کلی تمرین عملی برای هنرجو می نویسم و هنگامی که او مشغول نواختن است با هارمونی های ساده او را همراهی می کنم. بعد که نت ر را یاد گرفت حالا با دو و ر کلی ملودی ساده می نویسم و او با پیانو می زند و من هم با هارمونی همراهش می شوم تا از دو نوازی لذت ببرد و به همین ترتیب... می بینید؟ بدون نیاز به دوره ی جداگانه ای برای سلفژ هنر جو دارد پا به پای نوازندگی عملی با ساز دانش سلفژ خود را می آموزد.

اگر بخواهم مثالی بزنم در مورد همان بچه دبستانی، کودک وقتی فقط حرف های (آ) و (ب) را یاد می گیرد، با همین دو حرف ساده کلمه می سازد و عملا می نویسد (آب) (بابا) و... بنابراین حروف را حفظ نمی کند و در عمل بلافاصله از آنها استفاده می نماید و به این ترتیب خواندن و نوشتن هیچگاه از یاد ما نمی رود.

ایراد کلاس های سلفژ (جدا از ساز) هم دقیقا همین است: هنرجو را وادار به حفظ کردن نت ها می کنند و چیزی که حفظ شود فراموش می شود. چیزی باقی می ماند که (در عمل) برای انسان کاربردی شود نه فقط روی کاغذ. فرض کنید روز اول به بچه دبستانی بگویند این کل حروف الفبا است: الف - ب - پ ... - ه -ی برو این ها را حفظ کن و از فردا با سواد می شوی و کتاب می خوانی!!! این بدترین راه آموزش است و از همین جهت است که من با کلاس های سلفژ قبل از پیانو موافق نیستم.

منتظر نظر شما دوست عزیز و فرهیخته و سایر دوستان هستم.

با سپاس فراوان
محمد امیدوار تهرانی 22/9/1390

شما عزیز و استاد ما هستید .

منظور بنده حقیر کلاس جداگانه سلفژ نبود که متاسفانه دکانی شده برای برخی از سودجویان.

یکی از شرایط ماندگاری ملودی در ذهن هنرجو این میباشد که آن ملودی را با ابتدا با آواز خوانی آموزش داد بعد با پیانو .


چرا که در واقع رهبران ممتازدر زمان تمرین و کنسرت با ارکستر خودشون ، برای هدایت صحیح نوازنده هااغلب آواز می خوانند.


مثل توسکانینی که با وجود داشتن صدایی گوشخراش ؛ هیچگاه از آوازخوانی و سلفژ قطعات تمرینی گروه دست بر نداشت.


هنرجوی صفرکیلومتر مثل لوح سفید در دستان شما آماده پذیرش هرگونه دانشی میباشد .


اگر شما به ایشون بگویید دوی وسط 500هرتز فرکانس دارد قبول میکند بدون تحقیق

در کلاس موسیقی نباید به ساز به تنهایی متکی بود .

در خاتمه باید بگویم که : توانایی درست خواندن صفحه نت یک قطعه موسیقی بیش از نواختن ساز ، نوازنده را از درک درست قطعه مطمئن می سازد


اعتماد به نفس می آورد


امیدوارم موفق باشید دوست خوب و هنرمند عزیز

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

[digilap]

باز هم سلام
و باز هم ممنون از توجه دوستان

خوب راستش از تمامی گفته ها استفاده کردم!
اما نظر خودم رو هم دارم!

دوستان صحیح میگن خوب هدف من برای برخی دوستان معلوم نیست! نه من قصد ندارم نوازنده شوم!
من احساس میکنم میتوانم (شاید!) آهنگساز شوم ترانه سرا که هستم! این برای خودم واضح هست! حالا برخی از ترانه ها و اشعار این حقیر لذت میبرند و حال و هوای آنرا میپسندند برخی نه دوست ندارند . این طبیعیست!
اما در مورد توانایی در نوازندگی الکتریک گیتار مدتهاست دست به گیتار نزده ام(8 سال!) ولی اگه 3 ماه کار کنم فکر کنم به همون مهارت قبلی میرسم روی مترونوم 140 چنگ بزنم! بگذریم! گام ماژور از تونیک سل! در 5 پوزیسیون! ایراد کار اینجا بود و هست که نوازنده الکتریکگیتار نمیداند در لحظه چه میزند و کجای گام قرار دارد! این مشکل بسیاری از نوازنده های الکتریک گیتار هست! پوزیسیون از لحاظ مکان یابی حفظ میشود! و در آن مکانها بازی میکنیم! تا آنجا که من میدانم!

البته برای نوازنده های سبکها مختلف متفاوت است! مثلا کسانی جز کار میکنند اینگونه نیستند!

اما کسانی که بلوز و یا راک و مشتقاتش رو. کار میکنند عموما فیگورهای مشخصی رو تکرار میکنند و ریشه این اشکال برای من واضح است!

بگذریم!

هدف من آهنگسازیست! به همین دلیل پیانو هم خواهم آموخت که البته فعلا به لحاظ مالی برام مشکله هر چند میدانم باید همین الان شروع کنم ! والان وقتشه! ولی خوب چاره ای نیست!

اما سلفژ به نظر این دوست کوچک سواد خواندن و نوشتن است! استادی که پیانو را با آموزش نت و نواختن آن روی پیانو آموزش میدهد در واقع قسمتی از سلفژ را نه به طور کامل آموزش میدهد تا شاگرد بتواند از عهده کار بر بیاید ! سلفژ مشکل است و عموم شاگدها از آن فراری هستند! سلفژ قسمت شاید خشک موسقسیت! ولی باید سختی کار را پذیرفت! فقط ای کاش استاد مناسبی یافت شود!

اما دوستی فرموده بودند که مود ها رو میشه به راحتی فهمید! ببینید من یه کار بلوز رو از هز فاصله ای تشخیص میدم
یک کار راک رو همینطور چون زیادی واضحه ! ضربها عموما 4/4 پنتاتونیک! و...! ولی داستان پاپ و کلاسیک و نیو ایج مثلا داستان متفاوته! خیلی متفاوته! دیگه شما فیگورهای آشنا نداری بند و تپینگ و ... نداری! نمیدونم منظورم رو رسوندم یا نه! یه جاهایی کار خیلی سادست هر چند همونجاها هم مثلا کاری که داره در لا پنتاتونیک زده میشه مثلا 4/4 فهمیدن اینکه از چه تنیکی هست خیلی راحت نیست! فرض کنید شما همین الان وارد سالنی شدید که من در حال نواختن یک کار بلوز هستم ! و از شما میخواهم همین الان شروع کنید و ایمپروایز کنید! در لحظه شروع من مدولاسیون انجام میدم! باور کنید اگه اشتباه نکنید فقط نتیجه استادی شماست! و ... از این سناریو ها تا ماشائ ... میشه گفت تا نیاز به دیشیفر و ... ! به هر صورت سلفژ نیاز یه موسیقیدانه! بسته یه اینکه کجای کار میخواد ایستاده باشه! مثلا شاید برای من دیر شده باشه ! ولی من تصمصم دارم شروع کنم! تا یار که را خواهدو میلش به که باشد!
برخی از دوستان روش پیشنهاد کرده بودند که خیلی مفید بود حتما تمرین خواهم کرد! فقط پیانو ندارم! یه کیبورد اسباب بازی و کامپیوتر!+ سوتسوتکم +mp3player تا حالا که جواب داده ! امید به خدا!

ممنون
سعادت یارتان

در ایران دو متد برای سلفژ وجود دارد که من میشناسم فاصله و جاذبه! من در حال گذراند متد فاصله هستم و نتیجه اش رو اصلا نمیدانم چه خواهد شد اما تا اینجای کار کلی مطلب آموخته ام!
من خواهم بتوانم چیزی را در ذهنم میشنوم بنویسم حتی بدون پیانو! این کار بسیار سختیست که نیاز به طی دوره آموزشی و تجربه کردن و تجربه کردن دارد! میدانم شاید چند سال! ولی باید در آب پرید! چاره ای نیست!

[alone_composer]

باز هم سلام
و باز هم ممنون از توجه دوستان


اما سلفژ به نظر این دوست کوچک سواد خواندن و نوشتن است! استادی که پیانو را با آموزش نت و نواختن آن روی پیانو آموزش میدهد در واقع قسمتی از سلفژ را نه به طور کامل آموزش میدهد تا شاگرد بتواند از عهده کار بر بیاید ! سلفژ مشکل است و عموم شاگدها از آن فراری هستند! سلفژ قسمت شاید خشک موسقسیت! ولی باید سختی کار را پذیرفت! فقط ای کاش استاد مناسبی یافت شود!

دوست عزیز و هنرمندم درودی دوباره بر شما.

قسمتی از مطلب شما را در بالا آورده ام. من معلمی هستم که پیانو را از ابتدا (صفر مطلق) همراه با سلفژ آموزش می دهم به عبارتی بهتر هنرجوی صفر از جلسه ی اول سر کلاس پیانو می زند و هر چه جلوتر می رویم درست متناسب با مطالب جدید سلفژ او هم جلو می رود.

حال سوال من این است: شما ادعا کردید که معلمی که سلفژ را همزمان با آموزش پیانو یاد می دهد، در واقع قسمتی از سلفژ را (نه به طور کامل) یاد می دهد. بر طبق این ادعا لطفا بگویید که به نظر شما چه قسمتی از سلفژ با این روش به هنرجو یاد داده نمی شود؟ آن نقص مورد نظرتان را بنویسید. چون به نظر من ابدا چنین نیست. یعنی هنرجویی که پیانو و سلفژ را همزمان و به طور عملی با ساز یاد می گیرد در نهایت دانش سلفژ صد در صد را خواهد داشت. پس مهر ورزیده این نقص که به آن اشاره کرده اید را بگویید که دقیقا در کجا و در چه مباحثی است.

و در مورد این قسمت:

سلفژ مشکل است و عموم شاگردها از آن فراری هستند! سلفژ قسمت شاید خشک موسقسیت!

دوست عزیز هیچ قسمتی از موسیقی خشک نیست اگر (درست) تدریس شود! مشکل این جاست که هنرجویی که می داند می خواهد پیانو را یاد بگیرد به زور بفرستیم سر کلاس تئوری مثلا سلفژ که شیوه ی نقاشی کلید سل را یاد بگیرد! یا همان جلسه ی اول تمام خطوط حامل و کلید سل و دو و فا و دیز و بمل و بکار و خطوط کمکی بالا و پایین را بر سرش بریزند و او را از موسیقی بیزار کنند بله این خشک است چون اصولی و منطقی نیست!

اما شما فرمودید که می خواهید آهنگساز شوید. همانطوری که خودتان هم گفتید باید یک ساز (مخصوصا پیانو) را یاد بگیرید و (در کنار آن و „نه به طور جداگانه”) سلفژ را نیز فراگیری نمایید اینطوری سلفژ جایگاه واقعی خود را می یابد و اصلا خشک نیست چون کاربرد آن را در هر لحظه حس می کنید...

در مورد مد ها هم عرض کردم هر مدی حسی کاملا و صد در صد متفاوت دارد و نیاز به تخصص و تمرین خیلی خاصی برای درک و دریافت اینکه یک آهنگ در گام مینور است یا ماژور یا مثلا دورین یا فیریژین و ... نیست و این هیچ ارتباطی به سبک موسیقی (کلاسیک باشد پاپ باشد و ...) ندارد. مثل اینکه رنگ ها با یکدیگر فرق دارند و تشخیص این موضوع نیاز به مهارت خاصی ندارد. آهنگ در گام ماژور به روشنی متفاوت با گام مینور است. اما عرض کردم: اینکه دقیقا نت ها را از روی فرکانسشان تشخیص داده و مثلا بگوییم این (دو) مینور است یا (می) مینور است کار بسیار سختی است و البته کوشش بی فایده ای هم هست چون مینور بودن این گام برای یک آهنگساز مهم است نه اینکه حالا دو مینور است ر مینور است و ... (نت ها مهم نیستند فواصل بین نت ها „یا درجات گام” مهم اند).

امیدوارم توانسته باشم واضح بیان کنم.

شما هم لطف کنید به جهت نتیجه بخش بودن بحث به سوال آبی رنگ بالا دقیق و جزئی پاسخ بدهید.

با سپاس فراوان از شما.

[alone_composer]

شما عزیز و استاد ما هستید .

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

درود بر دوست عزیزم. اختیار دارید بنده شاگرد شما هستم و از کارهای شما و تکنیک شما در نوازندگی بسیار می آموزم.

دوست خوبم در مورد آواز خوانی تا حدود زیادی حرف شما را تائید می کنم. حنجره ی انسان (به عنوان یک ساز) یک حسن بزرگ دارد و آن این است که: ما انسان ها نسبت به این ساز „نابینا” هستیم یعنی هیچ راهی وجود ندارد که ببینیم با چه مکانیزمی می توان مثلا نت دو را در گلو ایجاد کرد و خواند! درست مانند کسی که نابینا است و می خواهد پیانو بنوازد و تازه حتی از این هم بدتر چراکه یک نابینا می تواند کلید های پیانو را لمس کند ولی شما در حنجره چیزی برای لمس کردن هم ندارید! در واقع ساز حنجره سازی بسیار سخت است و این: تنها „حس” و „درک” شما در سیستم مغز و اعصاب شماست که حنجره ی شما می تواند صدای درجات گام را تقلید کند. به همین جهت سلفژ کانتاتی بسیار برای مخصوصا آهنگسازان مهم و مفید است. کسی که درست و علمی می خواند کاملا بر موسیقی و گام ها مسلط شده و این ابدا قابل انکار نیست.

اما دوست من سیستم اعصاب و بخش کنترل صدا در مغز همه ی انسان ها به طور مادرزادی قوی نیست. بعضی ها از کودکی به راحتی می توانند فرکانس نت ها را با صدایشان تقلید کنند بعضی دیگر نمی توانند ولی با تمرین به مرور این مهارت کسب می شود و درصدی هم هستند که اصلا و ابدا این مهارت را ندارند و سیستم صوتی آن ها آنقدر تکامل نیافته که بتوانند فرکانس نت را با حنجره تقلید نمایند. این دسته از افراد می توانند (و باید) سلفژ را از طریق ساز یاد بگیرند. طبیعی است که شما با چنین کسی نمی توانید سلفژ را در بخش کانتاتی کار کنید ولی این ابدا به این معنا نیست که چنین شخصی قادر نیست که یک پیانیست باشد.

با قدردانی فراوان از شما دوست هنرمند و عزیز.

[piano4all]

اما دوست من سیستم اعصاب و بخش کنترل صدا در مغز همه ی انسان ها به طور مادرزادی قوی نیست. بعضی ها از کودکی به راحتی می توانند فرکانس نت ها را با صدایشان تقلید کنند بعضی دیگر نمی توانند ولی با تمرین به مرور این مهارت کسب می شود و درصدی هم هستند که اصلا و ابدا این مهارت را ندارند و سیستم صوتی آن ها آنقدر تکامل نیافته که بتوانند فرکانس نت را با حنجره تقلید نمایند. این دسته از افراد می توانند (و باید) سلفژ را از طریق ساز یاد بگیرند. طبیعی است که شما با چنین کسی نمی توانید سلفژ را در بخش کانتاتی کار کنید ولی این ابدا به این معنا نیست که چنین شخصی قادر نیست که یک پیانیست باشد.

با قدردانی فراوان از شما دوست هنرمند و عزیز.

من کاملا صحبتهای شما را می پسندم ولی ما انتظاری نداریم که همه بتوانند ژوست بخوانند و فالش بودن اونها رو با تمرین زیاد هم شاید نتوان حل کرد .

اما همه کسانی که وارد کلاس موسیقی میشوند باید درک کنند همه موسیقی نواختن نیست


حنجره انسانها اشرف الحان میباشد

باید قدری زمزه کردن آوازها رو یاد بگیرند


مخصوصا ترانه های مادری


این کار قلب نوازنده را به طپش بیشتر وا می داد .


همه کلاس پیانو ((بیر ، مایکل آرون ، جان تامپسون ؛ تصویر پیانو و ...)) نیست


باید احتیاط کرد تو انتخاب درس هنرجو

خدا را شکر ملودی های زیبایی که در ایران و نواحی مختلف ایران هست بسیار بیشتر از ملودی های کشور لهستان هست


اما چرا شوپن تونست اون ملودی ها رو برای تدریس انتخاب کنه ولی ما باید با بیر کلاس رو اداره کنیم .


نقش خواندن آواز در کلاس موسیقی و آموزش ترانه های مادری و محلی و داشتن کلاسی مملو از خواننده در ایران بسیار کم رنگ میباشد .


باز از شما دوست خوبم متشکر که وقت گذاشتید

[hopital]

درود بر اساتید عزیز نت آهنگ ! از مطالب مفیدتون استفاده کردم ...

یه سوال دیگه هم داشتم اونم اینکه اگه آهنگی رو که از یه خواننده ی با تکنیک می شنویم سعی کنیم دقیقاً مثل اون (با تحریرها و ...) اجرا کنیم در قوی شدن گوش و همچنین آوازخوانی و پیشرفت سریعتر در سلفژ کمکی می کنه ؟

من معمولاً اینکارو می کنم ، آیا این کارم درست هست یا بیهوده هست ؟ (در کنار سلفژ البته)

[alone_composer]

من کاملا صحبتهای شما را می پسندم ولی ما انتظاری نداریم که همه بتوانند ژوست بخوانند و فالش بودن اونها رو با تمرین زیاد هم شاید نتوان حل کرد .

اما همه کسانی که وارد کلاس موسیقی میشوند باید درک کنند همه موسیقی نواختن نیست


حنجره انسانها اشرف الحان میباشد

باید قدری زمزه کردن آوازها رو یاد بگیرند


مخصوصا ترانه های مادری


این کار قلب نوازنده را به طپش بیشتر وا می داد .


همه کلاس پیانو ((بیر ، مایکل آرون ، جان تامپسون ؛ تصویر پیانو و ...)) نیست


باید احتیاط کرد تو انتخاب درس هنرجو

خدا را شکر ملودی های زیبایی که در ایران و نواحی مختلف ایران هست بسیار بیشتر از ملودی های کشور لهستان هست


اما چرا شوپن تونست اون ملودی ها رو برای تدریس انتخاب کنه ولی ما باید با بیر کلاس رو اداره کنیم .


نقش خواندن آواز در کلاس موسیقی و آموزش ترانه های مادری و محلی و داشتن کلاسی مملو از خواننده در ایران بسیار کم رنگ میباشد .


باز از شما دوست خوبم متشکر که وقت گذاشتید

صدر در صد موافق صحبت شما هستم. این خواندن ها شور و حال خوبی به کلاس موسیقی می بخشد و شخصا در کنار پیانو از این تکنیک هم برای تدریس استفاده می کنم و بسیار نتیجه بخش است.

من هم از شما سپاسگزارم که وقت گذاشته اید.

[alone_composer]

درود بر اساتید عزیز نت آهنگ ! از مطالب مفیدتون استفاده کردم ...

یه سوال دیگه هم داشتم اونم اینکه اگه آهنگی رو که از یه خواننده ی با تکنیک می شنویم سعی کنیم دقیقاً مثل اون (با تحریرها و ...) اجرا کنیم در قوی شدن گوش و همچنین آوازخوانی و پیشرفت سریعتر در سلفژ کمکی می کنه ؟

من معمولاً اینکارو می کنم ، آیا این کارم درست هست یا بیهوده هست ؟ (در کنار سلفژ البته)

سلام hopital عزیز دوست خوبم.

سوال شما هم به نوعی گسترده تر از یک سوال است:

ه سوال دیگه هم داشتم اونم اینکه اگه آهنگی رو که از یه خواننده ی با تکنیک می شنویم سعی کنیم دقیقاً مثل اون (با تحریرها و ...) اجرا کنیم در قوی شدن گوش و همچنین آوازخوانی و پیشرفت سریعتر در سلفژ کمکی می کنه ؟


همان طور که گفتم ساز شگفت انگیز حنجره سازی است که نه با لمس انگشتان و نه با دیدن ساختمان داخلی آن و صرفا با ((حس)) کردن نت ها را تولید می کند و این یعنی: بهترین ابزار ممکن برای قوی شدن حس و درک و دریافت موسیقیایی. به جرات می توان گفت که هیچ سازی دارای چنین قابلیتی نیست و اصلا برای همین است که فارغ از اینکه شما می خواهید خواننده باشید یا حتی فقط یک نوازنده یا آهنگساز به هر روی نیازمند حنجره نوازی (کانتاتی) قوی خواهید بود.

اما سوال یا بهتر است بگویم سوال های شما:

قوی شدن گوش: در این مورد اگر منظور شما این است که این کار باعث قوی شدن حس و درک موسیقی می شود باید گفت بله. وقتی شما کار یک خواننده ای که ژوست و درست می خواند را با حنجره ی خود می نوازید (می خوانید) حس کامل و خوبی نسبت به گام و حتی المان ها و پارامترهای سایر بخش های آن اثر (از کنترپوان ها و هارمونی های زیر صدای خواننده گرفته تا شیوه ی درست خواندن و ...) بدست می آورید و این یعنی اینکه گوش شما حساس تر و دقیق تر و قوی تر شده است.

آوازخوانی: در این مورد دو عامل متفاوت مطرح است: اگر خواننده ی مورد نظر شما کاملا علمی و کلاسیک و صحیح می خواند و شما فقط فاکتورهای صحیح خواندن را مطابق با او تقلید می کنید (مثل نفس گیری صحیح، ویبراسیون های دقیق و ...) آنگاه بله این کار باعث رشد شما در آواز خوانی نیز می شود اما اگر دقیقا صدای او را تقلید کنید این کار اشتباه است و نه تنها باعث پیشرفتی نمی شود بلکه باعث می شود با عادت به صدای یک شخص دیگر، صدای خود را به راحتی نتوانید پیدا کنید.

پیشرفت سریعتر در سلفژ: ببینید دوست من اگر دیدگاه شما نسبت به یک اثر از قبل خوانده شده فقط تقلید نت های آن باشد ولی هیچ نوع شناختی نسبت به پارت ملودی خواننده نداشته باشید این کار در بهترین حالت حس کردن و اجرای یک کپی از کار اصلی توسط شماست چون شما اصلا به نت ها و درجات گام در حین خواندن فکر نمی کنید پس نمی تواند در پیشرفت سلفژ نقش داشته باشد. ولی اگر نت اجرا شده توسط خواننده را در مقابل خود داشته باشید و در هنگام خواندن به درجات گام توجه کنید آنگاه مکانیزم دیگری در مغز شما شکل می گیرد که مبتنی بر درجات گام و خواندن صحیح نت هاست که این دومین مورد بله به پیشرفت سلفژ شما کمک خواهد کرد.

دوست دار شما. موفق باشید.

[hopital]

سلام hopital عزیز دوست خوبم.

سوال شما هم به نوعی گسترده تر از یک سوال است:

ه سوال دیگه هم داشتم اونم اینکه اگه آهنگی رو که از یه خواننده ی با تکنیک می شنویم سعی کنیم دقیقاً مثل اون (با تحریرها و ...) اجرا کنیم در قوی شدن گوش و همچنین آوازخوانی و پیشرفت سریعتر در سلفژ کمکی می کنه ؟


همان طور که گفتم ساز شگفت انگیز حنجره سازی است که نه با لمس انگشتان و نه با دیدن ساختمان داخلی آن و صرفا با ((حس)) کردن نت ها را تولید می کند و این یعنی: بهترین ابزار ممکن برای قوی شدن حس و درک و دریافت موسیقیایی. به جرات می توان گفت که هیچ سازی دارای چنین قابلیتی نیست و اصلا برای همین است که فارغ از اینکه شما می خواهید خواننده باشید یا حتی فقط یک نوازنده یا آهنگساز به هر روی نیازمند حنجره نوازی (کانتاتی) قوی خواهید بود.

اما سوال یا بهتر است بگویم سوال های شما:

قوی شدن گوش: در این مورد اگر منظور شما این است که این کار باعث قوی شدن حس و درک موسیقی می شود باید گفت بله. وقتی شما کار یک خواننده ای که ژوست و درست می خواند را با حنجره ی خود می نوازید (می خوانید) حس کامل و خوبی نسبت به گام و حتی المان ها و پارامترهای سایر بخش های آن اثر (از کنترپوان ها و هارمونی های زیر صدای خواننده گرفته تا شیوه ی درست خواندن و ...) بدست می آورید و این یعنی اینکه گوش شما حساس تر و دقیق تر و قوی تر شده است.

آوازخوانی: در این مورد دو عامل متفاوت مطرح است: اگر خواننده ی مورد نظر شما کاملا علمی و کلاسیک و صحیح می خواند و شما فقط فاکتورهای صحیح خواندن را مطابق با او تقلید می کنید (مثل نفس گیری صحیح، ویبراسیون های دقیق و ...) آنگاه بله این کار باعث رشد شما در آواز خوانی نیز می شود اما اگر دقیقا صدای او را تقلید کنید این کار اشتباه است و نه تنها باعث پیشرفتی نمی شود بلکه باعث می شود با عادت به صدای یک شخص دیگر، صدای خود را به راحتی نتوانید پیدا کنید.

پیشرفت سریعتر در سلفژ: ببینید دوست من اگر دیدگاه شما نسبت به یک اثر از قبل خوانده شده فقط تقلید نت های آن باشد ولی هیچ نوع شناختی نسبت به پارت ملودی خواننده نداشته باشید این کار در بهترین حالت حس کردن و اجرای یک کپی از کار اصلی توسط شماست چون شما اصلا به نت ها و درجات گام در حین خواندن فکر نمی کنید پس نمی تواند در پیشرفت سلفژ نقش داشته باشد. ولی اگر نت اجرا شده توسط خواننده را در مقابل خود داشته باشید و در هنگام خواندن به درجات گام توجه کنید آنگاه مکانیزم دیگری در مغز شما شکل می گیرد که مبتنی بر درجات گام و خواندن صحیح نت هاست که این دومین مورد بله به پیشرفت سلفژ شما کمک خواهد کرد.

دوست دار شما. موفق باشید.

ممنون از توضیحات جامع و کاملتون . راستش من سعی میکنم کارهای خواننده های مختلف رو بخونم و واسه همین صدای خودم رو بکار می گیرم . گاهی وقتها هم نتهاش رو با پیانو می زنم ... پس با توجه به گفته های شما از این پس بهتره که نت اون کار رو هم که گوش میدم بنویسم و دقیقتر اجرا کنم تا کارم بیهوده نباشه ...
با سپاس فراوان از شما ...

[hopital]

درود دوستان !
یک پرسش دیگه از اساتید دارم :
اگه من برای به خاطر آوردن صدای نت „سی” یا „دو” ، صدای ترکیب اونها مثلاً „دو-سی” رو بدونم و از روی اون به صدای نت مورد نظر برسم ، آیا این روش روش اصولی و درستیه ؟ (هر چند که یک کم به نظرم وقت گیره ولی برای شروع میگم)
به طور کلی اگه صدای ترکیبها و فواصلی از نت ها رو توی یک گام بلد باشیم ، می تونیم به شکل دقیق صدای تک تک نت ها رو تشخیص بدیم ؟

[Acoustic]

درود دوستان !
یک پرسش دیگه از اساتید دارم :
اگه من برای به خاطر آوردن صدای نت „سی” یا „دو” ، صدای ترکیب اونها مثلاً „دو-سی” رو بدونم و از روی اون به صدای نت مورد نظر برسم ، آیا این روش روش اصولی و درستیه ؟ (هر چند که یک کم به نظرم وقت گیره ولی برای شروع میگم)
به طور کلی اگه صدای ترکیبها و فواصلی از نت ها رو توی یک گام بلد باشیم ، می تونیم به شکل دقیق صدای تک تک نت ها رو تشخیص بدیم ؟

این که شما میگی مرحله دوم کانتاتی هست.. شما اول باید مرحله اول رو کامل یاد بگیری بعد به این صورت تمرین کنی که دو نت رو همزمان میزنی مثلا دو و ر یا دو و می ... بعد یک بار صدای نت اول رو میکشی بیرون ازش و تقلید میکنی و بعد بار دوم نت دوم . مراحل دیگه ای هست هست اگه خواستی میگم بعدا که میشه چند 3 صدایی و ...

[alone_composer]

درود دوستان !
یک پرسش دیگه از اساتید دارم :
اگه من برای به خاطر آوردن صدای نت „سی” یا „دو” ، صدای ترکیب اونها مثلاً „دو-سی” رو بدونم و از روی اون به صدای نت مورد نظر برسم ، آیا این روش روش اصولی و درستیه ؟ (هر چند که یک کم به نظرم وقت گیره ولی برای شروع میگم)
به طور کلی اگه صدای ترکیبها و فواصلی از نت ها رو توی یک گام بلد باشیم ، می تونیم به شکل دقیق صدای تک تک نت ها رو تشخیص بدیم ؟

دوست خوبم درودی دگر بار همانطور که در جواب استارتر تاپیک چند بار عرض کردم: در موسیقی نت ها مهم نیستند بلکه این (فواصل بین نتها) است که اهمیت دارد: سی یا دویی که از آن صحبت می کنید در چه گامی مورد بحث هستند؟ آیا مثلا گام دو ماژور است (که سی درجه ی هفتم و دو درجه ی هشتم است) ؟ یا گام سل ماژور مثلا (که سی درجه سوم و دو درجه ی چهارم آن محسوب می شود) ؟ و یا گام های دیگر؟؟؟ در واقع کلید این سوال در خط آخر همین پست شما موجود است (اگر علامت سوال آخر جمله ی شما را حذف کنیم):

به طور کلی اگه صدای ترکیبها و فواصلی از نت ها رو توی یک گام بلد باشیم ، می تونیم به شکل دقیق صدای تک تک نت ها رو تشخیص بدیم.

بله دوست عزیز دقیقا همینطور است! نت ها چیزی به جز فرکانس های مختلف صوتی نیستند! این گام ها هستند که به جایگاه هر نت معنی و مفهوم می بخشند: پس: اگر فواصل نتها (درجات گام) و روابط بین آن ها را دریابید بدون شک می توانید به طور دقیق صدای تک تک نت ها را تشخیص دهید چون هر نت در یک گام دارای نقشی منحصر به فرد و یکتا است و این هم اصلا اهمیت ندارد که بدانید تونیک دقیقا چه نتی است مهم دانستن گام و درجات مورد استفاده در یک آهنگ می باشد.

با سپاس فراوان از شما دوست عزیزم.

محمد امیدوار تهرانی
24/9/1390

[digilap]

دوست عزیز و هنرمندم درودی دوباره بر شما.

قسمتی از مطلب شما را در بالا آورده ام. من معلمی هستم که پیانو را از ابتدا (صفر مطلق) همراه با سلفژ آموزش می دهم به عبارتی بهتر هنرجوی صفر از جلسه ی اول سر کلاس پیانو می زند و هر چه جلوتر می رویم درست متناسب با مطالب جدید سلفژ او هم جلو می رود.

حال سوال من این است: شما ادعا کردید که معلمی که سلفژ را همزمان با آموزش پیانو یاد می دهد، در واقع قسمتی از سلفژ را (نه به طور کامل) یاد می دهد. بر طبق این ادعا لطفا بگویید که به نظر شما چه قسمتی از سلفژ با این روش به هنرجو یاد داده نمی شود؟ آن نقص مورد نظرتان را بنویسید. چون به نظر من ابدا چنین نیست. یعنی هنرجویی که پیانو و سلفژ را همزمان و به طور عملی با ساز یاد می گیرد در نهایت دانش سلفژ صد در صد را خواهد داشت. پس مهر ورزیده این نقص که به آن اشاره کرده اید را بگویید که دقیقا در کجا و در چه مباحثی است.

و در مورد این قسمت:
دوست عزیز هیچ قسمتی از موسیقی خشک نیست اگر (درست) تدریس شود! مشکل این جاست که هنرجویی که می داند می خواهد پیانو را یاد بگیرد به زور بفرستیم سر کلاس تئوری مثلا سلفژ که شیوه ی نقاشی کلید سل را یاد بگیرد! یا همان جلسه ی اول تمام خطوط حامل و کلید سل و دو و فا و دیز و بمل و بکار و خطوط کمکی بالا و پایین را بر سرش بریزند و او را از موسیقی بیزار کنند بله این خشک است چون اصولی و منطقی نیست!

اما شما فرمودید که می خواهید آهنگساز شوید. همانطوری که خودتان هم گفتید باید یک ساز (مخصوصا پیانو) را یاد بگیرید و (در کنار آن و „نه به طور جداگانه”) سلفژ را نیز فراگیری نمایید اینطوری سلفژ جایگاه واقعی خود را می یابد و اصلا خشک نیست چون کاربرد آن را در هر لحظه حس می کنید...

در مورد مد ها هم عرض کردم هر مدی حسی کاملا و صد در صد متفاوت دارد و نیاز به تخصص و تمرین خیلی خاصی برای درک و دریافت اینکه یک آهنگ در گام مینور است یا ماژور یا مثلا دورین یا فیریژین و ... نیست و این هیچ ارتباطی به سبک موسیقی (کلاسیک باشد پاپ باشد و ...) ندارد. مثل اینکه رنگ ها با یکدیگر فرق دارند و تشخیص این موضوع نیاز به مهارت خاصی ندارد. آهنگ در گام ماژور به روشنی متفاوت با گام مینور است. اما عرض کردم: اینکه دقیقا نت ها را از روی فرکانسشان تشخیص داده و مثلا بگوییم این (دو) مینور است یا (می) مینور است کار بسیار سختی است و البته کوشش بی فایده ای هم هست چون مینور بودن این گام برای یک آهنگساز مهم است نه اینکه حالا دو مینور است ر مینور است و ... (نت ها مهم نیستند فواصل بین نت ها „یا درجات گام” مهم اند).

امیدوارم توانسته باشم واضح بیان کنم.

شما هم لطف کنید به جهت نتیجه بخش بودن بحث به سوال آبی رنگ بالا دقیق و جزئی پاسخ بدهید.

با سپاس فراوان از شما.

خیلی بزرگواری کردید دوست گرامی ! مسلما شما از عرایض بنده کمی بد برداشت کرده اید! من به کار شما ابدا ایرادی ندارم! واقعیت اینست که سولفژ به تنهایی اینقدر مطلب دارد که خود درسی جداگانه باشد! بحث نوازندگی پیانو بحث نوازندگیست! اما مهمترین هدف سولفژ تربیت شنواییست! والبته بهتر است که یک نوازنده شونایی خوب و تربیت شده ای هم داشته باشد! نمیشه خیلی از هم جدا کرد ولی تفاوتها رو هم باید مد نظر داشت! این دو یکی نیستند و از هم جدا هم نیستند! از نظر من!
خوب یه جاهایی این دو مبحث خیلی به هم نزدیک میشوند و گاهی از هم دور! در ضمن بنده اصلا خبر ندارم شما چگونه تدریس میفرمائید! نظر شخصیه من اینست که برای یک دانشجوی بالغ دیگر این یک کار تفریحی نیست که بخواهد شیرینش کند یا تلخ باشد! اصل اینست که باید در حداقل زمان بیشترین نتیجه را اخذ کرد و وقت تلف نکرد! برای من این مهم است! و بی تعارف آنچه میدانم در مقایسه با شما و دوستان محلی از اعراب ندارد! خود معترفم! و ادعا احمقانه ترین قسمت وجودی انسان است!

در مورد سوال آبی رنگ اصلا از نحوه تدریس شما بی خبرم و نمیدانم شما در ذهنتان چگونه تدریس میفرمائید ! که بخواهم از شما ایرادی بگیرم! در همین کاری که در حال حاضر در حال انجامش هستم (آموختن سولفژ) واقها به اندازه کافی کار دارم و همگی هم شنیداری هستند و قسمتی هم نیاز به مطالعات تکمیلی دارد! خودم کار را گسترش داده ام ! از نظرات دوستانی مثل شما بهره ها میبرم! مثلا استاد جمله ای میگوید و من خودم راجع به نیازها و گسترشهای احتمالی تفکر میکنم و کار را گسترش میدهم! اینست که سولفژ با برخی از مطالعات دیگر گره میخورد! و خود به خود کار زیاد میشود! که شاید خوب هم نباشد!

باز هم از شما سپاسگذارم!
راستی در صورت امکان برای اموختن پیانو برای کسی که پیانو ندارد !!! راهنمایی بفرمائید! البته در پست شخصی خودم! ممنون

[hopital]

درود دوباره !

به نظر شما بایستی الزاماً سلفژ (پارلاتی و کانتاتی) رو با صدای بلند و گفتاری خوند ؟ مثلاً اگه سعی کنیم ذهنی و بدون گفتار بخونیم ، تاثیر داره ؟