0
شاید ما بیشتر موسیقی کلاسیک یا همان موسیقی جهانی را در نظر داریم و با آن اخت گرفته ایم و از بچگی با این آهنگ ها مایه آن بیش از مایه ماژور و مینور نیست مانوس بوده ایم.
اما باید بگوییم که موسیقی در غرب ربع پرده را در قرون وسطی خوب بکار می بردند . اما دلیل حذف کردن این ربع پرده ها تا آنجا که من براورد می کرده این بوده که چون بررسی و اعمال علوم آهنگسازی همچون هارمونی و کنترپوان بر روی این ربع پرده ها که در آهنگسازی فواصل مطبوع و نامبطوع را به کار می برند مشکل بنظر و تا حدی برایشان غیر عملی بود لذا به خاطر موضوع ربع پرده ها که در جلوتر مطلبی را خواهم گفت که این حلال این مشکلات است. این ها را حذف کردند.
اما در موسیقی ما نباید مطبوع بودن یا نبودن فواصل آن طور که گوش حس می کند بررسی کنیم .
بلکه گاهی اوقات اقتضاعات آهنگسازی ایجاب می کند که ما غم بیافرینیم و یا حالتهای نادری همچون ارامشی که رفته رفته به نا آرامی و تبدیل می شود یا شادی های که اشک آدمی را در می آورد این جا است که می بایست از فواصل نامطبوع استفاده نمود و نباید نام این فوصل را نا مطبوع ینهیم .
چون موسیقی و خلق موسیقی و بیان حالات با اینها و تمام فوصل صورت می گیرد. و ربع پرده که نامطبوع شناخته می شود چنان قدرتی دارد که در پشتش پنهان است. ببینید اگر شما 10 هجا بلد باشید حالات و کلمات بیشتری می سازید و اگر کمتر داشته باشید البته کم حالا چون موسیقی ایرانی اصلا کلا موسیقی با حس و احساس بوجود می آید و اینطور نیست که ما به خودمان فشار بیاوریم و یک جمله موسیقی بنویسم که بیانگر حساسات باشد . بایستی با هجا ها و استفاده از ربع پرده ها مرسوم باشد.
علاقه مندي ها (Bookmarks)