سلام صبحگاهی - سه تار علی بدری

[AliB]

دوستان سلام
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]البته با امکانات غیر حرفه ای و نامناسب برای ضبط جدی موسیقی . به یاد استاد فقید حسن کسایی ... این اجرا بر مبنای تنظیم استاد علیزاده است از این قطعه .

[saeed2fan]

مثل هميشه استادانه ممنون علي جان قطعه زيبايي نواختي
روح استاد كسايي شاد

[AliB]

ممنونم سعید جان .
در واقع این ها تلاش برای اجرای قطعه است...

[h_honarmand]

آقا بسیار عالیه. ممنون ممنون ممنون
بسیار زیبا بود.

[youtab_f]

چه دلنشین... حال و هوای تازه و خیلی جالبی داشت برام!!! یاد خیلی چیزا افتادم با گوش دادنش!! یاد خونه های اشرافیو قدیمی!!! یاد سرسبزی! یاد دیوارهای سنگی!!! روح استاد شاد.

[AliB]

آقا بسیار عالیه. ممنون ممنون ممنون
بسیار زیبا بود.

مرسی حسام جان از محبتت.

چه دلنشین... حال و هوای تازه و خیلی جالبی داشت برام!!! یاد خیلی چیزا افتادم با گوش دادنش!! یاد خونه های اشرافیو قدیمی!!! یاد سرسبزی! یاد دیوارهای سنگی!!! روح استاد شاد.

دوستان ، استاد کسایی ، جدا از اون خدمات فراوانی به فرهنگ و موسیقی ایران انجام دادن ، انسان نابغه ای بودند که نظیرشون رو نداشتیم و نداریم و نخواهیم داشت ... واقعا جای تاسف داره که در سالیان سال عمر پر برکتشون ، اونجور که باید از طرف دولت ، زمینه برای استفاده و بهره بردن از توانایی و دانش و ویژگی های منحصر بفرد ایشون فراهم نشد . استاد کسایی اگر در هر کشور دیگری بودند به عنوان نماد فرهنگ ملی ، چه ها که براش نمی کردند. دوستان ماها جوون هستیم و شاید گاهی چون گرفتار این چنبره ی بی مهری به اساتید و گوشه نشینی اونها هستیم ، از احول و اقوال و اهمیت این اساتید آگاهی کامل نداشته باشیم که این هم جزو ظلم هاییست که به موسیقی و به این اساتید روا داشته شده... دوستان استاد کسایی در درجه ی اول انسانی بزرگ و صاحب حکمت و معرفت بودند که از فاکتور های استادی در هنر شرق چیزی کم نداشتند و اولیش همین حکمت و معرفت بود.
دوم ایشون استعداد بی نظیر و نبوغ سرشاری در موسیقی داشتند که این رو به شکوفایی رسوندن به تمام و کمال به حدی که در نوازندگی ساز نی ، شآن و جایگاه این ساز رو از آنچه در قبل بود یک تنه به جایی رسوندن که امروز هر کس نی به دست می گیره مرید استاد کساییست در نوازندگی و جالب اینتجاست که ایشون به صورت قله ای در اومدن که بعدی ها فی الواقع در کیفیات نوازندگی نتونستند به جایگاه ایشون برسند و فارق از این صحبت ، جایگاه ایشون ممتاز هست به خاطر پیشکسوت بودن ، به خاطر خدماتی که انجام دادن . ایشون در ساز سه تار هم محضر استاد صبا رو درک کرده بودن ... تعریف های زیادی از بزرگی و منش استاد صبا داشتند و علاقه ی بسیار زیادی به ایشون داشتند ... هنوز بعد از گذشت 40 50 سال وقتی نام استاد صبا می آمد چشمان استاد کسایی پر از اشک می شد(نقل از یکی از دوستانم که چندین باز خدمت استاد رسیده بودند...) استاد کسایی با فراگیری ردیف آوازی به اون صورت که در اصفهان معمول بود و همچنین آموزش و انتقال اون به نسل بعد و همچنین ضبط این ردیف و ضبط ردیفی برای نی گام های ارزشمندی رو در راستای اشاعه و حفظ موسیقی و فرهنگ ایران برداشتند. و جدای اینها آثاری که از استاد کسایی به جاست واقعا از نظر ویژگی های موسیقایی استثناییست و همواره برای اهلش ؛ دانشگاهی بزرگ برای فراگیری موسیقی ایرانی .
================================
صحبت طولانی شد وقصدم تعریف کردن حکایت ساخته شدن قطعه ی سلام صبحگاهی بود که ایده ی اون چطور به ذهن استاد رسیده بوده و شاید دوستان نشنیده باشن وجالبه
یک روز صبح استاد کسایی در بازار اصفهان بودن و توجهشون ناگهان به پیر مردی جلب میشه که پشت خرش نشسته بوده و همینطور که از جلوی حجره ها رد میشده به همه سلام میداده و با این ریتم و با لهجه ی اصفهانی که یک دفعه در ذهن استاد ریتم و حالت قطعه الهام میشه :«سلامَلِیکُم ، سلامَلِیکُم » که جمله ی مشهور این قطعه است و باقی ماجرا ملهم از انرژی و نیروی صبحگاهیست!
دوستان این قطعه به مدت سی سال آهنگ آغازین برنامه ی صبحگاهی رادیو بوده و خودتون ببینید که چقدر این قطعه محکم و زیباست که سی سال نتونستن جایگزینی براش پیدا کنن!
می دونید که فواصل چهارگاه می تونه حالت صلابت ، انرژی ، نشاط ، پهلوانی و حرکت رو تحریک کنه در شنونده و استاد به زیبایی از فواصل این دستگاه استفاده کردند و این شاهکار رو ساختند.
البته این اجرای من از روی تنظیم استاد علیزاده بوده که استاد خوبم مسعود شعاری فراگرفتم و این تنظیم رو هم دوست دارم و فکر می کنم چیزی از زیبایی قطعه کم نکرده و بلکه ب اون افزوده .
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
از طولانی شدن صحبتم عذر می خوام امیدوارم خسته نشید و از خوندنش هم پشیمون نشید

[AliB]

دوستان این رو بخونید ...
متنی به قلم استاد محمد رضا لطفی پیرامون استاد حسن کسایی .

---

بشنو از ني چون حكايت كرد و رفت

روزگار غريبي شده، يک عمر کسي مي‌آفريند، يک عمر زحمت مي‌کشد، و يک عمر دل آدميان را از تفرقه مي‌رهاند، اما تاسف اينجاست که تا زنده است اکثر موسيقيدانان حتي کنار گوش‌شان را نمي‌بينند و دل‌هاشان مسدود، و هر روز نسبت به هنر هنرمندان بزرگ بي‌تفاوت‌تر مي‌شوند. در دهه اول انقلاب که جنگ هراس اجتماعي را دوچندان کرده بود و هرخانواده‌يي منتظر بود تا بمبي خانه و کاشانه‌اش را ويران کند، موسيقيدانان شهير ايران با دلي آکنده از عشق و اميد همديگر را مي‌ديدند و شب‌ها در محافل خصوصي در کنار يکديگر زانو زده و با ساز و آوازشان به خلق آثاري پرداختند که ديگر اين نمونه‌ها تکرار نخواهد شد. جلسات داد به همراه با شجريان در منزل استاد يگانه حسن کسايي و سوزسينه آقا حسن با گرماي صداي دادبه و حنجره پرقدرت شجريان ، روزگاري را در هنر ايران‌زمين رقم زد که همه ما به آن اتصال و دوره فرهنگي و معنوي غبطه مي‌خوريم. اين دوران طلايي خلاقه قبل از جنگ با تمام هراس و کاستي‌هايي که داشت سپري شد و پس از موفقيت‌هاي کم‌نظير تني چند از خوانندگان و نوازندگان در سطح ايران و غرب و درآمدزايي خوب آن دوران هنرمندان شهير کشورمان يکي پس از ديگري از محفل خداوندگار ني و ديگر اساتيد برحق موسيقي همچون شهنازها، پايورها و حسن کسايي‌ها، عبادي‌ها و بهاري‌ها کناره گرفتند و اين‌گونه به راهي کشيده شدند که صافي دل‌ها به کدورت تبديل شد و رفته‌رفته حتي به خصومت! امروز که در مسجد سيد اصفهان با دلي آکنده از غم و اندوه با توشه‌يي از فراق يار وارد صحن آن شدم با چشم خود ديدم که مردم کوچه و بازار و جوانان بي‌نام ونشان و پيراني با دست‌هاي لرزان هنوز در شور و حرارت و عشق دلتنگ آن لحظه‌هايي هستند که هيچ‌گاه ديگر براي اين خيل عظيم مردمي تکرار شدني نيست. يکي از علاقه مندان درميان انبوه جمعيت که مرا دربرگرفته بود، به من گفت: «استاد ترا به خدا درميان مردم بمانيد و نرويد. » با اين درخواست کوچک اشک در چشمانم جاري شد و در يک لحظه احساس کردم که چقدر مردم ما همچنان عاشق هنر ملي و مردمي خودشان هستند و چقدر قدر هنرمندان‌شان را مي‌دانند.

باز متاسفانه هنرمندان ما چنان از آن فضاهاي عاشقانه فاصله گرفته‌اند که ديگر حس و حال اين مردم را لمس نمي‌کنند. بيشتر موسيقي‌نوازان پيشکسوت ما چنان در ويلاها و آپارتمان‌هايشان محبوس شده‌اند که تا حدود زياد فراموش کرده‌اند که مردم ما در اين زمينه تغييري نکرده‌اند و اين تغيير روش و زندگي اجتماعي تنها در درون اين هنرمندان جاري شده است.

در مجلس ترحيم استاد يگانه کسايي، هنرمنداني آمده بودند که در فاصله نزديک به 20 سال هرگز درب خانه کسايي را نزدند. او را بارها رنجانيده بودند، پشتش حرف‌ها زده و بي‌حرمتي‌ها کرده بودند. در اين شش سال که من به کشورم ايران بازگشته و کار مي‌کنم کمتر کسي به ديدن اين استاد ارزنده مي‌رفت. بدي اين عادت تخريب شده فرهنگي اين است که حتي بزرگان خانه‌نشين تلاش مي‌کنند از بستر مرگ اين مرد بزرگ يکتا، باز اعتباري براي خود کسب کنند. شاگردان حسن کسايي که مدت‌هاي مديد تا دقايق مرگ استاد در بالين او ماندند و هر لحظه هرچه در توان‌شان بود بي‌دريع نثار تداوم زندگي آقا حسن کردند بهتر مي‌توانند احساس و گفته مرا درک کنند. آنها شاهدان عيني اين بي‌مهري‌ها، دريغ‌ها، افسوس‌ها بودند ، روزگار غريبي ا‌ست...

متاسفانه دايره فرهنگي وزارت ارشاد و دوايرتابع و رسمي کشور نيز حتي نتوانستند از اين تشتت و سياست‌بازي‌ها بيرون آمده و با دلي آکنده از وحدت و احترام برنامه‌يي درخور اين مرد بزرگ تدارک ببينند.

حداقل شايسته بود وزير محترم ارشاد به صورت رسمي اطلاعيه يا تسليتي درخور مقام خانواده حسن کسايي و مردم علاقه‌مند به اين هنر فاخر که کسايي پرچمدار 70 ساله آن بود، صادر مي‌كرد و يا از رييس دولت، مي‌خواست تا به مردم ايران و علاقه‌مند به اين هنر مظلوم تسليت رسمي بدهد. سوال من اين است که آيا حسن کسايي‌ها اهميت فرهنگي‌شان کمتر از هنرمنداني ا‌ست که تنها يک بار قلاده‌هاي طلا را ساخته‌اند که آنهم با بودجه دو ميليارد توماني (بنا به گفته رسمي وزير محترم ارشاد). براي مرگ کسايي بايد عزاي عمومي اعلام مي‌شد، يا حداقل در مجلس شوراي ما بايد چند کلمه از اين مرد بزرگ سخن گفته و به مردمي که عاشق فرهنگ‌شان هستند که تعدادشان هم از چند ميليون بالاتر مي‌رود، تسليت مي‌گفتند. حتي وزير ارشاد هم که مسووليت رسمي بخش هنر را دارد، اعلاميه و تسليتي نگفت. تنها چند تسليت از طرف واحد موسيقي وزارت ارشاد داده شد که باعث تشکر جامعه موسيقيدانان است.

در اينجا يک داستان کوچک ابعاد تفاوت برخورد ما را نسبت به هنرمندان بزرگ و واقعي در کشور هند نشان مي‌دهد که شايد درسي باشد براي دولت مردان ما :

هنگامي که ولايت‌خان، موسيقيدان اصيل موسيقي هندي در يکي از بزرگ‌ترين سالن‌هاي دهلي کنسرت داشت فرزند کوچکش مريض شد و در تب 40 درجه مي‌سوخت. او به خاطر احترام به مردم در کنسرت حاضر شد و به مردم چنين گفت: که اي مردم، من امشب درحالي نيستم که بتوانم آن سازي را بنوازم که انتظار داريد، به همين دليل از شما تقاضا مي‌کنم به خانه‌هايتان برگرديد و يک ماه ديگر در همين روز به سالن برگشته و من برايتان خواهم نواخت. اگرچه مردم با آغوش بازحرف او را پذيرفتند اما ولايـت‌خان نمي‌دانست که در همين روز سالن در اختيار مراسم مهم ديگري است. هنگامي که بعد از رفتن مردم به او گفتند که ايشان نمي‌تواند در آن شب کنسرت اجرا کند ايشان فرمودند که: «چون من به مردم قول داده‌ام اگر اين کنسرت به اجرا درنيايد ديگر هرگز ولايت‌خان در هند ساز نخواهد نواخت. » به همين خاطر مجلس شوراي دهلي تشكيل جلسه داد و بالاخره مجلس راي صادر كرد که آن روز موعود اعلام شده به وسيله ايشان بايد در اختيار اين موسيقيدان قرار گيرد.

شادروان حسن کسايي علاوه بر اينکه از ولايت‌خان کمتر نبود، حتي از او هم بالاتر بود. ما ايرانيان با ساز او سحر بيدار شديم، روزه گرفتيم. با ساز او افطارکرديم و در بيشتر سوگواري‌ها تنها ساز حسن کسايي بود که منع شرعي نداشت و حتي در ماه محرم نيز از صداي ني او استفاده کرديم. خاطرات ملي و عقيدتي خيل عظيمي از مسلمانان ما با صداي ساز اين مرد بزرگ توام شده بود. من و ديگر موسيقيدانان اين انتظار را داشتيم که مراسم خاکسپاري اين مرد بزرگ با آراستگي و شرکت مقامات رسمي تشييع شود و تمام ني‌نوازان بزرگ ايران و شاگردان اين مرد بزرگ درمقابل تابوت او مارش عزاي او را به اجرا درآورند و اين احترام مي‌توانست افتخاري براي تاريخ جمهوري اسلامي به جاودانگي بماند. حيف که هنوز ما درگير اماهاي گوناگون هستيم. ما نواي ني اين استاد را هزاران بار تعليم خواهيم داد تا صداي اين هنرهميشه مظلوم در فضاي کشور ايران جاودانه بماند. زنده باد ايران و جاودانه باد استاد کامل شادروان حسن کسايي و راهيان حفظ اصالت‌هاي تاريخ ايران.

[amir69]

واقعا عالی بود. ممنون.

[Daamoon]

درود بر شما برای این اثر زیبا که به زیبایی تمام نواخته شد همچنین ممنون از شما برای اطلاعتی که پیرامون زنده یاد استاد کسایی دادید.
در مورد بی مهری به اساتید و کلا موسیقی سنتی ما و همچنین اساتیدی که گوشه گیر شدند
همین چند وقت پیش داشتم یکی از شبکه های ماهواره ای رو تماشا میکردم که یکی از اجراهای خیلی قدیمی استاد شجریان در جشن هنر شیراز بود که نوازنده تار استاد لطف اله مجد بودند ، در کنار ایشان جوان برومندی به زیبایی سه تار مینواختند و برایم خیلی عجیب بود که حتی نامش رو هم نمیدانستم ، تا اینکه تو یوتیوب دنبالش گشتم و نام ایشان رو اون هم از یکی کسانی که کامنت گذاشته بودند یافتم ، استاد خسرو ابراهیمی. (نوازنده تار و سه تار)
شخصی که کامنت گذاشته بود گفته بود که برادرزاده ایشان هست و استاد تو خلوت ساز مینوازد.
جالب اینکه تو گوگل هم مطلبی جز یک صفحه از ایشان نبود که لینک رو در زیر قرار میدهم گفتم شاید برای دوستان جالب باشد.
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

علی جان پیرامون این قطعه که نواختید خواستم سوالی بپرسم که با خوندن مطلب تقریبا جواب رو گرفتم چون گفتید از روی نت ی هست که تنظیم استاد علیزاده هست،
خواستم بپرسم خودت هم به این اثر چیزی اضافه کردی یا اینکه همه رو از روی نت اجرا کردی ، چون اون نتی که تو اینترنت هست ساده تر هست گفتم اگر همه رو از روی نت اجرا کردی اگر برات مقدور بود ممنون میشوم اون نت رو اینجا قرار دهی.

راستی این قطعه رو با ساز نوا اجرا کردی؟ ، اگر اره ، از این ساز راضی هستی ؟

[AliB]

درود بر شما برای این اثر زیبا که به زیبایی تمام نواخته شد همچنین ممنون از شما برای اطلاعتی که پیرامون زنده یاد استاد کسایی دادید.
در مورد بی مهری به اساتید و کلا موسیقی سنتی ما و همچنین اساتیدی که گوشه گیر شدند
همین چند وقت پیش داشتم یکی از شبکه های ماهواره ای رو تماشا میکردم که یکی از اجراهای خیلی قدیمی استاد شجریان در جشن هنر شیراز بود که نوازنده تار استاد لطف اله مجد بودند ، در کنار ایشان جوان برومندی به زیبایی سه تار مینواختند و برایم خیلی عجیب بود که حتی نامش رو هم نمیدانستم ، تا اینکه تو یوتیوب دنبالش گشتم و نام ایشان رو اون هم از یکی کسانی که کامنت گذاشته بودند یافتم ، استاد خسرو ابراهیمی. (نوازنده تار و سه تار)
شخصی که کامنت گذاشته بود گفته بود که برادرزاده ایشان هست و استاد تو خلوت ساز مینوازد.
جالب اینکه تو گوگل هم مطلبی جز یک صفحه از ایشان نبود که لینک رو در زیر قرار میدهم گفتم شاید برای دوستان جالب باشد.
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

علی جان پیرامون این قطعه که نواختید خواستم سوالی بپرسم که با خوندن مطلب تقریبا جواب رو گرفتم چون گفتید از روی نت ی هست که تنظیم استاد علیزاده هست،
خواستم بپرسم خودت هم به این اثر چیزی اضافه کردی یا اینکه همه رو از روی نت اجرا کردی ، چون اون نتی که تو اینترنت هست ساده تر هست گفتم اگر همه رو از روی نت اجرا کردی اگر برات مقدور بود ممنون میشوم اون نت رو اینجا قرار دهی.

راستی این قطعه رو با ساز نوا اجرا کردی؟ ، اگر اره ، از این ساز راضی هستی ؟

بله دامون جان ، به مطلب جالبی اشاره کردی شما ، تو این مملکت نوازنده های خیلی خوبی هستند! استعداد های درخشانی هستند و خیلی ها هستند که خوب ساز کی زنند و در گوشه ای به دور از هیاهو و شهرت زندگی می کنند! مسلما" مشکلاتی که بر سر راه موسیقیست عامل اصلی این مساله است. خیلی جوان هایی هستند که خوب ساز می زنند و استعداد خوبی در آواز دارن ولی چون دسترسی به سکوی پرتابی ندارند شناخته نشده باقی می مونن...
جناب خسرو ابراهیمی رو خوب گفتی چون من هم دیده بودم و برام خیلی عجیب بود که این جوان (در اون زمان) کیست که این جمله بندی استوار و این صدای عالی رو از سه تار در میاره .
اما در مورد قطعه باید بگم این قطعه رو من مستقیم از استادم جناب مسعود شعاری به صورت گوشی یاد گرفتم و الان که دارم این مطلب رو می نویسم اصلا در ذهنم نیست که نتی براش داشتم یا نه اما تا اونجا که یادم هست گوشی یاد گرفتم . اما اگر نتی داشتم حتما برای دوستان قرار میدم. و البته باید بگم من چیزی به اون اضافه نکردم و عینا مطلبی که جناب شعاری زدند رو سعی کردم اجرا کنم .
تکنیک اجر در قسمتی که صدای تق تق میاد خیلی جالب هست و دیدنیه موقع اجرا :)) یه جورایی ساز رو تنبیه میکنه آدم :))
بله چون فعلا در جایی که هستم فقط همین ساز رو همراه خودم دارم با همین ساز ضبط کردم و در مورد ضبط هم بگم ، واقعا ضبط حرفه ای و با تجهیزات حرفه ای نتیجش خیلی متفاوت هست با ضبط با این امکاناتی که من ضبط کردم ، فی الواقع اولین مساله این هست که تمام فرکانس های تولید شده توسط ساز بطور متناسب ثبت نمیشه و صدای ساز تغییر می کنه در موقع ثبت شدن و این لطمعه میزنه به زیبایی و کیفیت شنیداری صدای ساز . بطور مثال در کاری که من ضبط کردم علاوه بر مشکل بالا ، تقریبا صدا دیستورت شده است و خارج از رنج و لول استاندارد بوده شدت صدا .
والا من راضی هستم از این ساز با توجه به اینکه به عنوان ساز مشقی بوده و قیمت بسیار مناسبی که داشته واقعا خوبه . البته باز به واقع ساز ضبط ، اونطور که مثلا در استودیو آدم بخوادضبط کنه ، باید صدای بسیار تمیزی داشته باشه که خوب این ساز در اون سطح نیست ولی برای این کاری که من کردم و یا شاید برای اجرای صحنه حتی مناسب ه .

[youtab_f]

damoonجان این لینکی که گذاشتی *****ه... کم مونده گوگل ***** بشه... آره آقا این تیکه که صدای تق تق میاد گفتم خدایاااا دقیقا داره رو دسته ی سه تار جناب علی بدری چه اتفاقی میوفته!!!

[Amir]

سلام
به نظرم بهتر بود در بخش نمونه کارها ارسال بشه ... :)

[Daamoon]

علی عزیز با همین امکانات کار شما بسیار عالی و زیبا در می آید با آرزوی موفقیت و سلامتی برای شما ، توانایی یاد گرفتن از طریق گوشی بسیار مهم هست ، اون قسمت که صدای تق تق می آید واقعا زیبایی بسیاری به این کار افزوده هست،
ساز با مهر نوا هم یک آزمون برای این بود که تو ساز های مشقی ، سازهای خیلی خوبی هم هستند.

damoonجان این لینکی که گذاشتی *****ه... کم مونده گوگل ***** بشه... آره آقا این تیکه که صدای تق تق میاد گفتم خدایاااا دقیقا داره رو دسته ی سه تار جناب علی بدری چه اتفاقی میوفته!!!

استاد خسرو ابراهیمی در خانواده ای هنر پرور زاده شد. پدر او اسداله خان وانی «وادانی» از ردیف دانان بنام و صاحب صدایی خوش بود. یعنی موسیقی در خانواده استاد ابراهیمی موروثی است.
خسرو ابراهیمی از اولین سری فارغ التحصیلان مدرسه موسیقی به مدریت کلنل وزیری است. او سالها به عنوان نوازنده تار و سه تار در فرهنگ و هنر و معلم مویسقی در آموزش و پرورش مشغول بکار بود. اجراهای زیبای او در برنامه های رادیو و تلویزیون آن سالها که به طور زنده پخش می شد طرفداران بسیاری داشت. استاد ابراهیمی اجراهای زیبایی از موسیقی ایرانی را در جشن هنر شیراز به همراهی نوازندگان صاحب نامی همچون استاد لطف اله مجد، استاد علی اصغر بهاری، استاد رضا ورزنده و … عرضه کرده است. او در موسیقی فیلم هم دست داشت و بخشی از موسیقی متن فیلم گاو «ساخته مهرجویی» کار اوست.
استاد خسر ابراهیمی زاده و اهل وان یا وادان دماوند می باشد.
برای استاد سلامتی و طول عمر آرزو می کنم.


عکس استاد ابراهیمی در کنار استاد مجد رو در زیر قرار دادم

[AliB]

سلام
به نظرم بهتر بود در بخش نمونه کارها ارسال بشه ... :)

امیرحسین عزیز ، اتفاقا برای اولین بار رفتم که در قسمت «نمونه کارهای من» این قطعه رو آپلود کنم اما برای ارسال نیاز به تگ کردن کار بود یا تعیین گروه که در اون دو باکس که برای این کار بود هر کار کردم نتونستم برچسبی انتخاب کنم و نا امید شدم و منصرف شدم . حالا نمی دونم ایراد از براوزر من بوده یا سایت.

[Honey_Shababi]

امیرحسین عزیز ، اتفاقا برای اولین بار رفتم که در قسمت «نمونه کارهای من» این قطعه رو آپلود کنم اما برای ارسال نیاز به تگ کردن کار بود یا تعیین گروه که در اون دو باکس که برای این کار بود هر کار کردم نتونستم برچسبی انتخاب کنم و نا امید شدم و منصرف شدم . حالا نمی دونم ایراد از براوزر من بوده یا سایت.

علي جان... طبق تجربياتي كه من تا حالا داشتم، نت آهنگ با مرورگر فاير فاكس بسيار بسيار سازگارتر از مرورگرهاي ديگه هست.
براي ارسال نمونه كار، وقتي شما در قسمت ارسال نمونه كار ميريد، اولين كاري كه بايد بكنيد اينه كه در تب "تنظيمات نمونه كارها" در قسمت

+ تنظیمات دسته بندی اصلی
روي + كليك كنيد تا باز بشه

وقتي باز شد كنار ساز مورد نظرتون رو بايد تيك بزنيد

حالا توي تب "نمونه جديد" توضيحات مربوطه رو وارد ميكنيد و

اونجايي كه نوشته "دسته بندي اصلي" روي مستطيل جلوي اون كليك كنيد و گزينه مورد نظرتون رو تيك بزنيد.

حالا اگه ميخوايد نمونه كارتون رو همه بتونن دانلود كنن بايد تيك "قابلیت دانلود اثر برای کاربران (در صورتی که فایل با کیفیت انتخاب نکنید کیفیت معمولی قابل دانلود می شود)" رو فعال كنيد.

براي اينكه همه بتونن نمونه كارتون رو ببينن هم حتما بايد تيك گزينه" پس از ثبت اثر در ديد عموم قرار گيرد (انتشار) " زده بشه.

در نهايت هم فايلتون رو آپلود ميكنيد و پس از پايان كار ، ارسال نمونه كار رو ميزنيد.

اگه اين كارها رو انجام ميديد و باز هم مشكل داريد با بخش پشتيباني فني مطرح كنيد... چون اكثر كاربرا مشكلي ندارن با اين بخش.

موفق باشيد

[piano4all]

امیرحسین عزیز ، اتفاقا برای اولین بار رفتم که در قسمت «نمونه کارهای من» این قطعه رو آپلود کنم اما برای ارسال نیاز به تگ کردن کار بود یا تعیین گروه که در اون دو باکس که برای این کار بود هر کار کردم نتونستم برچسبی انتخاب کنم و نا امید شدم و منصرف شدم . حالا نمی دونم ایراد از براوزر من بوده یا سایت.

با احترام

باید مرورگرتون رو اکسپرور قرار میدادید تا مشکل حل بشه .

برای من یکی دو بار اینجوری شد بعد درست شد .

این قطعه زیبا ارزش ارسال یه پست جداگانه رو داشت.

روح استاد حسن کسایی شاد