0
ساعت 8-9 دیشب بود که داشتم توی کوچه پیاده میرفتم . یهو یه صدای ویلونی به گوشم خورد که از طنین اکوش میشد فهمید که مال یه نوازنده دوره گرده . داشت توی گام اصفهان بازی بازی میکرد . به نظرم بد نیومد ولی معمولا نوازنده های دوره گرد تا این حد رو بلدند . بعد شروع کرد به گرفتن آکورد های مرا ببوس گل نراقی . و بعد شروع آهنگ با نت های سل سل سی ر . ولی عوض اینکه مطابق نوازنده های آماتور نت ر رو روی سیم آزاد سیم ر بزنه با یه گلیس نرم به پوزیسیون 3 رفت و برگشت! اینجا بود که یهوئی هوش از سر من رفت, که این پنجه مال کیه که اینقدر شبیه بدیعی ساز میزنه ! رفتم دنبال صدا تا ته یه کوچه بنبست پیداش کردم . یه بچه کم سن و سال بود که توی قطعاتی که برای من نواخت به مراتب بهتر از یاحقی ساز میزد و پنجه اش خیلی شبیه بود به استاد حبیب الله بدیعی . دوربینم رو آوردم و ازش خواستم سخت ترین قطعه ای رو که بلده بزنه برام و اون هم نامردی نکرد و رقص آتش بیژن مرتضوی رو با آون آرشه کشی های وحشتناکش برام زد . شاید الان که ببینید به نظرتون زیاد ژوست نباشه ولی فکر میکنم اگه بیژن هم همین الان این قطعه رو بزنه کمتر از این فالش نداشته باشه . اینم قطعه رقص آتش در دستگاه چهارگاه
www. youtube. com/watch? v=nYOgXrUEhgs&feature=share
نظرتون چیه ؟ حالا این قطعه زیاد مشخص نمیکنه ولی عین بدیعی ساز میزد . یه خورده کثیف تر که اونم طبیعیه !
علاقه مندي ها (Bookmarks)