كوك در گروه نوازي ايراني

[m_rv_2008]

سلام. يه چند وقتي ميشه (شايد دو يا سه سال) كه با چند تا از دوستان نوازنده يه گروه موسيقي درست كرديم و يه چند باري هم اجرا كرديم. از همون روز اول بحث و درگيري سر كوك گروه بالا بود. چند تا مشكل اساسي داشتيم. يكي ساز ني بود. يكي ساز سه تار. يكي سنتور. يكي هم اون چيزي كه همه فكر مي كنن مبناست : دياپازون !!!
مشكلمون با سه تار اين بود كه بيخودي صداي اون سل معروفش همش ميومد. كلا براي ما كه چند روز بود با تار تمرين مي كرديم وقتي بار اول سه تار اضافه شد فكر كرديم كه تار داره گز ميزنه. واقعا نتونستيم ازش استفاده كنيم. شايد هم بشه تو اجراهايي كه از امكانات صدابرداري پيشرفته استفاده مي كنن ازش استفاده كرد. يا اگه صدابردار كه خودش نوازنده باشه در اختيار باشه. كه مثلا يه جاهايي صداي سه تار رو كم يا زياد بكنه. خلاصه نمي دونم. تو تجربه ما كه نا موفق بود.
دوم ساز ني. واقعا اينو جدي مي گم. ني كوك تو بازار خيلي كم گير مياد. يعني به زحمت. اون نايي كه كوك باشه رو واقعا تو دست نوازنده مطرح ميشه پيدا كرد. منظورم يه نايي هست كه كاملا ژوست بخونه. خلاصه اين مشكلي نبود كه سد راه كنه. حل شد.
سنتور هم عجب دردسري داره. هزار پاي موسيقي ايراني. همين طوري كوكش دردسره. چه برسه بخوان با چند تا ساز ديگه هم كوكش كنن.
يادمه اون اوايل همه ميگفتن با مترونوم كوك كنيم. من مخالف بودم . هيچ كس به حرف من گوش نمي كرد. مي گفتن فركانس ثابت مبنا ميشه ديگه. مثلا ني سل كوك داريم و سنتور و تار هم سل كوك مي كنن و دنيا گلستان ميشه. ولي هيچ وقت صداي كوك نميومد. البته من دارم خيلي دقيقش رو مي گم. طبيعيه كه بالاخره صدا ها تا يه حد زيادي به هم نزديك ميشه. ولي نه اون طور كه بايد .
حالا يه دو تا خاطره هم اضافه ميكنم كه روشنگر راه بود.
اولين باري كه ميخواستم برم تو استوديو و ويولن بزنم با استادم تماس گرفتم و گفتم شايد قلق خاصي داره كه ازش بپرسم. وقتي شنيد بهم گفت پرويز تو خونه سازت رو كوك كن و برو. وقتي هم رسيدي يه كوك بگير و چند دقيقه محكم آرشه بكش بعد يه كوك ديگه بگير و بازم باهاش بزن. منتها نرم و معمولي. وقتي هم كه رفتي پشت ميكروفن يه كوك بگو با كامپيوتري كه ضبط ميكنن باهاش بگيرن از سازت. بعد بزن. خلاصه ما بعد از مدتها كه از اين ماجرا مي گذشت و از ياد تقريبا رفته بود دوباره جريان اين كوك گروه پيش اومد. البته اونا كه استوديو رفتن ميدونن كه توي استوديو خودت تكي ميري اونجا و ميزني و بعد صدا ها ميكس ميشه رو هم. يعني كوك فردي بايد درست باشه كه اونم در نهايت مسئولش ناظر ضبطه. اما تو گروه بايد كوك گروه درست باشه.
خلاصه گذشت و موقع جشنواره نواحي شد كه چند ماه پيش توي بروجن برگزار شد. خيلي خوش گذشت جاي شما خالي. اما اون چيزيش كه مربوط به كوك ميشه اين جاشه :
طبيعتا گروه هايي كه شركت ميكردن كوك بودن ديگه. البته بازم اون كوكي كه منظورمه توي اونها هم نبود. منظورم اون كوك استوديوييه كه تو كاست ها هست. آخه كم كم به اين نتيجه رسيده بودم كه اون كوك فقط توي استوديو امكان پذيره. تا اين كه شب آخر آقاي ساكت كه از مدعويين بودن و يكي از داورها توي تحليل خودشون از جشنواره يكي از مواردي كه گفتن اين بود : جشنواره خوبي بود و گروه ها هم خيلي خوب بودن هر چند كوك گروه ها خيلي خوب نبود.
براي من كه زده بود تو خال. بعد از همايش رفتم بيرون و ديدم ايستاده جلو سال با يكي دو نفر حرف ميزنه. منم رفتم پيرامون قضيه با هم حرف زديم. در نهايت اين شد پايان بحث ما :
گفتن كه اگه مثلا ني تو گروه هست بايد به ني بگي يه چيزي بزنه. مثلا شور بزنه. شور سل. بعد حين زدن اون نوازنده تار با اون صداي سلي كه مرتبا گاه گاه داره ميشنوه سل رو كوك كنه. و به طبع ساز رو كوك كنه و بعد با هم تكنوازي كنن و ببينن كه صدا ها دقيقا يكي هست يا نه. همين طور كم كم هر دو تا ساز و در نهايت مجموع سازها كوك بشه.
وقتي برگشتم به بچه ها گفتم و همين كار رو انجام داديم. كوك گروه بي نظير شد. يعني دقيق دقيق دقيق.
واقعا بعدش گفتم استاد دستت درد نكنه. اينا خاطره بود كه گفتم با بقيه به اشتراك بذارم. همين.