نوشته اصلی توسط
behradj
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
دوستان البته این هایی که ما می گیم (چایکوفسکی و شومان) اینها آهنگساز هستند. نه پیانیست. (یعنی بودن!)
شومان به دلیل مشکلی که برای انگشتش به وجود اومده و چایکوفسکی هم که دیگه ازش گذشته بوده.
کلا آهنگسازی و نوازندگی دو بحث کاملا جداست. که یکی بستگی به استعداد داره (آهنگسازی) و دیگری استعداد و چیزهایی مثل سن هم توش دخیله (مثل نوازندگی)
اینم اضافه کنم که این آهنگسازای کلاسیکتوی فضا و دوره ایی بزرگ شدن و زندگی کردن که موزیک خوب شنیدن. یعنی خیلی هم نا آشنا با موسیقی کلاسیک و درست نبودن.
دوستان منظور من از شروع این تاپیک، در مورد نوازندگی کلاسیک بود. نه در مورد نوازندگی پاپ و سبک های دیگه. ;)
- - - Updated - - -
با تاسف تمام نه !!
ببینید بحث اینه که شما مثلا از سن 18 سالگی شروع می کنید. بعد باید پنج شش سال رو بذارید روی نوازندگی. یعنی وقت کامل. مسافرت نرید، روزی چند ساعت تمرین کنید و ... تا برسید به سطحی که بچه های 18 ساله توی خارج توی اون سطح هستن.
اگر بخواید ایران باشید می تونید تدریس کنید و کنسرت هایی هم بدین که هیچ منفعت مالی هم نداره و کلا کسی هم نمی فهمه این سبک موسیقی رو (کلاسیک). در واقع مخاطب خیلی زیادی نداره.
بحث اصلی سر وقت گذاشتن و علاقست. اگر واقعا بخواید می شید. اما می تونید دور خیلی از کارهای زندگی رو خط بکشید؟! چند سال؟! کار دیگه ای نکنید و ... ؟!!!
من خودم به این نتیجه رسیدم که برم دنبال آهنگسازی یا رهبری ارکستر موفق ترم. البته هنوز روزی سه ساعت ساز می زنم. اما دیگه به شکل حرفه ای بهش فکر نمی کنم. :)
علاقه مندي ها (Bookmarks)