لزوم یادگیری تئوری موسیقی و سلفژ و .... برای نوازندگان

[shandiz]

دروددوست عزیز... راستش کسی که نتها رو تند تند روی پیانو بزنه .. و سرعتش بالا باشه... الزاما دلیل نمیشه که بگیم صد در صد موزیسینه... اما مسلما شانسی هم اینکارو نمیکنه... و میدونه داره چکار میکنه... مسلما توی صحبت کردن هم که شما مثالش رو زدید... از طرز صحبت کردن مشخصه دیگه... بین صحبت کردن کسی که صدها کتاب مطالعه کرده با کسی که اصلا کتابی نخونده فرقی وجود نداره؟ مسلما کسی که زیبا و قشنگ و مناسب صحبت کنه (بدونه کی حرف بزنه... نحوه ی استفاده از لغات... سکوت ها... و هزاران چیز دیگه ) حتما خوندن و نوشتن هم بلده... شاید خیلی وارد نباشه اما بلدهمن هم نگفتم نوازندگی فقط نت زدن و تند زدنه... ( کدوم زبانی هست که بشه بدون دونستن معنی کلماتش باهاش درست صحبت کرد؟ ) هیچ زبانی نیست... ما خیلی در زندگی خییییییللی شاید کم کسانی رو پیدا کنید که در صحبت کردنشون از لغاتی استفاده کنن که معنی اونو نمیدونن... معمولا هرکس هرچیزی که میگه معنی اونو میدونه... توی موسیقی هم همینطوره... مگه میشه کسی بتونه قطعه ای رو خوب (خوب) بنوازه در صورتی که نتونسته باشه اونو درک کنه؟مگه میشه کسی خوب شوپن بنوازه .. در صورتی که فقط از روی نت زده باشه و حس و حال شوپن رو درک نکرده باشه؟ نمیشه کهپس اگه کسی خوب زد... خوب فهمیده که خوب زدهمن کل صحبتهام این بود که باید ببینیم هدفمون از نوازندگی چیه... صحبتهایی که شما کردی خیلی کلی بود... یعنی کلیه ی معیارهای موسیقی رو در نظر گرفتی... ولی ممکنه کسی اصلا نخواد تا این حد پیش یره... چه فایده ای داره اگه کسی نتونه 4 تا قطعه رو خوب بزنه ولی بعد بره فلسفه ی هنر مطالعه کنه؟ (البته منظورم کسیه که بخواد نوازنده بشه ... نه کسی که صرفا بخواد اطلاعاتش زیاد شه) یاد صحبتی افتادم که با استاد حمیدرضا دیبازر داشتم... بهش گفتم استاد چرا بعضیا میرن تئوریسین میشن؟ چرا 1 نفر باید فقط بجای اینکه بره آهنگسازی کنه یا سطخ نوازندگی خودشو بالا ببره... فقط میره دنبال تئوری؟ چرا قدرت اجرایی رو بالا نمیبرن؟ میدونی چی گفت؟ جواب قشنگی داد ... گفت : همه که مغز نمیشن... همه که قرار نیست مغز بشن... یکی پا میشه یکی قلب میشه یکی دست میشه ... همه مغز نمیشن... تو کار خودتو بکن.. اونا باید باشن و اونا هم کار خودشونو بکنن( هیچ وقت هم از خودمون نمیپرسیم که چرا در همه دنیا, در هر کالج یا دانشگاه موسیقی هر شخص حتی برای صرفا نوازنده شدن تمام این دوره ها رو باید بگذراند! ) در مورد این موضوع هم... چرا از خودمون میپرسیم... جوابش سادست... دلیلش همون چیزیه که من که مهندس برق هستم...15 واحد دروس مکانیک پاس کردم و 22 واحد معارف و کلی دروس دیگه که ربطی به رشته ی من نداشت... ریاضی مهندسی... ریاضی 6... ریاضی 7... ریاضی پیش... دیفرانسیل و انتگرال... آمار احتمال.. و ده ها درس دیگه.) خب چرا؟؟؟؟ هیچکدوم در کارهای اجرایی برق کاربردی ندارن... اما چرا؟ خب واضحه؟ ما مهندس مملکت هستیم اگه بلد نباشیم 4 تا انتگرال حل کنیم به چه درد میخوریم؟؟؟؟ خب در موسیقی هم همینه .. فردا طرف قراره فارغ التحصیل موسیقی بشه... اگه از ارکستراسون و هارمونی و 4 تا چیز دیگه چیزی سر در نیاره به چه درد میخوره؟ باید بلد باشه... هرچند که ممکنه تا آخر عمر کاربردی نداشته باشه واسش... (ممکنه کسی فولکوریک کار کنه و اصلا کاری به خیلی از چیزا نداشته باشه)

دوست عزیزم. ممنون از وقتی برای عرایض بنده گذاشتید. من کماکان احساس می کنم نیازی که ازش صحبت شد کاملا درک نشده. اولا منظور بنده صحبت به زبانی دیگر بود. مثلا کسی به زبان کردی (که متاسفانه این زبان را نمیدانم) متنی برای من مینویسد. میتوانم کلمات را خوانده و تکرار کنم اما چون معنی را نمیدانم ممکنه قسمت شوخی آن را با لحن جدی یا قسمت عاشقانه رو با لحن خشنی ادا کنم و کسی هم که کردی نداند شاید اشتباها فکرکند من به آن مسلط هستم.

بد نیست کتاب هایی که در مورد نوازندگی پیانو که خوشبختانه جدیدا تعدادی هم چاپ و ترجمه شده (منظورم کتابهای نت نیست) بیشتر مطالعه بشه. اینکه نتی که آهنگساز در فلان میزان استفاده کرده نت تکیه هست, نت حل هست,... و حتی در جاهایی در دوبل نت ها یا آکورد ها کدام نت مربوط به تم اصلی یا جمله اصلی هست, یا فلان نت به فاصله هفتم نتی غیر هارمونیک حساب میشود یا جزئی از نت آکورد 7 و بنا به سبک باید حل شود یا آزاد حرکت میکند و آیا دلیلی برای تاکید دارد یا نه, و... و همینطور آهنگساز بنا به سبک وضوح اجرا برایش مهم بوده یا لحنی درونی یا حتی انتزاعی و اینکه تا چه حد به شما آزادی درنحوه نواختن داده... اینها همه مربوط به نوازندگی هستند که باید رعایت شوند نه فقط آهنگساز..

البته این صحبت هایی که شد مسلما برای بعضی از موسیقی های پاپ یا موسیقی ای که در یک جمع دوستانه قراره اجرا بشه کمتر اهمیت داره. ولی برای اجرای یک اثر موسیقی هنری از آهنگسازان این نوع آثار بهتره ما هم مثل آهنگساز ریز بین باشیم و همونطور که اونها نت به نت دلیلی برای کارشون داشتند ما هم کامل بتونیم با ریزبینی اونرو انتقال بدیم. نه اینه مثلا نتی از دوره رومانتیک رو به شیوه باروک اجرا کنیم و یا بر عکس. خلاصه موسیقی ای که معنایی با خودش دارد باید با رعایت معنا هم اجرا بشه.

باز هم از وقتی که برای عرایض بنده گذاشتید ممنونم. موفق باشید.

[r_a_m_i_n]

دوست عزیزم. ممنون از وقتی برای عرایض بنده گذاشتید. من کماکان احساس می کنم نیازی که ازش صحبت شد کاملا درک نشده. اولا منظور بنده صحبت به زبانی دیگر بود. مثلا کسی به زبان کردی (که متاسفانه این زبان را نمیدانم) متنی برای من مینویسد. میتوانم کلمات را خوانده و تکرار کنم اما چون معنی را نمیدانم ممکنه قسمت شوخی آن را با لحن جدی یا قسمت عاشقانه رو با لحن خشنی ادا کنم و کسی هم که کردی نداند شاید اشتباها فکرکند من به آن مسلط هستم. بد نیست کتاب هایی که در مورد نوازندگی پیانو که خوشبختانه جدیدا تعدادی هم چاپ و ترجمه شده (منظورم کتابهای نت نیست) بیشتر مطالعه بشه. اینکه نتی که آهنگساز در فلان میزان استفاده کرده نت تکیه هست, نت حل هست,... و حتی در جاهایی در دوبل نت ها یا آکورد ها کدام نت مربوط به تم اصلی یا جمله اصلی هست, یا فلان نت به فاصله هفتم نتی غیر هارمونیک حساب میشود یا جزئی از نت آکورد 7 و بنا به سبک باید حل شود یا آزاد حرکت میکند و آیا دلیلی برای تاکید دارد یا نه, و... و همینطور آهنگساز بنا به سبک وضوح اجرا برایش مهم بوده یا لحنی درونی یا حتی انتزاعی و اینکه تا چه حد به شما آزادی درنحوه نواختن داده... اینها همه مربوط به نوازندگی هستند که باید رعایت شوند نه فقط آهنگساز.. البته این صحبت هایی که شد مسلما برای بعضی از موسیقی های پاپ یا موسیقی ای که در یک جمع دوستانه قراره اجرا بشه کمتر اهمیت داره. ولی برای اجرای یک اثر موسیقی هنری از آهنگسازان این نوع آثار بهتره ما هم مثل آهنگساز ریز بین باشیم و همونطور که اونها نت به نت دلیلی برای کارشون داشتند ما هم کامل بتونیم با ریزبینی اونرو انتقال بدیم. نه اینه مثلا نتی از دوره رومانتیک رو به شیوه باروک اجرا کنیم و یا بر عکس. خلاصه موسیقی ای که معنایی با خودش دارد باید با رعایت معنا هم اجرا بشه. باز هم از وقتی که برای عرایض بنده گذاشتید ممنونم. موفق باشید.

درود... مجدد... من هم از شما سپاسگذارم که صحبتهای بنده رو بعد از فکر کنم یکسال حدودا نقل قول کردید و وقت گذاشتید... اتفاقا من اینجور صحبتها و گفتمان های مفید رو که خیلی در این سایت تازگیا کم پیش میاد رو دوست دارم... درسته... در اینکه باید آموزش اصولی پیش بره و پایه و بنای موسیقی رو از ابتدا هنرجو یاد بگیره... هیچ شکی نیست و من در این مورد هیچ اختلاف نظری با شما ندارم... اما اون صحبت های نقل قول اوله اول که کرده بودم... روی صحبتم با کسانی بود که هنوز 4 تا کتاب رو تمام نکرده میخوان سلفژ شروع کنن... نظر شخصی من اینه که هرچیز بجای خود اگه پیش بره بهتره... و یعنی نظر من (بازم میگم این نظر منه فقط) اینه که در اون ابتدای کار نباید فشاری و اصراری به یادگیری موضوعی باشه تا اینکه نیازه اون حس بشه... مثلا اگه یکنفر بره بشینه از دوره ی باروک شروع کنه به یادگیریه تئوری و کلاس تئوری بره و کنترپوان و هارمونی و موسیقی دوره رمانتیک و هارمونی قرن بیستم رو یاد بگیره... بعد از میگیم حالا 5...6 سال ... بعد چه کار میتونه بکنه؟ به تنهایی؟ باور کنید هیچی... اما اگه یادگیریه همه ی اینها همراه با اجرای اونها و تحلیل حضوری با پیانو باشه و موقع یادگیری اون قطعه اون نکته گفته بشه ... اون وقته که هم هنرجو میتونه اونو اجرا کنه هم درک کنه و هم آهنگسازی کنه... اما صرفا یادگیریه تئوری فایده ای نداره... یهنی خرف کلی من این بود که همزمان با سطح هنرجو اون آموزش ها شروع بشه نه زودتر... این مطالبی که در پاراگراف 2 فرمودید... با توجه و شناخت به آهنگسازه اون قطعه و اینکه مربوط به کدوم دوره بوده و از کدوم آهنگسازها الگو میگرفته و متد کارش چی بوده مشخص میشه... و میشه تا حدودی فهمید این هارو... بله بله مسلمه که تا کارهای خود آهنگساز رو گوش نکنیم و زیاد نشنویم و نشناسیم سبک اون رو نمیتونیم خوب بنوازیم... قضیه مثل همین اساتید بسیار مطرح خودمون در تهران میشه که هرساله جهت شرکت در مسابقات و جشنواره های تحت عنوان : باخ نوازی و غیره شرکت میکنن... و لحظه ی اول بیرونشون میکنن و هیچ رتبه ای نمیارن... خواهش میکنم و در کل با صحبتهای شما موافقم... ممنون... شما هم موفق باشید

- - - Updated - - -

دوست عزیزم. ممنون از وقتی برای عرایض بنده گذاشتید. من کماکان احساس می کنم نیازی که ازش صحبت شد کاملا درک نشده. اولا منظور بنده صحبت به زبانی دیگر بود. مثلا کسی به زبان کردی (که متاسفانه این زبان را نمیدانم) متنی برای من مینویسد. میتوانم کلمات را خوانده و تکرار کنم اما چون معنی را نمیدانم ممکنه قسمت شوخی آن را با لحن جدی یا قسمت عاشقانه رو با لحن خشنی ادا کنم و کسی هم که کردی نداند شاید اشتباها فکرکند من به آن مسلط هستم. بد نیست کتاب هایی که در مورد نوازندگی پیانو که خوشبختانه جدیدا تعدادی هم چاپ و ترجمه شده (منظورم کتابهای نت نیست) بیشتر مطالعه بشه. اینکه نتی که آهنگساز در فلان میزان استفاده کرده نت تکیه هست, نت حل هست,... و حتی در جاهایی در دوبل نت ها یا آکورد ها کدام نت مربوط به تم اصلی یا جمله اصلی هست, یا فلان نت به فاصله هفتم نتی غیر هارمونیک حساب میشود یا جزئی از نت آکورد 7 و بنا به سبک باید حل شود یا آزاد حرکت میکند و آیا دلیلی برای تاکید دارد یا نه, و... و همینطور آهنگساز بنا به سبک وضوح اجرا برایش مهم بوده یا لحنی درونی یا حتی انتزاعی و اینکه تا چه حد به شما آزادی درنحوه نواختن داده... اینها همه مربوط به نوازندگی هستند که باید رعایت شوند نه فقط آهنگساز.. البته این صحبت هایی که شد مسلما برای بعضی از موسیقی های پاپ یا موسیقی ای که در یک جمع دوستانه قراره اجرا بشه کمتر اهمیت داره. ولی برای اجرای یک اثر موسیقی هنری از آهنگسازان این نوع آثار بهتره ما هم مثل آهنگساز ریز بین باشیم و همونطور که اونها نت به نت دلیلی برای کارشون داشتند ما هم کامل بتونیم با ریزبینی اونرو انتقال بدیم. نه اینه مثلا نتی از دوره رومانتیک رو به شیوه باروک اجرا کنیم و یا بر عکس. خلاصه موسیقی ای که معنایی با خودش دارد باید با رعایت معنا هم اجرا بشه. باز هم از وقتی که برای عرایض بنده گذاشتید ممنونم. موفق باشید.

درود... مجدد... من هم از شما سپاسگذارم که صحبتهای بنده رو بعد از فکر کنم یکسال حدودا نقل قول کردید و وقت گذاشتید... اتفاقا من اینجور صحبتها و گفتمان های مفید رو که خیلی در این سایت تازگیا کم پیش میاد رو دوست دارم... درسته... در اینکه باید آموزش اصولی پیش بره و پایه و بنای موسیقی رو از ابتدا هنرجو یاد بگیره... هیچ شکی نیست و من در این مورد هیچ اختلاف نظری با شما ندارم... اما اون صحبت های نقل قول اوله اول که کرده بودم... روی صحبتم با کسانی بود که هنوز 4 تا کتاب رو تمام نکرده میخوان سلفژ شروع کنن... نظر شخصی من اینه که هرچیز بجای خود اگه پیش بره بهتره... و یعنی نظر من (بازم میگم این نظر منه فقط) اینه که در اون ابتدای کار نباید فشاری و اصراری به یادگیری موضوعی باشه تا اینکه نیازه اون حس بشه... مثلا اگه یکنفر بره بشینه از دوره ی باروک شروع کنه به یادگیریه تئوری و کلاس تئوری بره و کنترپوان و هارمونی و موسیقی دوره رمانتیک و هارمونی قرن بیستم رو یاد بگیره... بعد از میگیم حالا 5...6 سال ... بعد چه کار میتونه بکنه؟ به تنهایی؟ باور کنید هیچی... اما اگه یادگیریه همه ی اینها همراه با اجرای اونها و تحلیل حضوری با پیانو باشه و موقع یادگیری اون قطعه اون نکته گفته بشه ... اون وقته که هم هنرجو میتونه اونو اجرا کنه هم درک کنه و هم آهنگسازی کنه... اما صرفا یادگیریه تئوری فایده ای نداره... یهنی خرف کلی من این بود که همزمان با سطح هنرجو اون آموزش ها شروع بشه نه زودتر... این مطالبی که در پاراگراف 2 فرمودید... با توجه و شناخت به آهنگسازه اون قطعه و اینکه مربوط به کدوم دوره بوده و از کدوم آهنگسازها الگو میگرفته و متد کارش چی بوده مشخص میشه... و میشه تا حدودی فهمید این هارو... بله بله مسلمه که تا کارهای خود آهنگساز رو گوش نکنیم و زیاد نشنویم و نشناسیم سبک اون رو نمیتونیم خوب بنوازیم... قضیه مثل همین اساتید بسیار مطرح خودمون در تهران میشه که هرساله جهت شرکت در مسابقات و جشنواره های در کشورهای خارجی تحت عنوان : باخ نوازی و غیره شرکت میکنن... و لحظه ی اول بیرونشون میکنن و هیچ رتبه ای نمیارن... خواهش میکنم و در کل با صحبتهای شما موافقم... ممنون... شما هم موفق باشید