مشاعره

[morteza3164]

دردیست به دل آهی هر دم می کشیدم // گر یک فرشته خویی بر ما نظر توان کرد

[Avazekhan]

درویش را نباشد برگ سرای سلطان
ماییم و کهنه دلقی کاتش در آن توان زد...
حضرت حافظ

[m a h 3 a]

در محفل خود راه مده همچو منی را
افسرده دل افسرده کند انجمنی را

[Avazekhan]

ایا باد سحر گاهی درین شب روز میخواهی
از آن خورشید خرگاهی بر افکن دامن محمل

[FARZANEH.ZAFAR]

لعل سیراب به خون تشنه لب یار من است
وز پی دیدن او دادن جان کار من است

[obvious]

تا غنچه خندانت دولت به که خواهد داد
ای شاخ گل رعنا از بهر که می رویی

[m a h 3 a]

ياران موافق همه از دست شدند،/در پاي اجل يكان يكان پست شدند

[FARZANEH.ZAFAR]

دیدم سحر آن شاه را بر شاهراه هل اتی
در خواب غفلت بی‌خبر زو بوالعلی و بوالعلا

[m a h 3 a]

ای برادر تو همه اندیشه ای
با مبقی خود استخوان و ریشه ای

[obvious]

یغمای عقل و دین را بیرون خرام سرمست
در سر کلاه بشکن در بر قبا بگردان

[m a h 3 a]

نازم به ناز آن که ننازد به ناز خویش
ما را به ناز نازداران عالم نیاز نیست

[salar gharibeh]

تا چند فروغی را مجروح توان دیدن
یا مرهم زخمی کن یا ضربت محکم زن

[m a h 3 a]

نیست بر لوح دلم جز ااف قامت دوست
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

[obvious]

من از دست غمت مشکل برم جان
ولی دل را تو آسان بردی از من

[كوروش88]

نمي دونم دلم ديوونه كيست
كجا مي گردد و در خونه كيست.

[obvious]

تو را چنان که تویی هر نظر کجا بیند
به قدر دانش خود هر کسی کند ادراک