مشاعره

[shahparak]

سخن دراز کشيديم و همچنان باقيست
که ذکر دوست نيارد به هيچ گونه ملال

[faramarzlotfy]

لبش میبوسم و در می کشم می به آب زندگانی برده ام پی

نه رازش می توانم گفت با کس نه کس را می توانم دید با وی

[shahparak]

یکی ز شب‌گرفتگان چراغ بر نمی‌کند
کسی به کوچه سار شب در سحر نمی‌زند
نشسته‌ام در انتظار این غبار بی‌سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی‌زند

[amirhaafez]

دلتنگم آن چنان که اگر بینمت به کام
خواهم که جاودانه به نالم به دامنت

[shahparak]

تنور لاله چنان برفروخت باد بهار
که غنچه غرق عرق گشت و گل به جوش آمد
به گوش هوش نیوش از من و به عشرت کوش
که این سخن سحر از هاتفم به گوش آمد

[sarveazad]

ساعتی در خود نگر تا کیستی/

از کجاییی وز چه جایی چیستی/

[fanoos]

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد؟
دوستی کی آخر آمد؟ دوست داران را چه شد؟

[shahparak]

دل بردی از من به يغما، ای ترک غارتگر من
ديدی چه آوردی ای دوست، از دست دل بر سر من
عشق تو در دل نهان شد، دل زار و تن، ناتوان شد
رفتی چو تير و کمان شد، از بار غم پيکر من

[Majed]

نوح تویی روح تویی فاتح و مفتوح تویی
سینه مشروح تویی بر در اسرار مرا
نور تویی سور تویی دولت منصور تویی
مرغ که طور تویی خسته به منقار مرا

[fanoos]

نه همزبانی که یک زمانی بر او شمارم غمی که دارم
نه نیک خواهی که گاه گاهی ز من بپرسد غم که داری؟

[shahparak]

یک روز از هم می درم این پرده ی تزویر را
یک روز می پیچم به هم سررشته ی تقدیر را
آیینه ی دل بشکنم تا وقت دیدار رُخَش
صد بار حک سازم به دل تکرار این تصویر را

[fanoos]

امروز که در دست توام مرحمتی کن
فردا که شدم خاک چه سود اشک ندامت

[shahparak]

تو مرا واله و آشفته و رسوا کردی
تو مرا غافل از اندیشه فردا کردی
آری ای عشق تو بودی که فریبم دادی
دل سودا زده ام را به حبیبم دادی

[fanoos]

یار مرا غار مرا عشق جگر خوار مرا
یارتویی غار تویی خواجه نگه دار مرا !

[faramarzlotfy]

اگر غم لشگر انگیزد که خون عاشقان ریزد

من و ساقی به هم سازیم و بنیادش براندازیم

[Majed]

مست کنی نرگس مخمور را

پیش کشی آن بت دردانه را


جز ز خداوندی تو کی رسد

صبر و قرار این دل دیوانه را