مشاعره

[navid_bikas71]

صید را شرط نباشد همه در دام کشیدن
به کمند تو فتادم که نگهدار من آئی

„شهریار-طوطی خوش لهجه”

[faramarzlotfy]

ياد باد آن صحبت شبها كه با نوشين لبان

بحث سر عشق و ذكر حلقه عشاق بود

پيش از آن کاين سقف سبز و طاق مينا برکشند

منظر چشم مرا ابروي جانان طاق بود

[navid_bikas71]

دیر جوشی تو در بوته ی هجرانم سوخت
ساختم اینهمه تا وارهم از نامیها

„شهریار-ناکامی ها”

[SOBHANTOTo3]

ای درد تو هم درمان در بستر ناکامی
ای یاد تو هم مونس در گوشه ی تنهایی

[Pelk_lk]

یک رنگی و بوی تازه از عشق بگیر
پرسوزترین گدازه از عشق بگیر
در هر نفسی که می تپی ای دل من
یادت نرود اجازه از عشق بگیر

(مصطفی علی پور)

[navid_bikas71]

روی مسند حافظ شهریار بی مایه
تا کجا بیانجامد انحطاط ایرانی

„شهریار-مقام انسانی”

[Pelk_lk]

یاد یاران قدیمم نرود از دل تنگ
چون هوای چمن از یاد اسیران قفس

(شهریار)

[SOBHANTOTo3]

سعدیا چون تو کجا نادره گفتاری هست
یا چو شیرین سخنت نخل شکرباری هست

[navid_bikas71]

تحولی است که از رنجها پدید آید
نه قصه ای که به چون و چرا توانی یافت

„شهریار-کنج فنا”

[SOBHANTOTo3]

تو را من چشم در راهم
شبا هنگام که می گیرد تلاجن شاخه ها رنگ سیاهی !!!

[morteza3164]

یا رب! این شمعِ دلْ افروز زِ کاشانه‌ کیست؟		جان ما سوخت؛ بپرسید که جانانه کیست
حالیا خانه براندازِ دل و دین من است		تا در آغوش که می‌خُسبد و همخانه کیست

[navid_bikas71]

تو کز گنجینه بیرون تاختی ترسم خرف باشی
که گوهر شاهد بازار یا برزن نخواهد شد

„شهریار-من نخواهد شد”

[faramarzlotfy]

دوش دور از رويت اي جان جانم از غم تاب داشت

ابر چشمم بر رخ از سوداي تو سيلاب داشت

نه از تفكر عقل مسكين پايگاه صبر ديد

نه از پريشاني دل شوريده چشم خواب داشت

[Pelk_lk]

تو را من چشم در راهم
شبا هنگام که می گیرد تلاجن شاخه ها رنگ سیاهی !!!

تو را من چشم در راهم
شباهنگام که می گیرند در شاخ تَلاجَن سایه ها رنگ سیاهی..

اطلاعات! : تلا در زبان مازنی به معنای „خروس” و „جن” همون „جنگ” معنیشه. تلاجن نام یه درختچه جنگلی هست که گل هاش شبیه به تاج خروس جنگیه! به همین دلیل بهش میگن تلاجن. واسه من جالب بود گفتم واسه شما هم شاید جالب باشه برای همین نوشتمش.

ادامه مشاعره:
تو را با اشک پروردم، ندانستی و باکی نیست
نداند تلخی رنج پدر را هیچ فرزندی...

(مهدی سهیلی)

[SOBHANTOTo3]

ممنون از شما دوست عزیز برای این توضیحاتتون


یا رب این ماهوش شاه رخ زبد جویین
در یکتای که و گوهر یکدانه کیست!!!


البته اگه درست نوشته باشم این شعر رو در فیلم بی وفا اون شخصیت دایی می خونه و نمی دونم از لحاظ شعری و املائی درست نوشتم یا خیر
شما خودتون ببخشید اگه اشتباه .

[navid_bikas71]

تا کران این بازار نقد جان به کف رفتم
شادیش گران دیدم اندهش به ارزانی

„شهریار-مقام انسانی”