مشاعره

[Setareyesharghi]

یغمای عقل و دین را بیرون خرام سرمست
در سر کلاه بشکن دربر قبا بگردان

نه بسته ام به كس دل
نه بسته كس به من دل
چوتخته پاره برموج رها رها رها من

[pianostudent]

نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل / بنال بلبل بیدل ، که جای فریاد است

[LiOneL999]

داده ام باز نظر را به تذرویتا مگر همچو صبا باز به کوی تورسم
حاصلم دوش به جز نالهء شبگیر نبود

[Setareyesharghi]

دلبر که جان فرسود از او کام دلم نگشود از او
نومید نتوان بود از او باشد که دلداری کند

نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل! این زودتر می خواستی حالا چرا

آمده ام كه سر نهم عشق تورا زسربرم
تاسوى جان وديدگان مشغله ى نظر برم

[LiOneL999]

من دیوانه چو زلف تو رها می کردم
هیچ لا یقترم از حلقه زنجیر نبود

[LiOneL999]

دوش می آمد و رخساره بر افروخته بود
تا کجاباز دل غمزدهء سوخته بود

[Setareyesharghi]

داده ام باز نظر را به تذرویتا مگر همچو صبا باز به کوی تورسم
حاصلم دوش به جز نالهء شبگیر نبود

درد بى عشقى زجانم برده طاقت
ور من داشتم آرام تاآرام جانى داشتم

[LiOneL999]

من گدا هوس سرو قانتی دارم
که دست در کمرش جز به سیم و زر نرود

[Setareyesharghi]

من دیوانه چو زلف تو رها می کردم
هیچ لا یقترم از حلقه زنجیر نبود

دراين بازار بى مهرى به ديدار توشادم
توشادم كن كه سوزغم برآمد ازنهادم

[LiOneL999]

مرا می بینی و هر دم زیادت می کنی دردم
ترا می بینم و میلم زیادت می شود هردم

[LiOneL999]

می مخور باهمه کس تا نخورم خون جگر
سرمکش تا نکشد سربه فلک فریادم

[LiOneL999]

من ملک بودم و فردوس برین جایم بود
آدم آورد در این دیر خراب آبادم

[LiOneL999]

من از بازوی خود دارم بسی شکر
که زور مردم آزاری ندارم

[LiOneL999]

ماه کنعانی من مسند مصر آن تو شد
وقت آن است که بدرود کنی زندان را

[LiOneL999]

ای هدهد صبا، به سبا می فرستمت
زین جا به آشیان وفا می فرستمت

[LiOneL999]

ترسم این قوم که بر دردکشان می خندند
در سرکار خرابات کنند ایمان را