مشاعره

[mabbaszadegan]

دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت

آه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد

[danesh72]

دیـن هـزار پـارسـا در سـر گـیـسوی تو شد
چـنـد بـه نـاکـسـان دهـی سـلـسلهٔ رموز را
سـاقـی نـیـم مـسـت مـن جـام لـبـالـب آر تا
نـقـل مـعـاشـران کنم این دل خام سوز را
قـصـه عـشـق خود رود پیش فسردگان ولی
سـنـگ تـراش کـی خـرد گوهر شب فروز را

[mabbaszadegan]

امشب به بر من است و آن مایه ناز
یا رب تو کلید صبح و در چاه انداز

ای روشنی صبح به مشرق برگرد
ای ظلمت شب با من بی چاره بساز

[danesh72]

زان غـمـزه عزم کین مکن تاراج عقل و دین مکن
تـاراج دیـن تـلـقـیـن مـکـن آن هـنـدوی بـی بـاک را
ریـزی تـو خـون بـرآسـتـان من شویم از اشک روان
کــه آلــوده دیــده چــون تـوان آن آسـتـان پـاک را

[SolMi]

آتش به دل مزن که دلم را قرار نیست
این بیقرار را به غم عشق کار نیست
بس کن زبان وسوسه در دل که بیش از این
سوز و گداز درخور این بیقرار نیست

[danesh72]

تـمـاشـا مـی‌کـنـم ایـن قد قیامت می‌کند یا رب
کـه خـواهـم تـا قـیامت یاد کردن این تماشا را
بـحـمـدالـلـه کـه بـیـداری شـبـهـایـم نشد ضایع
بـدیـدم خـفته در آغوش خود آن سرو بالا را

[danesh72]

از چشم تو سر مست و به بالای تو همدست
صد فتنه ز هر گوشه بر انگیخته بودیم
زان پیش که در زلف تو بندیم دل خویش
ما رشته ی مهر از همه بگسیخته بودیم

[SolMi]

منحصر شد همه ی دار و ندارم به جنون
در چه ره خرج کنم اینهمه دارایی را
هر شبم جا به سر کوچهء بی سامانیست
با چنین جا چه خورم غصهء بی جایی را

[danesh72]

از درونــم نــمــیــروی بــیـرون
کـه گـرفـتـی درون و بـیرون را
نـام لـیـلـی بـر آیـد انـدر نقش
گـر بـبـیـزنـد خـاک مـجـنـون را

[SolMi]

آهنگ دراز شب ز من پرس
کز فرقت تو دمی نخفتم
بر هر مژه قطره‌ای چو الماس
دارم که به گریه سنگ سفتم

[danesh72]

مپرس ای دل که چون می‌باشد آخر جان غمناکت
که من دیریست کز یادت فراموش کرده‌ام جان را
ورت بـدنـامی است از من به یک غمزه بکش زارم
چـرا بـرخـویـش مـشکل می کنی این کار آسان را؟

- - - Updated - - -

مپرس ای دل که چون می‌باشد آخر جان غمناکت
که من دیریست کز یادت فراموش کرده‌ام جان را
ورت بـدنـامی است از من به یک غمزه بکش زارم
چـرا بـرخـویـش مـشکل می کنی این کار آسان را؟

[radman1376]

ای خرم از فروغ رُخت ،لاله زار عمر

بازآ، که ریخت بی گل رویت، بهار عمر

«حافظ»

[danesh72]

ریـزی تـو خـون بـرآسـتـان من شویم از اشک روان
کــه آلــوده دیــده چــون تـوان آن آسـتـان پـاک را
زان غـمـزه عزم کین مکن تاراج عقل و دین مکن
تـاراج دیـن تـلـقـیـن مـکـن آن هـنـدوی بـی بـاک را

[{hamed}]

آنچه از دریا به دریا می رود
از همان جا کامد، آنجا می رود

[danesh72]

دشــنــام از زبـان تـوام مـی‌کـنـد هـوس
تـعـظـیـم کن به این قدری یار خویش را
سرها بسی زدی سر من هم زن از طفیل
از ســـر رواج ده روش کــار خــویــش را

[{hamed}]

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

بخال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را