مشاعره

[M_T]

علی چون مهربان و بهترین بود خدا مشکل گشایی را به او داد
ولی می دید کم داده به حیدر ، سند زد حق خدایی را به او داد

[zendegieh_khabha]

دلدار به من گفت كه چرا غمگيني
در بند كدام دلبر شيريني

[mixer]

دل میرود ز دستم صاحب دلان خدا را / دردا که راز پنهان باید شد آشکارا
(حضرت حافظ)

[z_m]

اوقات خوش آن بود که با دوست بسر رفت
باقی همه بیحاصلی و بیخبری بود

[z_m]

هلالی شد تنم زین غم که با طغرای ابرویش
که باشد مه که بنماید ز طاق آسمان ابرو

[z_m]

ای باد از آن باده نسیمی بمن آور
کان بوی شفا بخش بود دفع خمارم

[maryam.w]

موی بشکافی به عیب دیگران
...
ور بپرسم عیب تو. کوری در آن

.. عطار..

[z_m]

نه من بر آن گل عارض غزل سرایم و بس
که عندلیب تو از هر طرف هزارانند

[maryam.w]

دوستان گویند سعدی دل چرا دادی به عشق
... ...
تا میان خلق گم کردی وقار خویش را

[z_m]

از ثبات خودم این نکته خوش آمد که بجور
در سر کوی تو از پای طلب ننشستم

[maryam.w]

میکند حافظ دعایی بشنو آمینی بگو
...
روزی ما باد لعل شکر افشان شما

[z_m]

ای شاه شیر گیر چه کم گردد ار شود
در سایه تو ملک فراغت میسرم

[kaka]

مرا گویی که چونی چونم ای دوست
جگر پر درد و دل پر خونم ای دوست

[z_m]

توبه کردم که نبوسم لب ساقی و کنون
میگزم لب که چرا گوش بنادان دادم

[kaka]

می روم خسته و افسرده و زار
سوی منزلگه ویرانه ی خویش
به خدا می برم از شهر شما
دل شوریده و دیوانه خویش

[z_m]

شراب تلخ میخواهم که مردافکن بود زورش
که تا یکدم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش