مشاعره

[mo30Nooh]

«ديوانگي»
گفت مجنون صورتي با من شبي
عاقل است از عاقلي مجنون شده
گفت خود ديوانگي بگزيده است
شرط مجنون بودن اول عاقليست
گفت مجنون باش و دنيا بين به كام
در جنون دنيا بهشتِ زندگيست
گفت عاقل حرسِ دنيا مي‌خورد
گفت مجنون نان از دل مي‌خورد
گفت دنيا كِي بود وفقِ مراد
انتظار از زندگي ديوانگيست
گفت عاقل پير دنيا مي‌شود
درك زشتي‌ها عذابِ زندگيست
گفت با من، عقل ظالم حاكميست
بندگي عقل اصل بردگيست
گفت عقل عمري عذابم داده بود
عقل از كف دادم اين آزادگيست
مصطفي نوح ـ 7/1/89

[Pelk_lk]

«ديوانگي»
گفت مجنون صورتي با من شبي
عاقل است از عاقلي مجنون شده
گفت خود ديوانگي بگزيده است
شرط مجنون بودن اول عاقليست
گفت مجنون باش و دنيا بين به كام
در جنون دنيا بهشتِ زندگيست
گفت عاقل حرسِ دنيا مي‌خورد
گفت مجنون نان از دل مي‌خورد
گفت دنيا كِي بود وفقِ مراد
انتظار از زندگي ديوانگيست
گفت عاقل پير دنيا مي‌شود
درك زشتي‌ها عذابِ زندگيست
گفت با من، عقل ظالم حاكميست
بندگي عقل اصل بردگيست
گفت عقل عمري عذابم داده بود
عقل از كف دادم اين آزادگيست
مصطفي نوح ـ 7/1/89

دوست عزیز، اینجا تاپیک مشاعره ست. سروده هاتونو باید در تاپیک هایی که متناسب با موضوع هستند به اشتراک بذارید.

[Pelk_lk]

ممنون از شما دوست عزیز برای این توضیحاتتون


یا رب این ماهوش شاه رخ زبد جویین
در یکتای که و گوهر یکدانه کیست!!!


البته اگه درست نوشته باشم این شعر رو در فیلم بی وفا اون شخصیت دایی می خونه و نمی دونم از لحاظ شعری و املائی درست نوشتم یا خیر
شما خودتون ببخشید اگه اشتباه .

به به! بیتی از شعری از خواجه حافظ که بسیار دوست داشتنی و دلچسبه...

یارب آن ماهوش ماه رخ زهره جبین
دُر یکتای که و گوهر یکدانه ی کیست...

(جبین به معنای پیشانی و در اینجا احتمالا استعاره از صورت یار)

ادامه مشاعره از بیت آقا نوید:

یا وفا، یا خبر وصل تو، یا مرگ رقیب
بود آیا که فلک زین دو سه کاری بکند؟..
(حافظ)

[faramarzlotfy]

دوش ميآمد و رخساره برافروخته بود

تا كجا باز دل غمزدهاي سوخته بود

رسم عاشق كشي و شيوة شهرآشوبي

جامه اي بود كه بر قامت او دوخته بود

[navid_bikas71]

دودیست در این خانه که کوریم ز دیدن
چشمی به کف آریم و به این خانه بگرییم

„شهریار-شاعر افسانه”

[Pelk_lk]

مجمع خوبی و لطف است عِذار چو مهش

لیکنش مهر و وفا نیست خدایا بدهش

(خواجه حافظ شیرازی)

[leilyruzbahany]

شب چو در بستم و مست از می نابش کردم
مــــــــــــاه اگر حلقه به درکوفت جوابش کردم

[navid_bikas71]

من شاه کشور ادب و شرم و عفتم
با من کدام دست در آغوش می کنی

„شهریار-اخگر نهفته”

[Pelk_lk]

یاقوت ز شرم لب شیرین سخن تو
چون چهره ی خجلت زده، هر لحظه به رنگی ست!

(صائب تبریزی)

[navid_bikas71]

توسن بخت نه رام است خدا می داند
ور نه دانی که مرا چیست مرام ای شیراز

„شهریار-ای شیراز”

[shadighafari]

زیر بار غم عشق قامتم خم شد و پشتم بشکست در خیالم اما همچنان روز نخست تویی آن قامت بالنده هنوز در قمار غم عشق دل من بردی و با دست تهی منم آن عاشق بازنده هنوز

[MOHAMADIHAMOON]

عشق معجزه ای هست که یک حقیقت در خودش پنهان کرده...

[navid_bikas71]

زشتی نیست به عالم که من از دیده ی او
چون نکو می نگرم جمله نکو می بینم

„شهریار-چشمه قاف”

[Pelk_lk]

من دل به کسی به جز تو آسان ندهم
چیزی که گران خریدم ارزان ندهم
صد جان بدهم در آرزوی دل خویش
وان دل که تو را خواست به صد جان ندهم

[navid_bikas71]

من از شیرینی شور و نوا بیداد خواهم کرد
چنان کز شیوه ی شوخی و شیدایی تو بیدادی

„شهریار-طوطی قناد”

[morteza3164]

یک شب میان خواب و بیداری ام بیا
من همیشه منتظرت در این حوالی ام

کنار قصه های تو از خویش گم شدم
وقتی که در خیال تو در بی خیالی ام