مشاعره

[محمد شفیعی]

دل دردمند ما را که اسیر توست یارا
به وصال مرهمی نه چو به انتظار خستی...

[fatemeh.1994]

یک لحظه غمت از دل من می نشود دور

گویی که غمت را جز ازین رای دگر نیست

(عراقی)

[Hmd_N]

تو کز مکارم اخلاق عالمی دگری

وفای عهد من از خاطرت بدر نرود

[khooro]

دوای تو دوای توست حافظ=====لب نوشش لب نوشش لب نوش

[fatemeh.1994]

شرب مرا پیمانه شو ، وز خویشتن بیگانه شو

با درد من همخانه شو ، باشد که با ما خو کنی

[kaka]

يک چند پشيمان شدم از رندي و مستي
عمريست پشيمان ز پشيماني خويشم

[Hmd_N]

منم که گوشه ی میخانه خانقاه منست

دعای پیر مغان ورد صبحگاه منست

[محمد شفیعی]

تا به جفایت خوشم, ترک جفا کرده ای
این روش تازه را, تازه بنا کرده ای...

[fatemeh.1994]

یارب به وقت گل گنه بنده عفو کن / وین ماجرا به سرو لب جویبار بخش

[kaka]

شيدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو
ابرو نمود و جلوه گري کرد و رو ببست

[fatemeh.1994]

تا نگری در زمین ، هیچ نبینی فلک

یکدمه خود را مبین،خلعت دیدار بین

„مولانا”

[محمد شفیعی]

با سلام و تبریک مجدد نوروز به دوستان همدل:

ناله مرغ اسير اين همه بهر وطن است
مسلك مرغ گرفتار قفس همچو من است
همت از باد سحر مي طلبم گر ببرد
خبر از من به رفيقي كه به طرف چمن است
فكري اي هموطنان! در ره آزادي خويش
بنماييد كه هر كس نكند، مثل من است
خانه اي كوشود از دست اجانب آباد
زاشك ويران كنش آن خانه كه بيت الحزن است
جامه اي كونشود غرقه به خون بهر وطن
بدر آن جامه كه ننگ تن و كم از كفن است
همه اشراف به وصلت خوش همچون خسرو
رنجبر در غم هجران تو چون كوهكن است. (عارف)
(ببخشید واقعا من بازم نتونستم جلوی خودم رو بگیرم)

[Hmd_N]

تنت بناز طبیبان نیازمند مباد

وجود نازکت آزرده گزند مباد

[محمد شفیعی]

دارد به سحر دعا اثرها
دست من و دامن سحرها
هرشب به امید وعدهء تو
چشمم شده فرش رهگذرها...

[Hmd_N]

امتحان کن که بسی گنج مرادت بدهند

گر خرابی چو مرا لطف تو آباد کند

[fatemeh.1994]

دل می رود ز دستم ، صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان ، خواهد شد آشکارا