مشاعره

[forever]

„ل” نباشه، „د” راحته ه ه ه ه ...
خوب حالا من
دردمندی من سوخته زار و نزار
ظاهراً حاجت تقریر و بیان این همه نیست
„ت” اومد...

[mos167]

تو پنداری که بدگو رفت و جان داد
حسابش با آرام الكاتبين است

[forever]

تا کی گریزی از اجل در ارغوان و ارغنون,
نه کش کشانت می برند انا الیه راجعون

[mos167]

ناز نوشخند صبح اگر توراست
شور گریه ی شبانه با من است

[forever]

تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد
خلق را ورد زبان مدحت و تحسین منست

[mos167]

شعر بالا از کی بود ؟

تا تو با منی زمانه با من است
بخت و کام جاودانه با من است

[forever]

اگه منظورتون شعر پایینه، حافظ.

تا کی زنی بر خانه‌ها تو قفل با دندانه‌ها
تا چند چینی دامها دام اجل کردت زبون

به درود، تا بعد...:-)

[mos167]

نازها زان نرگس مستانه اش باید کشید
این دل شوریده تا آن جعد و کاکل بایدش

[forever]

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها

[mos167]

ای دل چنان بنال که آن ماه نازنین
آگه شود ز رنج من و عشق پاک من

[forever]

نفس آدم ها سر به سر افسرده است
روزگاری است در این گوشه ی پژمرده هوا
هر نشاطی مرده است

[mos167]

تو ای خیال دلخواه زیباتری از آن ماه
کز اشک شوق دادم یک عمر شست و شویت

[Nassim_Agha]

تنها نه ز راز دل من پرده بر افتاد
تا بود فلک شیوه او پرده دری بود

[mos167]

دردا و دریغا که در این بازی خونین
بازیچه ایام دل آدمیان است

[ham-nafas]

دیدی آن را که تو خواندی به جهان یار ترین
چه دل آزار ترین شد چه دل ازار ترین

[محمد شفیعی]

نه چنان گناهکارم که به دشمنم سپاری
تو بدست خویش فرمای اگرم کنی عذابی