مشاعره

[forever]

یار دبستانی من
با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما
بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو
رو تن این تخته سیاه
ترکهٔ بیدادو ستم
مونده هنوز رو تن ما
دشت بی فرهنگی ما
هرزه تمومه علفاش
خوب، اگه خوب
بد، اگه بد
مُرده دلای آدماش
دست من و تو باید این پرده‌ها رو پاره کنه
کی میتونه جز من و تو درد ما رو چاره کنه...

[omid.rad]

همی گشت hard toolkit اندرش

چو کودک که گردد پی مادرش

[Nassim_Agha]

هر کو نکند فهمی زین کلک خیال انگیز
نقشش به حرام ار خود صورتگر چین باشد

[ماهک]

در خرابات مغان نور خدا می بینم
این عجب بین که چه نوری زکجا می بینم

[ham-nafas]

مي بخور، منبر بسوزان، آتش اندر خرقه كن
ساكن ميخانه باش و مردم آزاري نكن

[ماهک]

نابرده رنج گنج میسر نمی شود
مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد

[Nassim_Agha]

دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
باید اوّل به تو گفتن که چنین خوب چرایی

[ham-nafas]

بیت قبلی مو به تن من سیخ کرد بخدا

یک شب ز ماورای سیاهی ها
چون اختری به سوی تو می ایم
بربال باد های جهان پیما
شادا به جستجوی تو می آیم
فروغ (این شعر فروغ من رو یاد یکی از اشعار سعدی انداخت : در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم)

[forever]

ما از برون در شده مغرور صد فریب

تا خود درون پرده چه تقریر می کنند

قومی بجد و جهد گرفتند وصل دوست

قومی دگر حواله به تقدیر می کنند

[ham-nafas]

دمی با دوست در خلوت به از صد سال در عشرت
من آزادی نمیخواهم که با یوسف به زندانم

[ماهک]

من نگویم که مرا از قفس ازاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

[Nassim_Agha]

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان گفت که سعی من و دل باطل بود

[ham-nafas]

در خرمن صد ذاهد عاقل زند آتش
این داغ که ما بر دل دیوانه نهادیم

[Nassim_Agha]

می خور که شیخ و زاهد و مفتی و محتسب

چون نیک بنگری همه تزویر می کنند

[ham-nafas]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدند

[forever]

دلخوش گرمای کسی نیستم

آمده ام تا تو بسوزانی ام

آمده ام با عطش سال ها

تا تو کمی عشق بنوشانی ام