مشاعره

[Nassim_Agha]

دل می رود ز دستم صاحبدلان خدا را

دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

[Avazekhan]

اگر زکوی تو بویی به من رساند باد
به مژده جام جهان را به باد خواهم داد

[mahour.M]

دل را پي آن ماه فرستم به صد اميد
اي واي به مـن، گر رود و باز نيايـد

[bitaraha]

دل می رود ز دستم صاحبدلان خدارا
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

[bitaraha]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
وندرآن ظلمت شب آب حیاتم دادند
معذرت می خوام به بیت نسیم جان توجه نکرده بودم!!!

[mika120]

دريغست روي از كسي تافتن
كه ديگر نشايد چنو يافتن

[bitaraha]

نزدیک رفت پیرزنی گوژپشت و گفت
این اشک دیده ی من و خون دل شماست
مارا به رخت و چوب شبانی فریفته است
این گرگ سال هاست که با گله آشناست

[mika120]

تو يك نوبت اي ابر رحمت ببار
كه در پيش باران نپايد غبار

[bitaraha]

روزها فکر من اینست و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

[tavalode_1fereshteh]

مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دل سرگشته ما غیر ترا ذاکر نیست

[Nassim_Agha]

تا نگردی آشنا زین پرده رازی نشنوی

گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

[tavalode_1fereshteh]

شیراز معدن لب لعلست و کان حسن

من جوهری مفلسم ایرا مشوشم

[Nassim_Agha]

مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک

چند روزی قفسی ساخته ام از بدنم

من به خود نامدم اینجا که به خود باز روم

هرکه آورد مرا باز برد در وطنم

[mahour.M]

ما را نه غم دوزخ و ني حرص بهشت است
بـردار ز رخ پــرده، كه مشتـاق لقاييــم

[tavalode_1fereshteh]

من کی آزاد شوم ازغم دل چون هردم

هندوی زلف بتی حلقه کند درگوشم

[Nassim_Agha]

من در پی خویشم به تو بر می خورم اما

در تو شده ام گم که به من دسترسی نیست

تا آینه رفتم که بگیرم خبر از خویش

دیدم که در آن آینه هم جز تو کسی نیست