مشاعره

[Mahmonire]

می بیغش است دریاب وقتی خوش است بشتاب
سال دگر که دارد امید نو بهاری
در بوستان حریفان مانند لاله و گل
هریک گرفته جامی بر یاد روی یاری

[saeed2011]

یکی که خوبان را یکسره نکو خوانند
دگر که عاشق گویند عاشقان را نام
دریغم آید چون مر تو را نکو خوانند
دریغم آید چون بر رهیت عاشق نام

[z_m]

من آن شکل صنوبر راز باغ دیده برکندنم
که هر گل کز غمش بشکفت محنت بار می آورد

[M_T]

در شرار آباد هستی اخگرم
خلعتی بخشد مرا خاکسترم

اقبال لاهوری

[zendegieh_khabha]

مرا مي بيني و هر دم زيادت ميكني دردم
تو را مي بينم و هر دم زيادت مي شود ميلم

[tavalode_1fereshteh]

معشوقه به رنگ روزگارست

با گردش روزگار يارست

برگشت چو روزگار و آن نيز

نوعي ز جفاي روزگارست


انوری

[M_T]

تو به صحرا مثل قیس آواره ای
خسته ای وامانده ای بیچاره ای

اقبال لاهوری

[saeed2011]

یکیم خلعت پوشید داغ فرقت تو
که تار اوست پشیمانی و غم دل پود

[M_T]

دوش را پیوند با امروز کن
زندگی را مرغ دست آموز کن

[saeed2011]

نصیحت گوی رندان را که با حکم قضا جنگ است
دلش بس تنگ می بینم مگر ساغر نمی گیرد

[M_T]

در تنم لرزید جان غافلم
رفت لیلای شکیب از محملم

[Avazekhan]

مرا نه دولت وصل و نه احتمال فراق
نه پای رفتن از این ناحیت نه جای مُقام

[tavalode_1fereshteh]

مرد چون با خويشتن شمار کند

داند کاين چرخ مي شکار کند

ناصرخسرو

[z_m]

دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع
گرچه دربانی میخانه فراوان کردم

[M_T]

من به ناخن غم سینه می خراشم
فی المثل چو فرهاد کوه می تراشم

مرحوم آیت الله غروی اصفهانی معروف به کمپانی

[saeed2011]

مرا جود او تازه دار دهمی
مگر جودش ابرست و من کشتزار
مگر یکسو افکن که خود همچنین
بیندیش و دیده خرد بر گمار