مشاعره

[highland]

دیر گاهی است که در این تنهایی
رنگ خاموشی در طرح لب است
بانگی از دور مرا میخواند
لیک پاهایم در قیر شب است

[cerulean]

تیر روانه میرود سوی نشانه میرود
ما چه نشسته ایم پس شه ز شکار میرسد

[sufia]

در پرده اسرار کسی را ره نیست/زین تعبیه جان هیچکس اگه نیست
جز در دل خاک هیچ منزلگه نیست/می خور که چنین فسانه ها کوته نیست
(خیام)

[cerulean]

تا صورت پیوند جهان بود علی بود
تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود

[sarveazad]

دیشب صدای تیشه از بیستون نیامد/
گویا به خواب شیرین فرهاد رفته باشد/

[morteza3164]

دیر آمدی که دست ز دامن ندارمت

جان مژده داده ام که چوجان در برارمت


تا شویمت از آن گل عارض غبار راه

ابری شدم ز شوق که اشگی ببارمت
شهريار

[sarveazad]

تا کی نشنیدن و ندیــــــــــــــــــدن		تا کی به ستــــاره خیره گشتن
تا کی سر یک شـــــاخه نشستن		تا کی ز خدا ترانــــــــــــــه گفتن

[sufia]

نه امیدی که بر ان خوش کنم دل
نه پیغامی نه پیک اشنایی
نه در چشمی نگاه فتنه سازی
نه اهنگ پر از موج صدایی

[sarveazad]

یاد او کردم ز جان سد آه درد آلود خاست
خوی گرمش در دلم بگذشت و از دل دود خاست

[highland]

تورا من پشم در راهم شباهنگام
که می گیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی

[sarveazad]

یکی را می دهی صد ناز و نعمت/
یکی را قرص جو آلوده در خون/

[Padma]

نسوزد جان من یکباره در تاب
که امیدت زند گه گه بر او آب

[sarveazad]

بر حاشیه برگ شقایق بنویسید/
گل تاب فشار در و دیوار ندارد/

[sufia]

دل من ای دل دیوانه من
که می سوزی از این
بیگانگی ها
مکن دیگر ز دست غیر فریاد
خدا را بس کن این دیوانگی ها
(فروغ)

[nima_nik]

آسوده بر کنار چو پرگار می شدم
دوران چو نقطه عاقبتم در میان گرفت „حافظ”

[amirrreza]

ظالم بمرد و قاعده زشت ازو او بماند
عادل برفت نام نکو یادگار کرد