مشاعره

[danesh72]

نــه دل ز وصــال تـو نـشـانـی دارد
نــه جــان ز فــراق تـو امـانـی دارد
بیچاره تنم همه جهان داشت به تو
واکـنـون بـه هـزار حیله جانی دارد

[Fereshteh_Baran]

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند

گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

حافظ

[Nilya]

دانی که چرا سر نهان با تو نگویم؟
طوطی صفتی، طاقت اسرار نداری

[M_T]

یا دوائی بهر بیماری بکن
یا دکان برچین و عطاری مکن

[Nilya]

نازنینا، ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان نازکن ، با ما چرا؟

[danesh72]

ای هـجـر مـگـر نـهـایـتی نیست ترا
وی وعـدهٔ وصـل غـایتی نیست ترا
ای عشق مرا به صد هزاران زاری
کـشـتی و جز این کفایتی نیست ترا

[esijoooon]

ای عشق بگو که هجر پایان آمد

وصل و می و بوسۀ فراوان آمد ...

[danesh72]

در وصـل تـو عـزم دل مـن روز نخست
آن بـود کـه عـمـر بـا تو بگذارم چست
کی دانستم که بعد از آن عزم درست
آن روز بـه خـواب شب همی باید جست

[esijoooon]

تو و من ، بوسه و آغوش تو و خواب ِ شبانه

پیچ و تاب ِ هم و خندیدن و عشق جاودانه ...

[danesh72]

هم طبع ملول گشت از آن شعر چو آب
هم رغبت از آن شراب چون آتش ناب
ای دل تـو عـنـان ز شـاهـدان نـیز بتاب
کـاریـسـت ورای شـاهد و شعر و شراب

[petonia]

با تو حکایتی دگر این دل ما بسر کند
شب سیاه قصه را هوای تو سر کند
باور ما نمی شود در سر ما نمی رود
از گذر سینه ما یار دگر گذر کند

[M_T]

دست از طلب ندارم تا کام من بر آید
یا تن رسد به جانم یا جان ز تن بر آید

[Nilya]

در میخانه ببستند، خدایا، مپسند
که در خانه ی تزویر و ریا بگشایند

[petonia]

دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را ... دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

[you3f]

امروز که نوبت جوانی ِ من است،

مِی نوشم از آنکه کامرانی ِ من است،

عیبم مکنید گرچه تلخ است خوش است،

تلخ است، از آنکه زندگانی ِ من است.

[Fereshteh_Baran]

تار و پود عالم امکان، به هم پیوسته است

عالمی را شاد کرد آنکس که یک دل شاد کرد