بالاخره موسیقی خوبه یا بد؟

[hamidr3za]

من کلی تو سایتای مختلف سرچ کردم اما بیشتر جاها از مضرات موسیقی میگن تا فوایدش
من میخوام نوازندگی رو شروع کنم اما همین مسائل منو تو فکر برده چندتاشو براتون میذارم خواهش میکنم نظرتونو بگین:

__________________________________________________ ________________________________________________
1-عامل ضعف اعصاب و خفقان قلبی:
انواع موسیقی و به خصوص آهنگ های حساس آن، تحریکاتی در اعصاب [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] به وجود آورده و تأثیراتی در روی این دو رشته عصب بجا می گذارد؛ در نتیجه تعادل این اعصاب به هم خورده، ضعف اعصاب پدید می آید؛ ضعف اعصاب هم به نوبه ی خود، امراض دیگری را از قبیل اختلال حواس، پریشانی، جنون، ثقل سامعه، نابینایی، سل و… به وجود می آورد. ضعف اعصاب ریشه ی بیماری های جسمی و روانی است و این ریشه ی مرض را، شنیدنِ زیاد موسیقی به ارمغان می آورد. به علاوه، موسیقی به واسطه ی ایجاد هیجانات روحی و وضع تأثیراتی در مغز، احیاناً به حمله ی قلبی و خفقان منجر شده، باعث سکته و مرگ ناگهاننی می گردد.
اگر به این مطالب باور ندارید، به گفتار [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] توجه کنید:
آدلر پروفسور دانشگاه «کلمبیا» می گوید:
«موسیقی یکی از عوامل مهم ضعف اعصاب است».
آدلر ثابت کرد که دلکش ترین نواهای موسیقی، شومترین آثار را روی سلسله ی اعصاب بجا می گذارد و مخصوصاً در فصل گرما و در مناطق گرمسیراثر موسیقی بر اعصاب بیشتر است. دکتر آدلر زیان های بسیار دیگری نیز برای موسیقی یافته و در رساله ی مبسوطی آن را شرح داده است.
کشفیات دکتر نامبرده چنان در امریکا تأثیر کرد که هزاران هزار نفر را پیرو خود کرد؛ به طوری که موسیقی را بر خود حرام نمودند و حتی لایحه ی مفصلی در این زمینه تهیه کرده و به مجلس سنای امریکا تقدیم داشتند و از مجلس درخواست نمودند که از هر گونه کنسرت عمومی جلوگیری نماید.
در اینجا به عاقبت چند نفر از استادان مشهوری از موسیقی دانان جهان توجه کنید:
بهتون در ۳۲ سالگی به کلّی کَر شد و از ضعف اعصاب بالاخره دیوانه شد.
باخ موسیقی دان به اختلال حواس و کوری گرفتار شد.
موزارت و شوپن دو تن از موسیقی دانان نامی دچار ضعف قوا و سل شدند.
شومان و دووراک ضعف اعصاب شدید گرفته و سرانجام دیوانه شدند.
شوبرت، واگتر، مندلسن و دوکونیسی این چهر تن به اختلالات عصبی و پریشانی فکری و کشمکش های روحی مبتلا شدند.
فردریک هندل (موسیقی دان آلمانی) ، ماریا آلتا(خواننده ایتالیایی، موریس راول(نوازنده ی فرانسوی) ؛ این سه تن مبتلا به نابینایی شدند. و… .

۲- موسیقی عامل رکود فکر:
موسیقی در نتیجه ی ضعف اعصاب، فکر را راکد و متوقف می سازد و چون طبیعتاً به تدریج علاقمندان به موسیقی به این کار عادت می کنند، اغلب برای همیشه از ترقّیات فکری محروم می گردند.
روی همین اصل، دانشجویانی که بیشتر با موسیقی سر و کار دارند اغلب در ریاضیات و کارهای فکری عقب افتاده و ضعیف هستند.
و ...
__________________________________________________ __________________________________________________

شما با این چیزا موافقید یا نه؟
حداقل مرگ زودرس موسیقیدان های بزرگو که نمیشه انکار کرد؟

[Favilla]

شما موزیسین نشو دوست عزیز ... یعنی نمیشی

[violinalto]

دوست عزیز،
مرحوم پاواراتی هم به علت سرطان لوزالمعده فوت شد،پس میشه استدلال کرد که موسیقی سرطان زاست!!

این حرفها کدومه؟
شما بزرگای موسیقی سرزمین خودمون روببین
استاد صبا،استاد کسایی،استاد شهناز و ... استاد خرم که بعد از هشتاد سال زندگی از دست دادیمشون... همیشه از بزرگ منشی این اساتید صحبت بوده و هست

من هم موسیقی زیاد گوش میکنم و مینوازم و ریاضی فوق العاده قوی ای دارم(مثال نقض عرائض شما)

[Yngwie_5]

دوست عزیز،
مرحوم پاواراتی هم به علت سرطان حنجره فوت شد،پس میشه استدلال کرد که موسیقی سرطان زاست!!

استدلال شما تو حلقم دوست عزیز!

[violinalto]

استدلال شما تو حلقم دوست عزیز!

خواهش میکنم !
شما لطف دارین خیلی !

[Honey_Shababi]

من کلی تو سایتای مختلف سرچ کردم اما بیشتر جاها از مضرات موسیقی میگن تا فوایدش
من میخوام نوازندگی رو شروع کنم اما همین مسائل منو تو فکر برده چندتاشو براتون میذارم خواهش میکنم نظرتونو بگین:

__________________________________________________ ________________________________________________
1-عامل ضعف اعصاب و خفقان قلبی:
انواع موسیقی و به خصوص آهنگ های حساس آن، تحریکاتی در اعصاب [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] به وجود آورده و تأثیراتی در روی این دو رشته عصب بجا می گذارد؛ در نتیجه تعادل این اعصاب به هم خورده، ضعف اعصاب پدید می آید؛ ضعف اعصاب هم به نوبه ی خود، امراض دیگری را از قبیل اختلال حواس، پریشانی، جنون، ثقل سامعه، نابینایی، سل و… به وجود می آورد. ضعف اعصاب ریشه ی بیماری های جسمی و روانی است و این ریشه ی مرض را، شنیدنِ زیاد موسیقی به ارمغان می آورد. به علاوه، موسیقی به واسطه ی ایجاد هیجانات روحی و وضع تأثیراتی در مغز، احیاناً به حمله ی قلبی و خفقان منجر شده، باعث سکته و مرگ ناگهاننی می گردد.
اگر به این مطالب باور ندارید، به گفتار [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] توجه کنید:
آدلر پروفسور دانشگاه «کلمبیا» می گوید:
«موسیقی یکی از عوامل مهم ضعف اعصاب است».
آدلر ثابت کرد که دلکش ترین نواهای موسیقی، شومترین آثار را روی سلسله ی اعصاب بجا می گذارد و مخصوصاً در فصل گرما و در مناطق گرمسیراثر موسیقی بر اعصاب بیشتر است. دکتر آدلر زیان های بسیار دیگری نیز برای موسیقی یافته و در رساله ی مبسوطی آن را شرح داده است.
کشفیات دکتر نامبرده چنان در امریکا تأثیر کرد که هزاران هزار نفر را پیرو خود کرد؛ به طوری که موسیقی را بر خود حرام نمودند و حتی لایحه ی مفصلی در این زمینه تهیه کرده و به مجلس سنای امریکا تقدیم داشتند و از مجلس درخواست نمودند که از هر گونه کنسرت عمومی جلوگیری نماید.
در اینجا به عاقبت چند نفر از استادان مشهوری از موسیقی دانان جهان توجه کنید:
بهتون در ۳۲ سالگی به کلّی کَر شد و از ضعف اعصاب بالاخره دیوانه شد.
باخ موسیقی دان به اختلال حواس و کوری گرفتار شد.
موزارت و شوپن دو تن از موسیقی دانان نامی دچار ضعف قوا و سل شدند.
شومان و دووراک ضعف اعصاب شدید گرفته و سرانجام دیوانه شدند.
شوبرت، واگتر، مندلسن و دوکونیسی این چهر تن به اختلالات عصبی و پریشانی فکری و کشمکش های روحی مبتلا شدند.
فردریک هندل (موسیقی دان آلمانی) ، ماریا آلتا(خواننده ایتالیایی، موریس راول(نوازنده ی فرانسوی) ؛ این سه تن مبتلا به نابینایی شدند. و… .

۲- موسیقی عامل رکود فکر:
موسیقی در نتیجه ی ضعف اعصاب، فکر را راکد و متوقف می سازد و چون طبیعتاً به تدریج علاقمندان به موسیقی به این کار عادت می کنند، اغلب برای همیشه از ترقّیات فکری محروم می گردند.
روی همین اصل، دانشجویانی که بیشتر با موسیقی سر و کار دارند اغلب در ریاضیات و کارهای فکری عقب افتاده و ضعیف هستند.
و ...
__________________________________________________ __________________________________________________

شما با این چیزا موافقید یا نه؟
حداقل مرگ زودرس موسیقیدان های بزرگو که نمیشه انکار کرد؟

با این طرز تفکری که شما داری، یقین دارم اگه وارد عرصه موسیقی بشی، یه بلایی سرت میاد

[kourosh_piano]

تمام این صحبت هایی که شما میگید درسته و من و تمامی نت آهنگی ها این رو پذیرفتیم.

آیا شما اونقدر عاشق موسیقی هستید که تمام این عوارض رو به جون بخرید؟!
هر زمانی که احساس کردید موسیقی شد تمام زندگیتون مطمئن باشید هیچ وقت این احساس بهتون دست نمیده که : وای اگه من سمفونی 5 بتهوون رو بزنم سل میگیرم.
واین که میگید موسیقی ریاضی آدم رو ضعیف میکنه تا اونجایی که من میدونم و معلم ریاضی من به بنده گفت نه تنها آدم رو ضعیف نمیکنه بلکه تمرکز حواس رو هم بسیار بالا میبره.

[Yngwie_5]

ولی من هر چی فکر میکنم انصافا هیچ رابطه ای بین سل و کوری و ضعف قوا با موسیقی نمیبینم...

[violinalto]

و من و تمامی نت آهنگی ها این رو پذیرفتیم.

نشد دیگه !!

اگه شما این قسمت پست رو ویرایش کنید ممنونتون میشم. دست گلتون درد نکنه !!

[kourosh_piano]

نشد دیگه !!

اگه شما این قسمت پست رو ویرایش کنید ممنونتون میشم. دست گلتون درد نکنه !!

نه متاسفانه ویرایش نمیکنم چون استدلال های بچه گانه استنتاج های سطحی رو به دنبال داره و فکر نمیکنم کسی که واقعا عاشق موسیقی دغدغش این باشه که کی سرطان میگیره پس مطمئنم (اگه کسی نخواد مزه بپرونه) هیچ کس با این گفته ی شما موافق نیست حالا با فرض این که قدد یا (غدد) املاش رو دقیق نمیدونم هیپوفیز رو هم به هم بریزه.

[kourosh_piano]

عذر خواهی میکنم violinalto عزیز یه لحظه فکر کردم شما این صحبت ها رو راجع به عوارض موسیقی کردید .
و فکر میکنم از جمله ی من سوء برداشت شد . در حقیقت جمله ی من کنایه از این داشت که فرض ما بر این است که تمامی این عوارض رو پذیرفتیم.

[violinalto]

نه متاسفانه ویرایش نمیکنم چون استدلال های بچه گانه استنتاج های سطحی رو به دنبال داره و فکر نمیکنم کسی که واقعا عاشق موسیقی دغدغش این باشه که کی سرطان میگیره پس مطمئنم (اگه کسی نخواد مزه بپرونه) هیچ کس با این گفته ی شما موافق نیست حالا با فرض این که قدد یا (غدد) املاش رو دقیق نمیدونم هیپوفیز رو هم به هم بریزه.

عذر خواهی میکنم violinalto عزیز یه لحظه فکر کردم شما این صحبت ها رو راجع به عوارض موسیقی کردید .
و فکر میکنم از جمله ی من سوء برداشت شد . در حقیقت جمله ی من کنایه از این داشت که فرض ما بر این است که تمامی این عوارض رو پذیرفتیم.

آقا کوروش عزیز
خیلی مخلصتم
ولی کلا نفهمیدم حرفاتون با من بود یا علیه من !! آخه کنایه توش زیاد به کار بردین کامل متوجه نشدم

خواهش میکنم شما عزیز دلی !

استدلال های بچه گانه استنتاج های سطحی رو به دنبال داره

راستی با این جمله ی قشنگ هم ارتباط خوبی برقرار کردم
توی امضام ازش استفاده خواهم کرد !

[kourosh_piano]

آقا کوروش عزیز
خیلی مخلصتم
ولی کلا نفهمیدم حرفاتون با من بود یا علیه من !! آخه کنایه توش زیاد به کار بردین کامل متوجه نشدم

خواهش میکنم شما عزیز دلی !

راستی با این جمله ی قشنگ هم ارتباط خوبی برقرار کردم
توی امضام ازش استفاده خواهم کرد !

شما خیلی لطف دارین. شرمنده می فرمایین
یکی از مشکلات نوشتن اینه که نمیتونی یکی از عناصر سخن که لحن بیان هست رو به درستی پیاده کنی اما چکیده ی صحبت هام این هست که با این گفته ها در ارتباط با رابطه ی موسیقی و بیماری مخالفم. تمام
(البته به هیچ عنوان صاحب نظر نیستم و برداشت خودم رو میگم)

در رابطه با اون جمله هم که احساس میکنم حالا یه جورایی شما به بداهه گویی های من تیکه میندازین :دی

[violinalto]

اتفاقا من این جمله رو گذاشتم توی امضام
ولی نمایش داده نمیشه نمیدونم چرا

بله متوجه منظورتون شدم ، موافقم با شما

[hopital]

شما با این چیزا موافقید یا نه؟
حداقل مرگ زودرس موسیقیدان های بزرگو که نمیشه انکار کرد؟

بله ! من با شما موافقم چراکه اغلب موسیقیدان ها یک مشکلی دان و یا کمی خل و چلن ! اصلاً این لازمه ی موسیقیدان بودنه و اگه اینطور نبود که اصلاً موسیقدان نمی شدند . بالاخره باید یک فرقی بین مردم عادی و موسیقیدانان باشه ... موسیقیدانان حساسیت بیشتری نسبت به دیگران دارن و چه بسا اینکه اگه پیش یه روانشناس برن اونها رو مریض خطاب کنه ولی دوست گرامی این مریضی لازمه ی کار موزیکه شکا فرض کن بتهوون اگه اون روحیه ی متزلزل رو نداشت می تونست بعنوان مثال سمفونی ای به عظمت و قدرت سمفونی 5 بسازه ؟ پس باید مشکل داشته باشن ... در این مورد کاملاً حق با شماست...

[MA_Happy]

ببینید یک مسئله ای هست؛ رشد تک بعدی و یا کاریکاتوری در هر موضوعی ضربه زننده است؛ حالا میخواهد موضوع فلسفه، هنر، ریاضیات، فیزیک، علوم دینی و ... باشد، هر چه که باشد، اگر شما رشد تک بعدی در آن داشته باشید همین بلا سرتان خواهد آمد!
کم نداریم دانشمندان فیزیک و ریاضی و ... که دیوانه شده اند و ... . این عزیزان بقدری درون یک مسئله ریز می شوند و بقدری از بقیه چیز ها و در مجموع از زندگی واقعیشان فاصله میگیرند که اینگونه می شوند و این مشکل „موسیقی” نیست، این مشکل آن „موزیسین” هست که زندگی غیر موسیقی اش را فراموش کرده و رشد تک بعدی یا به قولی „کاریکاتوری” داشته است، همین و بس!
و البته یک مسئله ی دیگری هست، دوستی دارم که نوازنده ویولن هست، یک انسان شریف، ولی خوب شخصیت بسیار حساس دارد، شاید از دید خیلی ها این ضعف ایشون باشد، ولی بنظرم این امتیاز ایشون نسبت به سایر نوازنده هاست. از این دید هم باید بنگریم.