اشعار زیبا در وصف سه تار ♫♫♫

[arman3tar]

درود بر شما
از همه ی شما دوستان و سه تار نوازان عزیز دعوت میکنم که اشعار زیبا یا متن های زیبایی که در وصف ساز سه تار میدانید یا در جایی دیگر دیده اید را به اشتراک بگذارید. موجب امتنان خواهد بود.

♥♥♥ ♥♥♥

نالد به حال زار من امشب، سه تــــــار من
این مایه تسلی شب های تار من

ای دل ز دوستان وفادار روزگار
جز ساز من نبود کسی سازگار من

در گوشه غمی که فراموش عالمی است
من غمگسار سازم و او غمگسار من

اشک است جویبار من و ناله سه تار
شب تا سحر ترانه این جویبار من

چون نشترم به دیده خلد نوشخند ماه
یادش به خیر خنجر مژگان یار من

رفت و به اختران سرشکم سپرد جای
ماهی که آسمان بربود از کنار من

آخر قرار زلف تو با ما چنین نبود
ای مایه قرار دل بیقرار من

در حسرت تو میرم و دانم تو بی وفا
روزی وفا کنی که نیاید به کار من!

[sh_dvrzn]

سرآغاز کهن زیر و بمش گوشه ای از ساز خوش سه تار بود
که آواز دلش ناله ی عشاق
فریاد رسش زلف پریشان
امیدش قدح و جام و می و سرخی پیمان
آرامگهش ضربت جانان
لیکن نگهش بیش ز سه، ناله ی آن گوی و یقین صد تار بود...

[arman3tar]

سه تارم کوک نیست
تارهایم را هم پودی نیست
و اکنون بودنم را نیز سودی نیست
آتش بزن بر من
که این آتش را نیز دودی نیست

[amirrreza]

خشک چوبی، خشک سیمی، خشک پوست
از کــــجا مـــی آیـــد ایــــن آوای دوســـت

[AliB]

خشک چوبی، خشک سیمی، خشک پوست
از کــــجا مـــی آیـــد ایــــن آوای دوســـت

این الان چه ربطی به سه تار داشت برادر؟

[arman3tar]

بزن رفیق که باناله ی سه تار بگریم
به سوز وسازتو چون ابرنوبهاربگریم


بزن رفیق که در روزگار یار ندیدم
ز یار شکوه کنم یا ز روزگار بگریم؟

[amirrreza]

این الان چه ربطی به سه تار داشت برادر؟

حق با شماست فکر کنم این شعر در رابطه با تاره از تو یه کتاب پیدا
کردم بودم

[arman3tar]

می توان قابی ساخت و گلی کاشت در آن از تبار گل سرخ تا به هنگام خزان غصه راهی نتواند که به دل باز کند. عمر استاد دراز، او به ما می فرمود: اگر از عشق قلم بردارید و به آن رنگ محبت بزنید و از آن رنگ سه تاری بکشید در شب تنهایی می توان نغمه آن ساز شنید!

[mahsa_d]

در شب مهتابی از ماه بهار در لب سبزه کنار جویبار

با سه تار خود صفایی داشتم شور ماهورو نوایی داشتم

بود گرم درد دل با من سه تار این چنین میگفت با حال نزار

کی انیس ومونس دیرین من بشنو از من صحبت دیرین من

گر چه جز یک چوب خشکی نیستم لیک بشنو تا من بگویم کیستم

تا نپنداری ندارم روح و جان بشنو از من تا کنم با تو بیان

گر تو هستی مالک روح چهار من کنم با روح اول افتخار

حال بشنو تا من بگویم کیستم از کجا و از چه جایم کیستم

من سه تارم هستم اسباب هنر زینت آغوش ارباب هنر

گر نباشم من هنر باشد نهان با وجود من هنر گردد عیان

تیشه ها خوردم به سر فرهاد وار تا شدم شیرین اهل روزگار

اره بر فرقم شد و گشتم شکیب تا شدم مشمول لطف هر ادیب

چون شدم تاجور در هر انجمن گوشمالی خوردم از استاد فن

بوده ام من مونس هر اهل دل اهل دل هرگز نشد از من کسل

دل بود مرآت زات کبریا مهبط وحی تمام انبیا

ای لعالی این که گفتم گوش دار چون همی دارم که مستی هوشیار

مولوی آن بهر مواج حکم آن خداوند بیان و هم قلم

عاجزم من گر ز وصف فهم او فخر دارد عالم دانش بدو

من بدو گفتم زبان حال نی شرح سوز سینه احوال وی

نی زغم گر سینه اش مجروح شد من زناخن سینه ام مجروح شد

نی اگر شد از نیستانی جدا من شدم از باغ باستانی جدا

الغرض با جمله اهل ساز و سوز غصه کوته برده ام شبها به روز

چون شدم هم صحبت درویش خان رازها با من نهادی در میان

چونکه صاف و پاک زد با من قدم کردمش بر جمله اقران محترم

من عبادی را عبادی کرده ام قابلش بر استادی کرده ام

سالها کرده است شاگردی من تا شده اکنون ز استادی فن



شعر از لئالی دماوندی که در وصف سه تار سروده شده است